












راز بقا: خروس صخرهای (Guianan Cock-of-the-Rock) یکی از چشمگیرترین پرندگان جنگلهای بارانی آمریکای جنوبی است. این پرنده با پرهای نارنجی درخشان و تاج نیمدایرهای شکل خود، بهسرعت توجه هر بینندهای را جلب میکند.
به گزارش راز بقا، زیستگاه اصلی آن در جنگلهای گویان، ونزوئلا، سورینام، برزیل و بخشهایی از آمریکای جنوبی است. زیبایی خیرهکنندهی آن سبب شده تا در فرهنگهای محلی به عنوان نماد عشق و شکوه طبیعت شناخته شود.
به گزارش راز بقا، این پرنده بیشتر در مناطق صخرهای و جنگلهای مرطوب زندگی میکند، جایی که غارها و درهها مکان مناسبی برای آشیانهسازی در دل سنگها فراهم میکنند. اندازهی بدن خروس صخرهای حدود ۳۰ سانتیمتر است و نرها با پرهای نارنجی - قرمز و درخشان خود، تفاوتی آشکار با مادهها دارند که بیشتر به رنگ قهوهای و خاکستری هستند. این تفاوت جنسی شدید به آنها کمک میکند تا در مراسم جفتگیری، نرها بیشترین جلب توجه را داشته باشند.
به گزارش راز بقا، یکی از جالبترین جنبههای زندگی خروس صخرهای، مراسم جفتگیری آنهاست. نرها در گروههای بزرگ در محلی خاص جمع میشوند که به آن «لِک» (lek) میگویند. در این مکان، نرها با حرکات پرانرژی، پرشها و نمایش بالهای رنگارنگ خود سعی در جذب مادهها دارند.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
مادهها پس از تماشای این نمایش، نری را که بیشترین انرژی و جذابیت را دارد انتخاب میکنند. پس از انتخاب، ماده به تنهایی مسئول ساخت آشیانه در صخرهها و بزرگ کردن جوجهها خواهد بود. این الگوی جفتگیری نشاندهندهی نقش مهم زیبایی و نمایش در بقای گونه است.
خروس صخرهای در افسانهها و باورهای محلی نقش مهمی ایفا میکند. برخی قبایل بومی این پرنده را نماد زندگی دوباره و عشق میدانند. همچنین وجود آن در جنگلها نشانهی سلامت اکوسیستم است، چراکه این پرنده برای بقا نیازمند زیستگاه بکر و پرتنوع است. از سوی دیگر، شکار بیرویه و تخریب جنگلها تهدیدی برای بقای این گونه محسوب میشود. با این حال، اقدامات حفاظتی در سالهای اخیر به حفظ جمعیت آن کمک کرده است.
به گزارش راز بقا، یکی از عجیبترین ویژگیهای خروس صخرهای، شدت تفاوت رنگ و ظاهر بین نرها و مادهها است؛ به طوری که گاهی افراد ناآشنا تصور میکنند این دو پرنده از گونههای متفاوت هستند.
نرها با رنگ نارنجی درخشان خود همچون شعلههای آتش در جنگل میدرخشند، در حالی که مادهها با رنگ قهوهای و خاکی خود بهخوبی در محیط استتار میکنند.
ویژگی شگفتانگیز دیگر، مراسم جفتگیری آنهاست؛ جایی که دهها نر در یک منطقهی کوچک جمع میشوند و با حرکات نمایشی سعی در جلب توجه یک ماده دارند. این «نمایشهای گروهی» یکی از بینظیرترین رفتارهای جفتگیری در دنیای پرندگان به شمار میرود.
خروس صخرهای همچنین صدایی بسیار بلند و ناهنجار دارد که بیشتر به جیغ یا صدای فلز شبیه است تا آواز دلنشین پرندگان. این صدا بیشتر برای رقابت نرها و اعلام حضور استفاده میشود.
یکی دیگر از عجیبترین نکات دربارهی این پرنده آن است که مادهها پس از انتخاب جفت، هیچ کمک یا حمایتی از نر دریافت نمیکنند و تمام مراحل ساخت آشیانه و پرورش جوجهها را به تنهایی انجام میدهند. این موضوع در میان پرندگان کمتر رایج است و بر خاص بودن خروس صخرهای میافزاید.