












راز بقا: گوسفند سونادی (Sonadi sheep) یکی از نژادهای شناختهشدهی هندوستان است که عمدتاً در ایالت راجستان و بخشهایی از مادیا پرادش یافت میشود. این نژاد بیشتر برای تولید پشم و گوشت پرورش داده میشود و به خوبی با اقلیمهای خشک و نیمهخشک سازگار است.
به گزارش راز بقا، گوسفند سونادی البته نامهای دیگری نیز دارد و گاها با نامهایی مانند «لاپدی» و یا «باگلی» نیز خوانده میشود. دلیل اسم لاپدی نیز این است که گوشهای فلت و افتادهای دارند و به این دلیل باگلی خوانده میشوند که جثه متناسبی دارند.
گوسفندان سونادی نقش مهمی در معیشت جوامع دامدار دارند و از طریق تولید پشم، شیر و گوشت، ارزش اقتصادی بالایی دارند.
به گزارش راز بقا، گوسفند سونادی ظاهری منحصربهفردی دارد که آن را از سایر نژادهای هندی متمایز میکند. این گوسفندان معمولاً دارای جثهای متوسط تا بزرگ و بدنی متناسب هستند. رنگ پوشش آنها عمدتاً سفید است، اما برخی از آنها ممکن است علائم قهوهای روشن یا سیاه روی سر و پاهای خود داشته باشند.
این حیوانات دارای جثهای نسبتاً خوب و کمی کوچکتر از نژاد مالپورا هستند. آنها پاهای بلند، صورتی به رنگ قهوهای روشن دارند که این رنگ تا میانهی گردن ادامه مییابد. گوشها بزرگ، پهن و افتاده هستند و معمولاً زائدهی غضروفی دارند. دم بلند و نازک است. هر دو جنس بدون شاخ هستند. پستانها بهخوبی توسعه یافتهاند. پوشش پشمی آنها سفید، بسیار زبر و شبیه به مو است. قسمت شکم و پاها بدون پشم هستند.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
ریدو آرکات؛ گوسفند ۱۰۰ کیلویی که بهترین و ارزشمندترین گوسفند کاناداست و به سهقلوزایی معروف است
گوسفند مگرا؛ گوسفند هندی با پشم درخشان که زندگی روستاییان را متحول کرد
پشم گوسفندان سونادی زبر و کمپشت است و بیشتر برای بافت فرش استفاده میشود تا تولید پارچههای ظریف. یکی از مشخصههای بارز این نژاد، صورت بلند و باریک با پروفایل کمی محدب است. گوشهای آنها متوسط و افتاده بوده و دم آنها نسبتاً بلند است. نرها جثهای عضلانیتر و سنگینتر نسبت به مادهها دارند. این نژاد دارای پاهای قوی است که آنها را برای کوچهای طولانی و جستجوی مراتع مناسب میسازد.
به گزارش راز بقا، گوسفند سونادی تحمل بالایی در برابر شرایط آب و هوایی سخت دارد و میتواند در مناطقی با منابع آبی و علوفهی محدود زنده بماند. این نژاد به دلیل توانایی چرا در مناطق فقیر از نظر پوشش گیاهی و مقاومت در برابر دمای بالا، یکی از گزینههای ایدهآل برای مناطق نیمهخشک است.
گوسفندان سونادی عملکرد تولیدمثلی مناسبی دارند و میزان زاد و ولد آنها متوسط است. معمولاً برهزایی تکقلو دارند، اما در برخی موارد دوقلوزایی نیز مشاهده شده است. مادران این نژاد توانایی خوبی در مراقبت از برههای خود دارند که این ویژگی برای حفظ و توسعهی گلهها بسیار مهم است.
به گزارش راز بقا، اگرچه گوسفندان سونادی پرمحصولترین نژاد در زمینهی تولید پشم نیستند، اما پشم تولیدی آنها بهطور مداوم عرضه شده و عمدتاً در صنعت فرشبافی کاربرد دارد. علاوه بر این، گوشت آنها از کیفیت و طعم خوبی برخوردار بوده و در بازار تقاضای بالایی دارد. در برخی مناطق، از این نژاد برای تولید شیر نیز استفاده میشود، اما این ویژگی، هدف اصلی پرورش آنها نیست.
گوسفند سونادی یکی از نژادهای باارزش و مقاوم است که بهخوبی با مناطق خشک و نیمهخشک سازگار شده است. این نژاد به دلیل توانایی تحمل شرایط سخت، تولید متوسط پشم و گوشت، و مقاومت بالا، بخش مهمی از اقتصاد دامپروری در هند را تشکیل میدهد.