شخصت‌های تاریخی واقعاً چه شکلی بودند؟

راز بقا: به لطف حکاکی‌ها و پرتره‌ها، بسیاری از ما ایده محکمی از ظاهر این نماد‌ها داریم.

به گزارش راز بقا به نقل از زی‌سان، با این حال، بسیاری از مواقع این‌ها دقیق نیستند. به لطف پیشرفت‌های فناوری، اکنون ایده بسیار واضح تری داریم. اسپویلر: ممکن است از ظاهر آن‌ها شگفت زده شوید. 

نفرتیتی

وقتی صحبت از ملکه‌های مصری می‌شود، نفرتیتی در صدر قرار می‌گیرد. هم او و هم همسرش آخناتون شبیه کیم و کانیه مصر باستان بودند. آن‌ها در زمانی سلطنت کردند که کشور از رونق زیادی برخوردار بود. حتی توسط برخی کارشناسان تصور می‌شود که نفرتیتی پس از درگذشت همسرش به تنهایی برای یک طلسم بر این پادشاهی حکومت کرد. 

تصور اینکه فردی که در سال ۱۳۷۰ قبل از میلاد زندگی می‌کرده است، همیشه دشوار است، اما به لطف طراحی‌ها و بازسازی ها، مورخان اکنون ایده خوبی دارند. به گفته آن‌ها نفرتیتی زنی زیبا، با گونه‌های تراشیده و لب‌های پر بود. 

جولیوس سزار

ژولیوس سزار در دوران خود نیرویی بود که باید با او حساب کرد و از قدرت خود برای سرکوب هر کسی که با ارتش رومی او مخالف بود استفاده می‌کرد. در حالی که سزار یک شخصیت تاریخی بسیار مورد احترام است، اغلب درک درستی از ظاهر او دشوار است. به هر حال، او توسط بازیگران زیادی در صفحه نقره‌ای بازی شده است. 

خوشبختانه، دانشمندان واقعی وارد عمل شدند تا خود مرد را با استفاده از اسکن سه بعدی از یک مجسمه مرمر بازسازی کنند. نتیجه یک مرد طاسی با مو‌های نمک و فلفل، چشمانی بسته و خط فک بسیار مصمم بود. او هم کمی لاغر است.

 ناپلئون بناپارت

چیز‌هایی در مورد فرم فیزیکی ناپلئون بناپارت وجود دارد. این واقعیت که او در ۵ دقیقه ۶ اینچ کمی در سمت کوتاه‌تر قرار داشت اغلب با عبارات منفی صحبت می‌شود. عبارت "مجتمع ناپلئون" برای توصیف مردی کوتاه قد و رنجش از قدش ابداع شد. درست است که بناپارت قدبلندترین نبود، اما مطمئناً یک رهبر نظامی خوب ساخته بود. 

پرتره‌های آن زمان او را به شیوه‌ای منصفانه به تصویر می‌کشند و هنرمندان ظاهراً نمایش دقیقی از ظاهر او در آن زمان ترسیم می‌کنند. قالبی که از صورت او گرفته شده جزئیات بیشتری به ما می‌دهد و در واقع او را زیباتر از نقاشی هایش می‌کند. 

کلئوپاترا

برای بسیاری از ما، نقش الیزابت تیلور از کلئوپاترا در فیلم ۱۹۶۳، بر نحوه تصور ما از ملکه مصر تأثیر می‌گذارد. بر کسی پوشیده نیست که غالباً فرمانروایی بسیار زیبا و با روشی با مردان توصیف می‌شد، اما استاندارد‌های زیبایی در آن زمان با امروز متفاوت بود. 

تفریحات امروزی صورت کلئوپاترا او را با بینی بسیار برجسته و ویژگی‌های نسبتاً مردانه نشان می‌دهد. این مایل‌ها با نسخه کلیشه‌ای تیلور که عموم مردم تصور می‌کنند فاصله دارد. شاید بیشتر جذابیت کلئوپاترا ناشی از توانایی او در افسون کردن و دستکاری توده‌ها باشد. 

جورج واشنگتن

رئیس جمهور محترم ایالات متحده، جورج واشنگتن، در زمان خود تعداد کمی پرتره نقاشی کرده بود. اگرچه او فقط ۶۷ سال عمر کرد، اولین رئیس جمهور کشور مطمئن شد که او به خوبی مستند است. 

هنگامی که محققان تصویر CGI از واشنگتن را بازسازی کردند، مطمئناً منابع زیادی را جمع آوری کردند. آن‌ها از بسیاری از نقاشی‌های مختلف استفاده کردند تا ایده‌ای واقع بینانه از آنچه جورج هر روز در آینه می‌دید به دست آورند. تصویر به دست آمده مردی با ظاهر متمایز با چشمانی مهربان و مو‌های پودری سفید مجعد را نشان می‌دهد. 

مری، ملکه اسکاتلند

مری ملکه اسکاتلند به دلایلی یکی از پر صحبت‌ترین چهره‌های تاریخ است. حاکم مو قرمز به خشن و با اعتماد به نفس معروف بود، اگرچه او اغلب با ناملایمات بزرگی روبرو می‌شد. از آنجایی که پدرش بلافاصله پس از تولد او درگذشت، مریم بلافاصله به سلطنت رسید، اما تا زمانی که به اندازه کافی بزرگ شد به فرانسه فرستاده شد. 

تصویر مدرن مری با پرتره‌ها و نقاشی‌های اولیه‌ای که در زمان زنده بودن او خلق شده اند، فاصله چندانی ندارد. بینی بلند و خوش فرم و چشمان عمیق او همچنان ثابت مانده است. تنها تفاوت واقعی این است که او به طرز شگفت انگیزی رنگ پریده به نظر نمی‌رسد. 

امپراتور نرون

تصور کنید که در سن ۱۷ سالگی، ملتی به بزرگی و جسور رم را به حکومتی برسانید. امپراطور نرون دقیقاً این کار را کرد، اگرچه خودش یک کودک بیشتر نبود. زندگی خانوادگی او دشوار بود، زیرا او اغلب با مادرش درگیر می‌شد. این باعث شد که او دستور قتل او را پنج سال پس از حکومتش صادر کند. 

نرون در زمان خود یک فرمانروای مورد احترام نبود. بسیاری فکر می‌کردند که عشق او به شعر و اجرا از او فردی ضعیف ساخته است. هنرمندان اسپانیایی این وظیفه را بر عهده گرفتند که نرو را در سال ۲۰۱۹ زنده کنند، اما تصویر آن‌ها کمی تکان دهنده بود. با مو‌های قرمز وحشی و پوست کک و مک، نرو برعکس چیزی است که یک رومی کلیشه‌ای باید شبیه باشد.

ماکسیمیلیان روبسپیر

ماکسیمیلیان روبسپیر نامی داشت که جلب توجه می‌کرد. نام او به اندازه مردی که بود مهم بود: یک وکیل برجسته و یک سیاستمدار فعال. روبسپیر شخصیتی بحث برانگیز بود (و همچنان هم هست). او سرانجام به همراه ۲۱ تن از همرزمانش اعدام شد.

نقاشی‌های روبسپیر مردی خوش تیپ را با چهره‌ای گلگون و چهره‌ای مهربان نشان می‌دهد. واقعیت ممکن است کمی متفاوت باشد. بازسازی صورت این سیاستمدار در سال ۲۰۱۳ توسط آسیب شناس پزشکی قانونی فیلیپ چارلیه ساخته شده است.

ریچارد سوم

برخی از پادشاهان حاکمانی عادل و ملایم در نظر گرفته می‌شوند که بدون توجه به هزینه، وظایف خود را در قبال شهروندان خود انجام می‌دهند. ریچارد سوم در میان آن‌ها نیست. ریچارد از ۱۴۸۳ تا ۱۴۸۵ حکومت کرد، اما علیرغم اینکه تنها دو سال بر تاج و تخت نشسته بود، تأثیر بسیار خوبی بر جای گذاشت. ریچارد که تا حد زیادی تخم مرغ بدی در نظر گرفته می‌شود، در پرتره‌ها به عنوان مردی خشن با مو‌هایی تا شانه به تصویر کشیده شده است. 

در سال ۲۰۱۲ سرانجام جسد ریچارد پیدا شد و به محققان این امکان را داد تا برای اولین بار در تاریخ تصور دقیقی از ظاهر او داشته باشند. تیمی از دانشگاه داندی دریافتند که پادشاه احتمالا مو‌های قهوه‌ای تیره، صورت پر و گرد و ابرویی سنگین دارد. 

سنت آنتونی

قدیسان اغلب پرتره‌های قدیمی با هاله و لباس را به یاد می‌آورند، اما آن‌ها به اندازه بقیه ما واقعی بودند. سنت آنتونی اهل لیسبون بود و روز‌های خود را صرف کمک به فقرا و شفای بیماران می‌کرد. او به عنوان یک راهب پول زیادی نداشت، اما از نظر روحی ثروتمند بود. 

یک بازی سه بعدی از سنت آنتونی مردی را با ریش کوتاه و کلنگ، بینی گرد و سر تا حدی طاس نشان می‌دهد. نمی‌توان انکار کرد که او همچنین چهره‌ای بسیار نرم و دعوت کننده دارد، اما هیئت منصفه در مورد دقیق بودن این تصویر اظهار نظر نمی‌کند.

یوهان سباستین باخ

یوهان سباستین باخ مطمئناً می‌دانست که چگونه یک قطعه را با هم بسازد. او ممکن است به عنوان یکی از بهترین آهنگسازانی که جهان تاکنون دیده است شناخته شود، اما زمانی که او زنده بود چندان پرکار نبود. در حالی که معاصران او خاطرنشان کردند که او یک موسیقی‌دان باورنکردنی است، هیچ‌کس نمی‌دانست که میراث او چقدر مهم خواهد بود. 

هنگامی که بقایای باخ در نهایت پیدا شد، به محققان اجازه داد تا ظاهر او را بازسازی کنند. واضح است که آهنگساز ذوق چیز‌های ظریف زندگی را داشت و گرسنه نمی‌ماند. باخ جفت‌های سنگین، بینی بزرگی داشت و معمولاً مانند مد، کلاه گیس می‌پوشید.

نیکلاس کوپرنیک

کوپرنیک بسیار جلوتر از زمان خود بود و به مردم اجازه داد که بدانند زمین مرکز جهان نیست. از آن دور است. کوپرنیک در زمانی که مدل خود را خلق کرد، کل طرز فکر مردم از فضا را تغییر داد. 

نقاشی‌ها نیکلاس را به گونه‌ای چاپلوس نشان می‌دهند و او را با مو‌های بلند تیره و پوست صاف نشان می‌دهند. در واقع، چهره‌های او بزرگ و نامناسب، با بینی کج و مو‌های سفید نازک بود. یک چیز بدون تغییر باقی می‌ماند: بیان جدی و کمی بدبخت او. صرف نظر از ظاهرش، کوپرنیک یکی از بهترین ذهن‌هایی را داشت که جهان تا به حال با آن تحسین شده است.

ملکه الیزابت اول

ملکه الیزابت اول برای رسیدن به تاج و تخت کار آسانی نداشت. اگرچه او به عنوان دختر مشروع هنری هشتم و آن بولین به دنیا آمد، وقتی ازدواج آن‌ها لغو شد، اما حق خود را برای تاج و تخت از دست داد و نامشروع شد. الیزابت سرانجام در سال ۱۵۵۸ حکومت انگلستان را آغاز کرد. 

نقاشی‌ها او را با مو‌های قرمز روشن و پوست آلاباستری نشان می‌دهند. مشهورترین اثر پرتره آرمادا است، اما این هنرمند احتمالاً بسیار متملق بود، زیرا لیز در آن زمان در واقع ۵۵ سال داشت. یک ماسک انیماترونیک واقعی‌تر ساخته شد که شخصیت تاریخی را با بینی بلند و برجسته و لب‌های نازک نشان می‌دهد.

ویلیام شکسپیر

به‌عنوان یکی از ارزشمندترین شخصیت‌های تاریخی انگلستان، بحث‌های زیادی در مورد اینکه ویلیام شکسپیر واقعاً چه شکلی است، وجود داشته است. در نقاشی‌ها و پرتره‌ها او را با سر نیمه طاس و ریشی خفیف نشان می‌دهند، اما این چقدر دقیق است؟ 

دکتری از دانشگاه داندی در سال ۲۰۱۰ با استفاده از ماسک مرگ شکسپیر چهره او را بازسازی کرد، اما نتیجه بسیار متفاوت از تصاویری بود که قبلاً دیده بودیم. رندر کارولین ویلکینسون از ویلیام نشان می‌دهد که او مردی مسن نسبتا خوش تیپ با سبیل‌های خاکستری است. این نمایشنامه نویس زمانی که درگذشت تنها ۵۲ سال داشت، بنابراین ما هرگز نمی‌دانیم که او در دوران بازنشستگی چه شکلی می‌توانست باشد.

رامسس دوم

مورخان معمولاً بیشترین شانس را برای بازآفرینی چهره یک پادشاه مصر باستان دارند، زیرا بقایای آن‌ها را ادامه می‌دهند. رامسس دوم زمانی که او را کشف کردند به خوبی حفظ شد و امکان تصویری نسبتاً دقیق از فرعون سابق را فراهم کرد. 

تصویر به دست آمده خط کش را با گونه‌های بسیار برجسته و کمی لاغر و گوش‌های بزرگی که بیرون زده اند نشان می‌دهد. او یک هوای سلطنتی مشخصی در مورد خود دارد. به لطف بقایای او، می‌دانیم که رامسس دوم در بالای سرش طاس بود و مو‌های کوتاهی در اطراف سرش داشت. 

لودویگ ون بتهوون

صحبت کردن در مورد بتهوون اغلب تصویر یک فرد خشمگین کار و مو وحشی را با بیانی از اراده و سخاوت محض تداعی می‌کند. این تصویری است که به لطف پرتره‌های متعدد آهنگساز با آن باقی مانده ایم، اما واقعیت کمی متفاوت به نظر می‌رسد. 

مغز متفکر آلمانی احتمالاً در زمانی که در سال ۱۸۲۷ در سن ۵۷ سالگی از دنیا رفت، در صورتی که نقاب مرگ او چیزی باشد، ضعیف بود. محققان معتقدند که بتهوون مانند بسیاری از مردم عصر خود قربانی سوء مصرف الکل شد. او بر اثر سیروز کبدی درگذشت، به این معنی که واقعاً شبیه یک مرد خوب به نظر نمی‌رسید. 

اسحاق نیوتن

اسحاق نیوتن از آن دسته نابغه‌هایی است که یک بار در ماه آبی می‌آید. این فیزیکدان انگلیسی که به اندازه انیشتین اهمیت دارد، چشم انداز زندگی را تغییر داد. پرتره‌های او مردی لاغر با بینی بسیار قوی و دراز و چانه‌ای گود را نشان می‌دهد. 

تا زمانی که از دنیا رفت، او تا حد زیادی متفاوت به نظر می‌رسید، با چهره‌ای گردتر. بینی او قطعاً ویژگی غالب او بود، همانطور که ابرو‌های سنگین و عمیق و لب‌های نازک او بود. حتی در گذر، به نظر می‌رسید که اسحاق نیوتن به سختی در فکر کشف بعدی خود است.

هیلدا، دروید باستانی

استخوان‌های هیلدا دروید باستانی توسط باستان شناسان در اسکاتلند پیدا شد. یک دانش آموز اسکاتلندی با استفاده از فناوری موم سه بعدی چهره هیلدا را بازسازی کرد. این شاهکار بسیار شگفت انگیز بود، زیرا دانش آموز فقط یک جمجمه بدون دندان برای مرجع داشت. همانطور که مشخص است، هیلدا در زندگی واقعی نیز بی دندان بوده است.

هیلدا زنی مسن بود، با پوست رنگ پریده و چین و چروک‌های سنگین دور چشم. او بخشی از یک جامعه باستانی اسکاتلند بود که جادوی مذهبی و جادوگری انجام می‌داد. تاریخ درگذشت او بین ۵۵ قبل از میلاد گزارش شده است؛ و ۴۰۰ پس از میلاد او در مکان مقدس مشهور دروید، جزیره لوئیس متولد شد، زندگی کرد و درگذشت.