کانگوروی درختی؛ عجیب‌ترین کانگورو جهان که روی درخت زندگی می‌کند و شبیه میمون است

راز بقا: کانگورو‌های درختی (Tree kangaroos) یک شاخه منحصربه‌فرد و کمتر شناخته‌شده از خانواده کانگورو‌ها هستند که به‌طور علمی در جنس Dendrolagus قرار می‌گیرند. این گونه کانگورو‌ها برخلاف اقوام زمینی خود به سبک زندگی درختی تطبیق یافته و بیشتر وقت خود را در درختان جنگل‌های استوایی در گینه نو، شمال استرالیا و جزایر اطراف می‌گذرانند.

به گزارش راز بقا، تاریخچه کانگورو‌های درختی به فرآیند تکاملی انطباق آن‌ها با محیط‌های جنگلی مربوط است، چرا که آن‌ها از اجداد زمینی خود تکامل یافته‌اند تا در تاج درختان زندگی کنند. 

روند تکاملی کانگوروی درختی

به گزارش راز بقا کانگورو‌های درختی به‌احتمال زیاد حدود ۲۰ تا ۳۰ میلیون سال پیش تکامل یافته‌اند. اجداد اولیه آن‌ها در ابتدا روی زمین زندگی می‌کردند و سپس به تدریج به درختان منتقل شدند. عوامل محیطی اصلی که این انطباق را تشویق کردند، جنگل‌های انبوه و منابع غذایی موجود در شاخه‌های درختان بود.

 به مرور زمان، کانگورو‌های درختی ویژگی‌های فیزیکی‌ای را پیدا کردند که بیشتر برای زندگی روی درختان مناسب بود، از جمله اندام جلویی قوی، چنگال‌های خمیده و دمی انعطاف‌پذیر و ضخیم که برای حفظ تعادل به کار گرفته می‌شود. 

این مطابقت‌ها به آن‌ها این امکان را داد که با چابکی روی تاج درختان حرکت کنند و از امنیت موجود در درختان بهره ببرند، اگرچه نسبت به سایر پستانداران درختی اندازه‌ای نسبتاً بزرگ دارند. به گزارش راز بقا کانگورو‌های درختی عمدتا در جنگل‌های بارانی گینه نو یافت می‌شوند. آن‌ها همچنین در نواحی شمال شرقی استرالیا، از جمله فلات آترتون نیز حضور دارند. کانگورو‌های درختی به دلیل زیستگاه‌های خاص‌شان موجودات مرموزی هستند و مطالعه آن‌ها در طبیعت دشوار است. 

جمعیت‌های آن‌ها معمولاً محدود به مناطق جنگلی دست‌نخورده‌ای است که پوشش درختی لازم برای محافظت و تأمین غذا را فراهم می‌آورد. 

خصوصیات فیزیکی کانگوروی درختی

کانگورو‌های درختی به خاطر ظاهر خاص خودشان معروفند چرا که تفاوت زیادی با کانگورو‌های معمولی دارند. آن‌ها معمولاً کوچک‌تر و تنومندتر هستند، با بدنی قوی و عضلانی که به آن‌ها کمک می‌کند در درختان حرکت کنند. 

در حالی که کانگورو‌های زمینی پا‌های عقبی بلند و عضلانی دارند که برای جهش طراحی شده‌اند، کانگورو‌های درختی پا‌های عقبی کوتاه‌تر و قوی‌تری دارند که بیشتر برای صعود روی درختان مناسب است. اندام جلویی آن‌ها به‌طور نامتناسبی بلند و قوی است و چنگال‌هایی دارند که به آن‌ها کمک می‌کند تا شاخه‌های درختان را محکم بگیرند. 

دم آن‌ها کوتاه‌تر از دم کانگورو‌های زمینی است، اما هنوز نقش مهمی در حفظ تعادل و حمایت از حرکت درختی‌شان ایفا می‌کند. خز آن‌ها ضخیم و نرم است و معمولاً رنگ‌هایی مانند قهوه‌ای، قرمز یا زرد دارد که به آن‌ها کمک می‌کند درون درختان استتار کنند و دمای بدنشان را در محیط‌های خنک‌تر تنظیم کنند. 

رفتارشناسی و رژیم غذایی

کانگورو‌های درختی گیاهخوار هستند و عمدتاً از برگ‌ها، میوه‌ها و گل‌های موجود روی تاج درختان تغذیه می‌کنند. برخلاف کانگورو‌های دیگر که از علف‌ها تغذیه می‌کنند، آن‌ها رژیم غذایی متنوع‌تری دارند که شامل انواع مواد گیاهی می‌شود و این آن‌ها را به بخش مهمی از اکوسیستم‌های جنگلی تبدیل می‌کند. 

کانگورو‌های درختی معمولاً موجودات تنها و منزوی هستند، اگرچه ممکن است در فصل جفت‌گیری با یکدیگر جمع شوند. آن‌ها بیشتر شب‌زی یا سپیده‌دمی هستند و در این زمان‌ها به جستجوی غذا و فعالیت می‌پردازند تا از گرمای روز و شکارچیان اجتناب کنند. به گزارش راز بقا حرکت آن‌ها بین درختان آهسته، اما دقیق است و از اندام‌های جلویی قوی و دم پیشین استفاده می‌کنند تا تعادل خود را حفظ کنند. 

با وجود انطباق‌های شگفت‌انگیز با زیستگاه‌شان، بسیاری از گونه‌های کانگورو‌های درختی اکنون به دلیل از دست دادن زیستگاه، شکار و تغییرات اقلیمی در معرض خطر قرار دارند. 

چهار ویژگی مهم و خاص کانگورو‌های درختی

آن‌ها بین درختان می‌پرند

برخلاف اقوام زمینی خود، کانگورو‌های درختی از پا‌های عقبی قوی خود برای پرش در همان سبک معمول استفاده نمی‌کنند. در عوض، آن‌ها روی درختان به‌طور عمودی از شاخه‌ای به شاخه دیگر می‌پرند و از اندام‌های جلویی خود برای گرفتن و کشیدن خود به سمت بالا استفاده می‌کنند.

دم آن‌ها به حفظ تعادل‌شان کمک می‌کند، اما حرکت آن‌ها کندتر و جهت‌دهی شده‌تر از پرش‌های نمادین کانگورو‌های زمینی است. این پرش‌های درختی باعث می‌شود که آن‌ها شبیه ترکیبی از یک کانگورو و یک میمون به نظر برسند. 

دم بلند آن‌ها برای پرش نیست

به گزارش راز بقا، در حالی که بیشتر کانگورو‌ها از دم بلند و عضلانی خود به عنوان یک ابزار تعادل در هنگام پرش بر روی زمین استفاده می‌کنند، کانگورو‌های درختی از دم خود برای حفظ تعادل روی درختان استفاده می‌کنند. با این حال، دم آن‌ها نسبت به کانگورو‌های معمولی کوتاه‌تر است. 

دم آن‌ها بیشتر برای حفظ تعادل هنگام صعود روی درختان مناسب است و نه برای پرش سریع که معمولاً کانگورو‌های زمینی انجام می‌دهند. این باعث می‌شود که دم آن‌ها بیشتر به عنوان ابزار صعود و کمک به تعادل عمل کند تا ابزار پرش. 

آن‌ها کاملا در تاج درختان زندگی می‌کنند

کانگورو‌های درختی عمدتاً زندگی درختی دارند و بیشتر شبیه میمون‌های بزرگ و پشمالو هستند تا کانگورو‌های معمولی که روی زمین می‌پرند. آن‌ها تقریباً تمام وقت خود را در درختان می‌گذرانند و به ندرت به زمین می‌آیند، مگر برای حرکت میان درختان یا برای جفت‌گیری. 

به گزارش راز بقا این سبک زندگی منحصربه‌فرد به‌قدری ویژه و خاص است که ویژگی‌هایی مانند چنگال‌های خمیده و اندام‌های جلویی قوی را توسعه داده تا به‌راحتی از درختان صعود کنند. این واقعیت که آن‌ها تقریباً به‌طور انحصاری در درختان زندگی می‌کنند، آن‌ها را از سایر کانگورو‌ها متمایز می‌کند. 

سقوط از ارتفاع بدون هیچ آسیبی

کانگورو‌های درختی در صعود و حرکت روی و بین درختان مهارت بالایی دارند، اما زمانی که سقوط می‌کنند (چرا که از لغزش مصون نیستند)، توانایی شگفت‌انگیزی برای زنده ماندن دارند. با وجود سقوط از ارتفاعات زیاد، تقریباً هرگز آسیب جدی نمی‌بینند. 

بدن‌های عضلانی، پا‌های کوتاه و دم پشمالوی آن‌ها ضربه سقوط را جذب کرده و به آن‌ها کمک می‌کند که به‌طور ایمن فرود بیایند. انگار که آن‌ها توانایی طبیعی «بازگشت به حالت اولیه» از سقوط‌ها دارند که این ویژگی در چنین موجود بزرگی در طبیعت بسیار غیرعادی است.