












راز بقا: سهره دو نواره (double-barred finch) که به دلیل الگوی چهرهای خاص خود به نام «سهره جغدی» (owl finch) نیز شناخته میشود، پرندهای کوچک و اجتماعی بومی استرالیاست. این پرنده که به خانواده Estrildidae تعلق دارد، نهتنها در زیستگاه طبیعی بلکه در میان علاقهمندان پرندگان زینتی نیز به دلیل رفتار دلنشین، نشانههای منحصربهفرد و مقاومت بالا مورد توجه است.
به گزارش راز بقا، طول بدن آن حدود ۱۰ تا ۱۱ سانتیمتر است و اگرچه از کوچکترین سهرهها محسوب میشود، اما به خاطر تضاد رنگی پر و بال و روحیه شاداب خود برجسته است. آنها در دشتها، ساواناها و مناطق نیمهجنگلی زندگی میکنند و اغلب در دستههای کوچک تا بزرگ به جستجوی دانهها، حشرات ریز و گیاهان میپردازند. سازگاری بالا و طبیعت آرام باعث شده است که به یکی از محبوبترین سهرههای خانگی در سراسر جهان تبدیل شود.
به گزارش راز بقا، سهره دو نواره نام خود را از دو نوار سیاه برجستهای گرفته که از روی سینه و اطراف صورتش عبور میکند. این الگوی چهرهای شبیه نقاب یا صورت گرد جغد است و به همین دلیل نام «سهره جغدی» نیز برایش به کار میرود.
بقیه پرها قهوهای ملایم با زیرتنه سفید و نوارهای باریک روی بالها و پهلوهاست. دو زیرگونه شناخته میشوند: سهره دونواره با صورت سفید و سهره دونواره با صورت سیاه. دمها کوتاه و تیرهاند و منقار آبی - خاکستری کمرنگ برای شکستن دانههای ریز بسیار مناسب است. با وجود اندازه کوچک، تضاد رنگها و نشانههای چهرهای خاص باعث میشود بهراحتی قابل شناسایی باشند.
به گزارش راز بقا، سهرههای دونواره بسیار اجتماعی هستند و در گروههای خانوادگی کوچک یا دستههای بزرگتر تا بیش از ۴۰ پرنده دیده میشوند. ارتباط میان آنها از طریق صداهای زیر و نرم شبیه سوت یا جیکجیکهای ظریف صورت میگیرد.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
سهره گورخری؛ سهرهای با خطوط گورخری روی بدن و صدایی بسیار قوی که در خواب هم آواز میخواند!
سهره رنگینکمانی یا گلدین فنچ؛ زیباترین سهره دنیا با دهانی شبرنگ که شبیه یک تابلوی نقاشی متحرک است
بر خلاف برخی سهرهها که حالت تهاجمی دارند، این گونه بهطور ویژه صلحجوست و بهراحتی با دیگر گونههای فنچ در قفس پرندگان سازگار میشود. در فصل جفتگیری، نر و ماده رفتارهای محبتآمیز مانند تمیز کردن پرهای یکدیگر، جهیدن و آوازخوانی انجام میدهند.
آنها لانههایی گنبدیشکل از علف، پر و مواد گیاهی میسازند که معمولاً در بوتهها یا درختان کوتاه قرار میگیرد. هر بار بین ۴ تا ۶ تخم میگذارند و هر دو والد در وظیفه خوابیدن روی تخمها و تغذیه جوجهها نقش دارند.
سهره دونواره در مناطق شمالی و شرقی استرالیا یافت میشود؛ از منطقه کیمبرلی در استرالیای غربی تا قلمرو شمالی و سپس ایالتهای کوئینزلند و نیو ساوت ولز. آنها محیطهای باز با پوشش پراکنده درخت و بوته را ترجیح میدهند، از جمله ساواناها، دشتها، مزارع و حتی باغهای شهری.
سازگاری با محیطهای تغییر یافته توسط انسان باعث شده جمعیتشان پایدار باقی بماند. برخلاف برخی سهرههای استرالیایی که با تهدید نابودی زیستگاه مواجهاند، سهره دو نواره در فهرست IUCN در دسته «کمترین نگرانی» قرار دارد. مقاومت بالا و پرورش گسترده در میان علاقهمندان تضمین کرده که این پرنده در معرض خطر فوری قرار نگیرد.
به گزارش راز بقا، یکی از ویژگیهای عجیب سهره دو نواره شباهت چهرهاش به جغد است. نقاب سیاه و حلقههای صورت، ظاهری جغدگونه به پرندهای بسیار کوچک میدهد. این ویژگی تنها یک جلوه تزئینی نیست؛ احتمال دارد نوعی تقلید باشد تا شکارچیان را بترساند و پرنده را بزرگتر از اندازه واقعی نشان دهد.
دیگر نکته عجیب، ساخت لانههای غیرمعمول است. در حالی که بیشتر سهرهها لانههای ساده میسازند، سهره دونواره گاهی لانههای دومحفظهای میسازد؛ محفظه بیرونی میتواند به عنوان فریبنده عمل کند و شکارچی یا انگل را سردرگم سازد. حتی برخی جفتها لانههای قدیمی پرندگان دیگر را بازسازی کرده و برای خود استفاده میکنند.
در محیط اسارت، عادات جالبی مانند حمامکردن چندینباره در روز یا تلاش برای «حمام غبار» در پوسته دانهها از خود نشان میدهند. آوازهایشان نیز غیرمعمول است؛ صدایی زیر و شبیه سوتهای نازک دارند که گاهی با صداهای حشرات اشتباه گرفته میشود.
همچنین، این سهرهها رفتارهای هماهنگ گروهی دارند؛ کل دستهها گاهی همزمان پرواز میکنند، غذا میخورند یا روی شاخهها مینشینند و منظرهای شگفتانگیز از حرکت جمعی و هماهنگی به نمایش میگذارند.