راز بقا: در شرق یمن، در بیابانهای پهناور استان المهره، دهانه عظیمی در زمین وجود دارد که مردم محلی آن را «چاه برهوت» (Well of Barhout) مینامند حفرهای اسرارآمیز معروف به «چاه جهنم» که سالهاست از آن با ترس و احترام یاد میشود.
به گزارش راز بقا، این گودال طبیعی که بهطور رسمی «چاه برهوت» نامیده میشود، در طول قرنها مرکز افسانهها، اعتقادات عامیانه و اکنون کنجکاوی علمی بوده است؛ اما اکنون یافتههای جدید نشان میدهد که واقعیت این مکان بسیار متفاوت و شگفتانگیزتر از تصورات عامیانه است.

به گزارش راز بقا، چاه برهوت در نزدیکی مرز یمن با عمان واقع شده و جایگاه آن بیش از ۱۳۰۰ کیلومتر از پایتخت یمن، صنعاء، فاصله دارد. این حفره در دل بیابان با دهانهای حدود ۳۰ متر عرض شناخته میشود و عمقی بین ۱۰۰ تا ۲۵۰ متر دارد هرچند اندازهگیری دقیق آن پیش از کاوشها ممکن نبوده است.
نام «برهوت» در سنتهای محلی معناهای متفاوتی دارد؛ برای برخی بهمعنای «دره ارواح» یا «مأمن جنّیان» تفسیر شده و همین نامگذاری نقش اساسی در شکلگیری افسانههای محلی پیرامون آن داشته است.

به گزارش راز بقا، برای ساکنان مناطق اطراف، این گودال بیشتر از یک پدیده طبیعی است. طی قرنها مردم باور داشتهاند که چاه جهنم محل زندانی شدن ارواح اهریمنی و جنّیان است موجوداتی نامرئی که در فرهنگهای محلی خاورمیانه نقش مهمی در داستانها و اساطیر ایفا کردهاند.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
برخی افسانهها حتی ادعا میکنند اشیاء و حیوانات نزدیک این چاه بهطور اسرارآمیزی به داخل کشیده میشوند، یا اینکه این مکان دروازهای به دنیای دیگر است، مانند عالمی که بین ما و جهان پس از مرگ وجود دارد.
این باورها تا حد زیادی با بوی نامطبوعی که از عمق چاه بلند میشود تقویت شده؛ بوی گازی که مردم آن را نشانه فساد یا حضور موجودات اهریمنی قلمداد میکردند.

به گزارش راز بقا، تا سال ۲۰۲۱، هیچ انسان شناختهشدهای به کف چاه برهوت نرسیده بود و مقامات یمنی نیز تأیید کرده بودند که عمق واقعی آن هنوز نامشخص است و کمبود اکسیژن و عدم تهویه، ادامه اکتشاف را دشوار ساخته است.
در سپتامبر همان سال، تیم اکتشاف از عمان بهطور رسمی نخستین فرود کامل به کف این گودال را انجام داد و برخلاف افسانهها، هیچ نشانهای از موجودات ماورایی پیدا نکرد.
در این اکتشاف تیم گزارش داد که مارهای زیادی در عمق چاه وجود داشتند، اما آنها تا زمانی که تهدید نشوند، بیحرکت هستند. لاشه حیوانات کوچک مانند پرندگان در کف چاه جمع شده بود که شاید دلیل بوی نامطبوع باشد، اما بوی بسیار شدید و فراگیر گزارش نشده است.

تیم نمونههایی از آب، خاک، سنگ و بدن حیوانات را جمعآوری کرد تا در آزمایشگاه بررسی شود و نتایج دقیقتری ارائه کند.
یکی از جذابترین یافتهها «مرواریدهای غاری» بود؛ رسوبات آهکی کروی که در طول هزاران سال از قطرات آب تشکیل شدهاند و در کف چاه درخششی خاص دارند.
این یافتهها اهمیت علمی این مکان را بهمراتب بیشتر کرده و نشان میدهد که چاه برهوت بیش از آنکه محلی برای افسانهها باشد، یک پدیده زمینشناسی غنی و ارزشمند برای مطالعه تاریخ زمین است.

با وجود این اکتشافات، هنوز جنبههایی از چاه برهوت کشفنشده باقی ماندهاند. از جمله اینکه اندازه دقیق عمق آن همچنان محل اختلاف گزارشهاست؛ بعضی منابع عمق را بیش از ۱۱۲ متر اعلام میکنند، اما ممکن است عمق واقعی آن بیشتر باشد و حتی گزارشهایی وجود دارد که عمق چاه تا ۲۵۰ متر نیز میرسد.
به گزارش راز بقا، نبود اکسیژن و تهویه ناکافی باعث شده است که کاوشهای علمی با چالشهای زیادی روبهرو باشد. ویدئوها و تصاویر کامل از کف آن بهدلیل نور کم و سختی دسترسی هنوز محدود هستند.
دانشمندان میگویند این گودال میتواند اطلاعات جدیدی درباره تاریخ زمینشناسی منطقه، جریانهای آبی زیرزمینی، و ترکیب شیمیایی سنگها و رسوبات بیهمتا ارائه دهد، اگر مطالعات بیشتری با تجهیزات پیشرفته انجام شود.

به گزارش راز بقا، چاه جهنم یا چاه برهوت، نمونهای عالی از چگونگی پیوند تصورات فرهنگی و باورهای عامیانه با پدیدههای طبیعی است. در حالی که افسانههای محلی آن را زندان ارواح یا دروازه جهنم میدانستند، علم نشان میدهد این مکان یکی از شگفتیهای زمینشناسی است که میتواند پاسخی برای پرسشهای عمیق درباره تاریخ طبیعت ارائه دهد.
اکنون آشکار شده که واقعیت این پدیده نه تاریک و شیطانی، بلکه علمی، طبیعی و حیرتانگیز است و کاوشهای آینده میتواند اطلاعات بیشتری از گذشته زمین و شگفتیهای آن ارائه کند.

