این «ونگل» باستانی کوچک احتمالا جد گمشده گاو، خوک و گوزن باشد!

راز بقا: دانشمندان جدیدا به نتایجی دست یافته‌اند که می‌گوید جد گاو و خوک و گوزن حیوانی کوچک و عجیب است که تصور می‌شود به اندازه یک موش صحرایی و وزنش معادل ۴۵۵ گرماست. با راز بقا همراه باشید درباره داستان این تکامل عجیب بخوانیم.

به گزارش راز بقا، این حیوان با نامِ “M. lydae” حدود ۶۵ میلیون سال پیش زندگی می‌کرده است. درست پس از انقراض دایناسور‌ها بود که ظاهر شد. دانشمندان آن را با کشف قسمتی از جمجمه و استخوان فک در یک مکان فسیلی در کلرادو، شناسایی کردند.

به گفته محققان، این کشف، خلأ‌های مهمی را در دانش ما از خانواده پستانداران اولیه یا پریپتیکید‌ها (Periptychidae) که پس از خروج دایناسور‌ها به عرصه آمدند، پُر می‌کند.

+ پیشنهاد مطالعه: «با کونگا»؛ حیوان باستانی هیبریدی آشنا شوید

لوکاس ویور (Lucas Weaver) دیرینه شناس از دانشگاه ایالتی کنت در اوهایو، در مقاله منتشر شده خود می‌نویسند: «کشف و توصیف‌ها و مقایسه‌های کامل جمجمه کشف‌شده نشان دهنده گام مهمی در جهت کشف تاریخچه تکاملی پیچیده پستانداران اولیه است.»

این تیم پس از کشف نمونه و تمیز کردن آن، از تکنیک‌های اسکن پیچیده، بازسازی‌های سه بعدی و مقایسه دندان‌ها، اندازه‌گیری آن‌ها با دندان‌های سایر فسیل‌ها و حیوانات امروزی، استفاده کردند تا M. lydae را در جای مناسبش روی درخت تکاملی قرار دهند.

کلید این تحقیق شواهدی بود که نشان می‌داد دندان‌های حیوان به جای ساییدن، برای بریدن و له کردن استفاده می‌شد. این نشان می‌دهد که این موجود کوچک در نهایت به گاوها، خوک‌ها و گوزن‌هایی که امروزه داریم می‌انجامد.

محققان تنها تعداد انگشت‌شماری فسیل M. lydae را در طول هشت سال گذشته یافته‌اند، بنابراین اکتشافات و مطالعات بیشتری برای تأیید اینکه این حیوان کوچک و نسبتاً زیبا در واقع همان چیزی است که ما فکر می‌کنیم، مورد نیاز است.

محققان می‌نویسند: «کشف و مطالعه مداوم ونگل‌های باستانی پالئوسن اولیه، تقریباً به طور قطع نشان‌دهنده نمونه‌هایی است که قطعا در سطل‌های طبقه بندی موجود نمی‌گنجند و ما را مجبور می‌کند تا با یک تاریخ تکاملی درهم پیچیده با درجه‌های تکاملی و اشکال انتقالی مبارزه کنیم.»

*توضیح// ونگل: «ونگل‌ها» اعضای گروه متنوعی از پستانداران بزرگِ سُم‌دار هستند.

هر کشف فسیلی جدید به پژوهشگران این فرصت را می‌دهد تا الگوی تکامل روی زمین را اصلاح و بازنگری کنند؛ شبیه به تصویر بزرگی که با هر بار زوم‌کردن، یک یافته جدید روی آن مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد.

ردیابی تکامل حیوانات پس از مرگ دایناسورها، برای متخصصان امری چالش‌برانگیز بوده است؛ چراکه فسیل‌های کمی از این زمان وجود دارد.

+ پیشنهاد مطالعه: چرا گردن زرافه‌ها دراز شد؟!

دوره پسادایناسورها، شامل تنوع سریع و گسترده در قلمرو حیوانات، به ویژه برای پستانداران، بود. پس از نشستن گرد و غبار ناشی از برخورد سیارک و با دور شدن دایناسورها، پستاندارانی مانند “M. lydae” از این فرصت برای رشد استفاده کردند.

کشف و توصیف یک جمجمه پستاندار فسیلی گام مهمی به جلو در ثبت اولین تنوع پستانداران پس از آخرین انقراض دسته جمعی زمین است.

این تحقیق در مجله "Mammalian Evolution" منتشر شده است.