کد خبر: ۳۱۴۹
06 اسفند 1403
11:15

گوسفند شاه‌آبادی؛ گوسفند معروف هندی که استاد زندگی مناطق گرم و خشک است و گوشتش چربی ندارد!

گوسفند شاه‌آبادی؛ گوسفند معروف هندی که استاد زندگی مناطق گرم و خشک است و گوشتش چربی ندارد!
«گوسفند شاه‌آبادی» نژادی بومی از مناطق شمالی هند، به‌ویژه ایالت بیهار است. این گوسفند به دلیل ویژگی‌های جسمانی خاص مانند پشم خشن و پا‌های بلند شناخته می‌شود. رنگ پشم آن معمولاً خاکی با لکه‌های سیاه است و دم بلند و باریکی دارد. گوسفندان شاه‌آبادی برای تولید گوشت پرورش داده می‌شوند و از لحاظ استحکام و تطبیق‌پذیری با شرایط سخت محیطی بسیار مقاوم هستند. ویژگی‌های این گوسفند را در ادامه مطلب بخوانید.

راز بقا: گوسفند شاه‌آبادی بومی منطقه شاه‌آباد (که بعداً به نواحی بوجپور، روهتاس و بوکسر تقسیم شد)، و همچنین نواحی پتنا و گیا در ایالت بیهار است. این نژاد به دلیل استحکام و تطبیق‌پذیری خود با شرایط محیطی سخت منطقه، به‌عنوان یک نژاد ارزشمند برای تولید گوشت و پشم شناخته می‌شود.

گوسفند شاه‌آبادی؛ گوسفند معروف هندی که استاد زندگی مناطق گرم و خشک است

خصوصیات فیزیکی گوسفند شاه‌آبادی 

به گزارش راز بقا، گوسفندشاه‌آبادی به‌عنوان گوسفند نوع دشت نیز شناخته می‌شود. این گوسفندان حیواناتی با اندام متوسط و پا‌های بلند هستند. رنگ پوشش پشم اغلب خاکی است و گاهی لکه‌های سیاه نیز دارند. گوش‌ها اندازه متوسط دارند و آویزان هستند. دم این گوسفند‌ها بسیار بلند و باریک است. هر دو جنس گوسفند شاه‌آبادی بی‌شاخ هستند. پشم این گوسفندان بسیار خشن، مو دار و باز است و پا‌ها و شکم آنها فاقد پشم می‌باشد. 

با این حال، از پشم آنها برای تولید منسوجات محلی استفاده می‌شود. این گوسفند به‌طور کلی به‌خاطر داشتن بدنی عضلانی و پا‌هایی قوی شناخته می‌شود و در ماده‌ها (گوسفندان) غدد پستانی خوبی دارند. 

گوسفندان ماده عموماً بدون شاخ هستند، اگرچه در موارد نادر ممکن است برخی از آنها شاخ‌های کوچک و ابتدایی داشته باشند.

گوسفند شاه‌آبادی؛ گوسفند معروف هندی که استاد زندگی مناطق گرم و خشک است

توانایی تطبیق و استحکام

به گزارش راز بقا، گوسفند شاه‌آبادی به خوبی با شرایط دمایی گرم و خشک نواحی شمالی هند سازگار است. آنها در مناطق نیمه‌خشک که دما‌های بسیار بالایی دارند، به‌خوبی رشد می‌کنند و نسبت به بسیاری از نژاد‌های دیگر گوسفند‌ها مقاوم‌تر هستند. این نژاد همچنین به بیماری‌ها مقاوم است و به همین دلیل برای دامداران و پرورش‌دهندگان در مناطق روستایی که ممکن است دسترسی به مراقبت‌های دامپزشکی پیشرفته نداشته باشند، ایده‌آل است. 

برای مطالعه بیشتر بخوانید:

گوسفند حسن؛ گوسفند هندی با بدنی کوچک و مقاوم که روستائیان فقیر را از گرسنگی نجات داد

گوسفند زاگاوا؛ گوسفندی سودانی که خار و خاشاک می‌خورد و در خشک‌ترین بیابان جهان زندگی می‌کند!

این گوسفند به‌خاطر عادت‌های چراندن خود شناخته می‌شود. آنها می‌توانند در انواع مراتع رشد کنند و از علف‌ها و بوته‌ها تغذیه کنند، که این ویژگی آنها را از تأمین خوراک مکمل مستقل می‌کند. این تطبیق‌پذیری به گوسفند شاه‌آبادی اجازه می‌دهد تا در شرایط مختلف چراندن موفق باشد و یکی از دلایل محبوبیت آن در بین دامداران شمال هند است. 

گوسفند شاه‌آبادی؛ گوسفند معروف هندی که استاد زندگی مناطق گرم و خشک است

اهمیت اقتصادی

گوسفند شاه‌آبادی عمدتاً برای تولید گوشت پرورش داده می‌شود چرا که گوشت آن بدون چربی و خوش‌طعم است. این نژاد برای تولید گوشت با کیفیت خوب و عملکرد خوب در تولید لاشه شناخته می‌شود و انتخاب محبوبی برای مصرف محلی است. علاوه بر تولید گوشت، گوسفند شاه‌آبادی به تولید پشم و شیر نیز کمک می‌کند، هرچند این موارد به‌عنوان اولویت‌های جانبی در نظر گرفته می‌شوند. 

شیر این گوسفند به اندازه نژاد‌های شیری فراوان نیست، اما هنوز هم برای مصرف محلی و تولید محصولات لبنی سنتی استفاده می‌شود.

گوسفند شاه‌آبادی؛ گوسفند معروف هندی که استاد زندگی مناطق گرم و خشک است

ویژگی‌های تولیدمثلی 

به گزارش راز بقا، گوسفند شاه‌آبادی به‌خاطر کارایی تولیدمثل نسبتاً بالا شناخته می‌شود. گوسفندان ماده معمولاً یک یا دو بره در هر فصل تولیدمثل به دنیا می‌آورند و نرخ زایمان در گله‌های مدیریت شده خوب است. باروری و سهولت زایمان این گوسفند‌ها باعث محبوبیت آنها در بین دامداران به‌ویژه در مناطق روستایی می‌شود که منابع کشاورزی ممکن است محدود باشد.

گوسفند شاه‌آبادی یک نژاد مهم در هند شمالی است که به‌خاطر استحکام، تطبیق‌پذیری و کمک‌های اقتصادی خود به سیستم‌های کشاورزی دامداری این منطقه، از محبوبیت زیادی برخوردار است.

برچسب ها :
گوسفند
خواندنی‌ها
ارسال نظر
علم و کیهان