کاربرد عجیب آلت تناسلی سنگی در بین انسانهای اولیه
راز بقا: آلت تناسلی سنگی که در ویرانههای اسپانیایی قرون وسطایی یافت شد استفادهای غیرمعمول داشته است. باستانشناسان حین حفاری برج میرا (Torre de Meira) در شهر ریا د ویگو در شمال غربی اسپانیا یک آلت تناسلی مردانه سنگی ۱۵ سانتیمتری پیدا کردند. لایو ساینس در گزارشی کاربرد احتمالی این جسم را تیز کردن سلاحها عنوان کرده است.
به گزارش راز بقا به نقل از لایوساینس، نمادهای فالیک یا «پرستش آلت مردانه» بهطور معمول در دستساختههای ماقبل تاریخ یافت میشود، اما در یافتههای دوران قرون وسطی کمتر دیده شدهاند. به همین دلیل بود که باستانشناسان نمیتوانستند دریابند که چرا این شیء در سایت حفاری قرون وسطایی قرار دارد.
اما اکنون این شیء نهتنها بهدلیل شکل فالیک خود، بلکه بهدلیل هدف خشونتآمیز آن که تیز کردن سلاحها در آمادهسازی برای نبردهای خونین در جنگ ایرماندینیو (Irmandiño) در اسپانیا بود، مورد توجه قرار گرفته است.
به گفته آرکئو نیوز، کارشناسان معتقدند این نوع نمادگرایی ممکن است مربوط به قیامهای خشونتآمیزی باشد که در زمان تخریب برج در آن منطقه رخ داده است.
برج میرا در سال ۱۴۷۶ در جریان شورشهای ایرماندینیو، زمانی که دهقانان علیه اشراف اسپانیایی قیام کردند، فروریخت. حدود ۱۳۰ قلعه بزرگ و کوچک دیگر نیز به همین سرنوشت دچار شدند.
به گفته داریو پنیا، عضو تیم باستانشناسی (Árbore Arqueoloxía)، سنگهای تیزکننده اغلب در مکانهای قرون وسطایی کشف میشوند و ممکن است به شکلهای متفاوتی باشند. باستانشناسان عملکرد آلت تناسلی سنگی را با مشاهده یک رد سایش مشخص در یک طرف این سنگآهن فالیک کشف کردند.
باستانشناسان اعلام کردند کاوشهایی که به یافتن این شیء جالب در ماه مه جاری منجر شد، پس از گذشت نزدیک به دو ماه و جابهجایی تنها آوار، رو به پایان است.
اهمیت فرهنگی این دستساخته سنگی نامشخص است، اما نزدیکی آن به برج مستحکم ممکن است سرنخهایی در این باره به دست دهد. ممکن است این شیء قرون وسطایی در ارتباط با جنگ اهمیت نمادینی داشته یا در آن زمان عملکرد مفیدی داشته است.
داریو پنیا، باستانشناس، به نشریه هایپرالرژیک (Hyperallergic) گفت: «این شیء ارتباط نمادین بین خشونت و سلاح و مردانگی را نشان میدهد؛ معنایی که میدانیم در قرون وسطی وجود داشته و امروزه در فرهنگ ما نیز حاضر است.»
به گفته گروه کاوش، این سنگ فالیک در میان دستساختههای دیگر، از جمله سفال و دوکهای سنگی، یافت شده است.
حفاری در این سایت حدود سه سال پیش آغاز شد. در مرحله اول، گروه کاوش برج را حفاری و مرمت کرد. سال گذشته، تمرکز روی دیوار اطراف سازه بود. در نهایت، تمرکز به حفاری ساختمان اصلی معطوف شد. باستانشناسان قصد دارند پس از کسب مجوز از شهرداری موانا، که مالک قانونی این بنا است، به کاوش در این مکان ادامه دهند.
نمونههایی از این دستساختههای سنگی در ابعاد بزرگتر در شمال شرق ایران، در محلی که به «گورستان خالد نبی» مشهور است، نیز وجود دارد. تا امروز مطالعات جدی باستانشناسی و حفاری در این منطقه انجام نشده است و دانستههای تاریخی به پژوهشهای دیوید استروناخ و ویلیام رایس که در سال ۱۹۸۱ منتشر شد محدود مانده است.