موش‌آهو؛ کوچکترین آهوی جهان با یک کیلو وزن و ۳۰ سانتیمتر قد که دندانی شبیه دراکولا دارد!
شوروتین‌ها یا موش‌آهوها کوچکترین پستانداران سُم‌دار جهان هستند. دو گونه از این حیوان وجود دارد، گونه‌های آسیایی بین ۱ تا ۴ کیلوگرم وزن دارند، در حالی که شوروتین آفریقایی به طور قابل توجهی بزرگتر است و ۷ تا ۱۶ کیلوگرم است.
راز بقا: شِوروتین‌ها (Chevrotains) یا موش‌آهوها (mouse-deer)، سُم‌دار‌های کوچک پنجه‌ای هستند که خانواده Tragulidae را تشکیل می‌دهند و تنها اعضای زنده زیر نظم Tragulina هستند. ۱۰ گونه موجود از این خانواده در سه جنس قرار می‌گیرند، اما چندین گونه نیز تنها از فسیل‌ها شناخته شده اند. گونه‌های موجود در جنگل‌های جنوب و جنوب شرقی آسیا یافت می‌شوند.
به گزارش راز بقا، یک گونه منفرد، شوروتین آبی (water chevrotain)، در جنگل‌های بارانی مرکز و غرب آفریقا یافت می‌شود. در نوامبر ۲۰۱۹، دانشمندان محیط زیست اعلام کردند که برای اولین بار از آخرین مشاهده تایید شده در سال ۱۹۹۰، از شوروتین‌های پشت نقره‌ای در جنگلی در ویتنام عکس گرفته اند.
فیلم موش آهو را اینجا ببینید
آنها منفرد هستند یا به صورت جفت زندگی می‌کنند و تقریباً منحصراً از مواد گیاهی تغذیه می‌کنند. شوروتین‌ها کوچکترین پستانداران سُم‌دار جهان هستند. گونه‌های آسیایی بین ۱ تا ۴ کیلوگرم وزن دارند، در حالی که شوروتین آفریقایی به طور قابل توجهی بزرگتر است و ۷ تا ۱۶ کیلوگرم است.
«موش‌آهوی» جاوه با طول متوسط ۴۵ سانتی متر و قد متوسط ۳۰ سانتیمتر، کوچکترین پستاندار سُم‌دار بازمانده و همچنین کوچکترین آرتیوداکتیل (سُم‌دار) است. علیرغم نام رایج آنها «موش آهو»، آنها ارتباط نزدیکی با آهو و خانواده گوزن‌ها واقعی ندارند.
بیولوژی موش‌آهو
این خانواده از الیگوسن (۳۴ میلیون سال پیش) تا میوسن (حدود ۵ میلیون سال پیش) گسترده و موفق بود، اما در طول آن زمان تقریباً بدون تغییر باقی مانده است و به عنوان نمونه‌ای از نوع نشخوارکنندگان باستانی باقی مانده است. آنها دارای معده چهار حفره‌ای برای تخمیر غذا‌های گیاهی سخت هستند، اما حفره سوم ضعیف است.
به گزارش راز بقا بر خلاف دیگر آرتیوداکتیل‌ها، آنها فاقد «رته کاروتید» یا مبادله‌کننده گرما هستند و بنابراین نمی‌توانند خون خنک وارد شده به مغزشان را گرم کنند؛ یک نوآوری تنظیم کننده حرارت که به دیگر آرتیوداکتیل‌ها اجازه می‌دهد از زیستگاه‌های خشک داغ بهره‌برداری کنند.
اگرچه بیشتر گونه‌ها منحصراً از مواد گیاهی تغذیه می‌کنند، شوروتین آبی گاهی حشرات و خرچنگ‌ها یا گوشت و ماهی را می‌خورد. مانند سایر نشخوارکنندگان فاقد دندان‌های ثنایای فوقانی هستند. آنها فقط یک بچه تک به دنیا می‌آورند.
با این حال، از جنبه‌های دیگر، آنها دارای ویژگی‌های ابتدایی هستند که به غیر نشخوارکنندگان مانند خوک نزدیک‌تر است. همه گونه‌های خانواده فاقد شاخ هستند، اما هر دو جنس دارای دندان نیش دراز هستند. این‌ها به ویژه در نر‌ها برجسته است، جایی که دندان‌ها در هر دو طرف فک پایین بیرون می‌آیند و در دعوا استفاده می‌شوند.
پا‌های آنها کوتاه و نازک است، که باعث می‌شود چابکی نداشته باشند، اما از طرف دیگر به حفظ نمای کوچک‌تر برای دویدن در میان شاخ و برگ‌های متراکم محیط‌شان کمک می‌کند. سایر ویژگی‌های خوک‌مانند آنها عبارتند از: وجود چهار انگشت در هر پا، عدم وجود غدد بویایی صورت، دندان‌های آسیا با تاج‌های تیز و شکل رفتار جنسی و جفت گیری آنها.
آنها منفرد هستند یا به صورت جفت زندگی می‌کنند. بچه‌ها در سه ماهگی از شیر گرفته می‌شوند و بسته به گونه بین ۵ تا ۱۰ ماهگی به بلوغ جنسی می‌رسند. مراقبت والدین نسبتاً محدود است.
اگرچه آنها فاقد انواع غدد بویایی هستند که در اکثر نشخوارکنندگان دیگر یافت می‌شود، اما دارای غده چانه برای علامت دادن به یکدیگر به عنوان جفت یا دشمن هستند و در مورد شوروتین آبی، غدد مقعدی و پیشانی برای علامت گذاری قلمرو نیز وجود دارد. قلمرو‌های آنها نسبتاً کوچک است، در حدود ۱۳ تا ۲۴ هکتار، اما همسایگان عموماً به جای رقابت تهاجمی، یکدیگر را نادیده می‌گیرند.
برخی از گونه‌ها میل قابل توجهی با آب نشان می‌دهند و اغلب برای دوره‌های طولانی در زیر آب می‌مانند تا از شکارچیان یا سایر نفوذ‌های ناخواسته فرار کنند. این موضوع همچنین از این ایده حمایت می‌کند که نهنگ‌ها از موجودات آب دوستی که شبیه گوزن‌های کوچک به نظر می‌رسند تکامل یافته‌اند.
افسانه‌ها درباره موش آهو
بر اساس کتاب سلسله پادشاهان به قلم «تون سری لانانگ» که در قرن ۱۵ و شانزده به زبان مالایی نوشته شد، پادشاه پارامسِوارا، در جستجوی مکانی برای تأسیس یک شهر جدید، به جایی رسید که در آن موش‌آهو (کانسیل به زبان مالایی) را دید که سگ شکاری را به داخل رودخانه انداخته و آن را لگد می‌زند. او فکر کرد که این خبر خوبی است، و گفت: این مکان عالی است، حتی موش‌آهو هم در اینجا قدرتمند است. بهترین کار این است که ما در اینجا یک پادشاهی ایجاد کنیم. او سپس شهر مالاکا (پایتخت ایالت مالاکا اندونزی) را در آنجا تأسیس کرد. به یاد این افسانه تأسیس، نشان ملی مالاکا دو موش‌آهو را به تصویر می‌کشد.
موش‌آهو یا سانگ کانسیل نیز در چندین داستان عامیانه مالایی یک کاراکتر باهوش است.
لینک کپی شد
خواندنی‌ها
کاپیبارا؛ ۱۳ راز درباره بزرگترین جونده جهان که ۱۹۰ کیلو وزن دارد و به «صندلی متحرک» معروف است
«نوتریا»؛ موش غولپیکر ۱۷ کیلویی که دندان نارنجی دارد و یک روز بعد از زایمان دوباره باردار می‌شود!
این حیوانات میتوانند بیماریهای انسانها را تشخیص دهند!
(ویدئو) پرش چند متری یک جگوار از بالای درخت و شکار آهو در حضور میمونها
ارسال نظر
ویدیوهای برگزیده
دنیای گیاهان
علم و کیهان