












راز بقا: شهر اریحا (Jericho) در کرانه باختری رود اردن، یکی از شگفتانگیزترین مکانهایی است که باستانشناسی مدرن تاکنون کشف کرده است. اریحا با قدمتی بیش از ۱۱ هزار سال را میتوان نهتنها قدیمیترین شهر شناختهشده جهان، بلکه نقطه آغاز تمدن شهری بشر دانست؛ جایی که انسان برای اولین بار تصمیم گرفت در یک مکان ثابت زندگی کند، زمین را کِشت کند و اجتماع بسازد.
به گزارش راز بقا، یکی از ویژگیهای حیرتانگیز شهر اریحا، وجود دیوارهای سنگی عظیم در اطراف آن است. این دیوارها که احتمالاً حدود ۱۰ هزار سال پیش ساخته شدهاند، از نخستین نمونههای معماری دفاعی در تاریخ بشر محسوب میشوند.
برخی کارشناسان معتقدند این دیوارها نهفقط برای محافظت از ساکنان در برابر دشمنان، بلکه برای مقابله با سیلابهای شدید منطقه ساخته شده بودند. وجود چنین ساختارهایی نشان میدهد ساکنان اریحا درک بالایی از مهندسی و کار گروهی داشتند؛ دانشی که تا قرنها بعد در سایر مناطق دیده نمیشود.
به گزارش راز بقا، ساکنان اولیه اریحا احتمالاً از قبایل بومی منطقه شام باستان بودند. آنها نخستین گروههای انسانی بودند که زندگی یکجانشین و کشاورزی را جایگزین شیوه شکارگری و کوچنشینی کردند. خانههایشان از خشت و گل ساخته شده بود و با سقفهای تخت پوشیده میشد.
مردم این شهر نخستین کسانی بودند که غلات را کشت دادند، حیوانات را اهلی کردند و نشانههایی از مبادله و تجارت ابتدایی در بینشان دیده میشود.
اما آنچه این شهر را متمایز میکند، احتمال وجود ساختارهای اجتماعی اولیه است؛ نشانههایی از مدیریت جمعی، همکاری برای ساخت دیوارها، و شاید حتی نظامهای ابتدایی برای توزیع غذا و منابع. این، آغاز پیدایش تمدن بود.
گرچه اریحا قدیمیترین شهر بهمعنای واقعی کلمه شناخته میشود، اما سایتهای باستانی کهنی مانند گوبکلیتپه در ترکیه و چاتالهویوک نیز در فهرست قدیمیترین زیستگاههای انسانی قرار دارند. با این حال، هیچیک بهاندازه اریحا، ویژگیهای یک شهر واقعی (دیوار دفاعی، سکونت پیوسته، کشاورزی سازمانیافته) را نداشتهاند.