گاز محبوس‌شده در یخ‌های قطب جنوب، مرگ دسته‌جمعی ۵۶ میلیون نفر را ثبت کرد
محققان به بررسی این موضوع می‌پردازند که هر حباب هوا در مورد زندگی و مرگ روی زمین چه می‌گوید. (بررسی قطب جنوب بریتانیا)
راز بقا: کشف اخیر در اعماق یخ‌های قطب جنوب سرنخ‌های جدیدی در مورد رویداد‌های مهم جهان به دانشمندان داده است. در انتهای کره زمین، داده‌های ۸۰۰۰۰۰ سال گذشته در کلاهک‌های یخی قطبی قفل شده است... .
به گزارش راز بقا، با باریدن برف، سال‌به‌سال در سردترین مکان سیاره، لایه‌ها به صورت یخ جامد فشرده می‌شوند. این برف حاوی ذرات و مواد شیمیایی است که در لایه‌ها به دام می‌افتند؛ موادی که نشان‌دهنده اتفاقاتی است که در آن زمان در جهان می‌گذشت.
امی کینگ، دانشمند پژوهشی برای بررسی قطب جنوب بریتانیا، می‌گوید: «همان‌طور که برف در حال باریدن بود، حباب‌هایی از هوا را نیز به دام انداخت. با حفاری در یخ، دانشمندان می‌توانند استوانه‌ای بلند به نام یخ-کور را برای تجزیه و تحلیل هوا و گاز‌های گذشته استخراج کنند. این‌ها نمونه‌ای از جوی هستند که در آن زمان بود؛ بنابراین با حفاری در یخ، این نمونه‌های هوایِ به تدریج قدیمی و قدیمی‌تر را که به‌عنوان حباب به دام افتاده‌اند، بازیابی می‌کنیم؛ بنابراین می‌توانیم تاریخچه‌های جوی قدیمی‌تر و قدیمی‌تر را اندازه‌گیری کنیم.»
این هسته‌های یخ داده‌های گمشده حیاتی را نشان می‌دهند. کری موریل، مدیر سرویس جهانی داده در مرکز ملی اطلاعات محیطی NOAA می‌گوید: «در اکثر نقاط جهان، مردم در بهترین حالت از قرن نوزدهم با استفاده از دماسنج‌ها و سایر ابزارها، اندازه‌گیری مستقیم آب و هوا را انجام داده‌اند. اما قبل از آن دوره زمانی، هیچ داده ثبت‌شده‌ای وجود ندارد. اینجاست که هسته‌های یخ وارد می‌شوند.»
هوای محبوس‌شده در یخ می‌تواند اطلاعاتی در مورد چیز‌هایی مانند خشکسالی و فوران‌های آتشفشانی نشان دهد. اندازه‌گیری سولفاتِ هسته‌های یخ، فوران‌های آتشفشانی بزرگ در گذشته را نشان می‌دهد.
موریل می‌گوید: با مقایسه سولفات موجود در هسته‌های یخی در گرینلند و قطب جنوب، دانشمندان می‌توانند استنباط کنند که فوران از کدام نیم‌کره منشاء گرفته و چقدر بزرگ بوده است.
همچنین این سوابق منجمد، نشان‌دهنده پیشرفت صنعت بشری است. ردپای فلزاتی مانند مس و سُرب در هسته‌های یخ، شواهدی برای عملیات استخراج و ذوب تمدن‌های گذشته از جمله یونانی‌ها، رومی‌ها و اینکا‌ها و همچنین استفاده ما از بنزین سُرب‌دار، پس از دهه ۱۹۶۰، را ارائه می‌کند.
هسته‌های یخی جنبه‌ی مرگبار دیگری از فعالیت‌های انسانی را هم آشکار می‌کنند. در مطالعه‌ای که اخیراً از آن هسته‌های یخی منتشر شد، کینگ و تیمی از محققان دانشگاه کمبریج و بررسی قطب جنوب بریتانیا توانستند تأثیر استعمار را بر جمعیت‌های انسانی ببینند.
کینگ و تیمش روی سطوح دی اکسید کربن محبوس شده در یخ تمرکز کردند. گازی که توسط انسان هنگام بازدم ساطع می‌شود و توسط گیاهان برای تولید اکسیژن استفاده می‌شود، یک شاخص کلیدی سلامت جو در سیاره زمین است.
کینگ می‌گوید: «میزان دی‌اکسید کربن در جو، تعادلی بین چیز‌هایی است که دی‌اکسید کربن منتشر می‌کنند و چیز‌هایی که دی‌اکسید کربن را جذب می‌کنند، به‌عنوان مثال اقیانوس‌ها، جنگل‌ها و فعالیت‌های انسانی». این تعادل اغلب توسط فعالیت‌های انسانی به هم می‌خورد. در مورد این مطالعه، آن فعالیت انسانی، «استعمار» بود.
تخمین زده می‌شود که حدود ۵۶ میلیون نفر در اثر استعمار جان خود را از دست داده‌اند
هنگامی که اروپایی‌ها در قرن پانزدهم به قاره آمریکا رسیدند، بیماری‌هایی مانند سرخک و آبله را برای مردم بومی بدون دفاع طبیعی و همچنین جنگ و نسل کشی استعماری به ارمغان آوردند. در عرض ۱۵۰ سال پس از ورود، تخمین زده می‌شود که ۵۶ میلیون نفر از مردم بومی کشته شدند.
کینگ می‌گوید این کاهش عظیم جمعیت انسان در قطب جنوب ثبت شده است. مکان‌هایی که مردم بومی زمانی زندگی می‌کردند، کار می‌کردند و کشاورزی می‌کردند، رها شد و بافت سیاره تغییر کرد.
ما می‌دانیم که جنگل‌ها دی اکسید کربن را جذب می‌کنند، بنابراین میزان دی اکسید کربن موجود در جو را کاهش می‌دهند.
کمپ میدانی WAIS Divide یکی از دو مکان در قطب جنوب است که دانشمندان در آن هسته‌های یخی را جمع‌آوری می‌کنند.
بنابراین، زمانی که جمعیت به دلیل بیماری‌های همه‌گیر کاهش یافت، جنگل‌های طبیعی زیادی می‌توانست روی زمین‌های کشاورزی قبلی رشد کند. وجود زمین‌های جنگلی بیشتر به این معنی بود که ۲CO بیشتری توسط آن گیاهان جذب می‌شد و در نتیجه سطح دی اکسید کربن را در سراسر جهان کاهش می‌داد. کینگ می‌گوید: «این تغییر در جو در حباب‌های یخ ما ثبت شده است.»
درحالی‌که بیماری گسترده زمانی توانایی تغییر جو زمین را داشت، این معادله دیگر چندان ساده نیست. جدیدترین بیماری همه‌گیر همچنین منجر به مرگ میلیون‌ها نفر شد، اما این رویداد احتمالاً در ورقه‌های یخ قفل نخواهد شد.
کینگ همچنین می‌گوید: «امروزه در مقایسه با قرن ۱۶ و ۱۷ انتشار دی‌اکسیدکربنِ پس‌زمینه بسیار بیشتری وجود دارد».
اگرچه بسیاری از چیز‌ها برای بسیاری از مردم در طول همه‌گیری تغییر کرد، اما اکثر بزرگ‌ترین گاز‌های گلخانه‌ای متوقف نشدند.» ما در حال حاضر همچنان شاهد افزایش سریع دی اکسید کربن در جو هستیم.
کینگ می‌گوید که یافته‌های تیم او نشان می‌دهد که اعمال انسان چقدر اهمیت دارد. او توضیح می‌دهد: «تغییرات انسانی در آن‌زمان تأثیر قابل‌توجهی بر جَوّ ما گذاشت و نشان داد که انسان‌ها حتی در این زمان اولیه چقدر تأثیرگذار بودند.»
لینک کپی شد
خواندنی‌ها
ارسال نظر
ویدیوهای برگزیده
دنیای گیاهان
علم و کیهان