












راز بقا: گورستان خرم (Merry Cemetery)، که در روستای ساپانتسا (Săpânța) در شهرستان مارامورش رومانی واقع شده، یکی از منحصربهفردترین آرامستانهای جهان است.
به گزارش راز بقا، برخلاف فضای غمانگیز و سنگین که در بیشتر گورستانها مشاهده میشود، این مکان با رنگهای زنده، اشعار طنزآمیز و تصاویر کارتونی، نگاه متفاوتی به مرگ دارد. این آرامستان نه تنها مکانی برای یادبود مردگان، بلکه بخشی از فرهنگ و هویت محلی است که مرگ را بخشی طبیعی و حتی خندان از چرخه زندگی میداند.
به گزارش راز بقا، ایده این گورستان به هنرمند محلی «استن ایوِن پتراش» (Stan Ioan Pătraş) بازمیگردد که در دهه ۱۹۳۰ شروع به ساخت سنگقبرهای چوبی رنگارنگ کرد. پتراش با حکاکی چهره و شغل متوفی و نوشتن متنی طنز یا کنایهآمیز درباره زندگی و حتی عادات بد او، به نوعی تاریخ شفاهی و هنری منطقه را ثبت کرد.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
بوزلودژا؛ ساختمانی شبیه بشقاب پرنده و نماد کشور بلغارستان که عجیبترین معماری کمونیستی جهان است
پس از مرگ پاتراش در سال ۱۹۷۷، شاگردش «دمیترو پوپ» این سنت را ادامه داد و امروز گورستان خرم با بیش از ۸۰۰ سنگقبر، یکی از جاذبههای مهم گردشگری رومانی محسوب میشود.
به گزارش راز بقا، سنگقبرهای گورستان خرم با رنگ آبی خاصی که به نام «آبی ساپانتا» شناخته میشود، پوشانده شدهاند. این رنگ نماد آسمان، امید و آرامش است. هر سنگ قبر با نقاشی ساده و روستایی همراه است که شغل یا لحظهای مهم از زندگی فرد را نشان میدهد؛ از رانندگی تراکتور گرفته تا دوشیدن گاو یا حتی صحنه تصادف.
متون روی این سنگها معمولاً به زبان محلی مارامورش نوشته میشوند و بیپرده، با طنزی گزنده، به ویژگیهای شخصیتی فرد اشاره میکنند. این سبک صادقانه و شوخطبعانه، تضادی جالب با نگاه سنتی به مرگ ایجاد میکند.
به گزارش راز بقا، گورستان خرم در سال ۱۹۷۰ بهعنوان اثر تاریخی ملی رومانی ثبت شد و اکنون بخشی مهم از میراث فرهنگی مارامورش به شمار میرود. گردشگران از سراسر جهان برای دیدن این آرامستان میآیند تا نه تنها هنر و خلاقیت محلی را ببینند، بلکه با فلسفهای مواجه شوند که مرگ را پایان نمیداند، بلکه آن را ادامه داستان زندگی میبیند. این مکان همچنین بستری برای انتقال ارزشهای فرهنگی، شوخطبعی و صداقت بیپرده مردم منطقه به نسلهای آینده است.
طنز پس از مرگ: بسیاری از نوشتهها روی سنگقبرها با شوخی یا حتی انتقاد از عادات بد متوفی همراه است. مثلاً سنگقبری وجود دارد که به علاقه شدید فرد به مشروبات الکلی اشاره میکند و حتی صحنه نوشیدن او را به تصویر کشیده است.
رویکرد بیپرده به حوادث مرگبار: در برخی سنگقبرها لحظه مرگ فرد با جزییات و حتی به شکلی کارتونی تصویر شده است، مانند تصادف با ماشین یا سقوط از درخت.
زبان محلی خاص: همه نوشتهها به زبان محلی مارامورش و با گویش ویژه منطقه حک میشوند که حتی برای رومانیاییهای دیگر هم گاهی سختفهم است.
آبی ساپانتا: این رنگ آبی خاص که در بیشتر سنگقبرها استفاده شده، در هیچ جای دیگر به همان شدت و شفافیت دیده نمیشود و به نماد گورستان تبدیل شده است.
ترکیب شادی و سوگواری: بر خلاف گورستانهای دیگر که برای سکوت و اندوه طراحی شدهاند، این مکان با رنگهای روشن، موسیقی محلی و گاهی جشنهای یادبود، یادآور شادی زندگی است.