گوسفند بالباس؛ گوسفند نخجوانی که دم ۲۰ کیلویی دارد کم مریض می‌شود و عاشق زندگی در سرماست

راز بقا: «گوسفند بالباس» (Balbas Sheep) یکی از نژاد‌های مقاوم و منحصر‌به‌فرد است که بومی جمهوری خودمختار نخجوان، یکی از مناطق وابسته به جمهوری آذربایجان، می‌باشد. این نژاد به دلیل گوشت باکیفیت، پشم ضخیم و سازگاری بالا با شرایط کوهستانی و نیمه‌خشک منطقه، بسیار ارزشمند است. مقاومت بالای این گوسفند آن را به یکی از گزینه‌های اصلی دامپروری در نخجوان و مناطق اطراف تبدیل کرده است. 

به گزارش راز بقا، نژاد بالباس به‌طور گسترده در جمهوری خودمختار نخجوان پرورش داده می‌شود و به عنوان یکی از بزرگ‌ترین نژاد‌های گوسفند شناخته می‌شود. این نژاد در کشور‌های همسایه مانند ارمنستان، ایران و ترکیه نیز به‌طور گسترده یافت می‌شود. 

گوسفندان این نژاد قد بلند و عمدتاً سفید هستند و روی پا‌های خود لکه‌های سیاه دارند. آنها دارای پشم ضخیم بوده و بدون شاخ هستند. وزن گوسفندان بالغ ماده معمولاً ۵۰ کیلوگرم است، در حالی که وزن قوچ‌ها (نرها) به ۶۵ کیلوگرم می‌رسد، دم آنها نیز وزنی حدود ۱۶ تا ۲۰ کیلوگرم دارد. 

خصوصیات فیزیکی گوسفند بالباس

گوسفندان بالباس دارای اندازه متوسط تا بزرگ با بدنی قوی و عضلانی هستند. یکی از ویژگی‌های بارز آنها دم چاق است که به عنوان منبع ذخیره انرژی عمل می‌کند و به این گوسفندان امکان می‌دهد در شرایط سختی که غذا کمیاب است، زنده بمانند. 

پشم آنها ضخیم و زبر است و معمولاً به رنگ سفید یا خاکستری روشن دیده می‌شود که از آنها در برابر سرمای زمستان‌های کوهستانی نخجوان محافظت می‌کند. برخی از این گوسفندان ممکن است دارای رنگ‌های تیره‌تر یا ترکیبی باشند. 

برای مطالعه بیشتر بخوانید:

گوسفند حمدانی؛ گوسفند ۱۰۰ کیلویی که عرب‌ها برای قربانی از آن استفاده می‌کنند!

گوسفند گالا؛ گوسفند باارزش آذربایجانی که الهام علی‌اف یک ماموریت ویژه برای آن طراحی کرده است

گوسفند ماژیک؛ گوسفند آذربایجانی که سالی ۱۳۰ لیتر شیر می‌دهد و ایران را تسخیر کرد

سر گوسفند بالباس نسبتاً کوچک و دارای پیشانی کمی برجسته است. قوچ‌ها (نرها) معمولاً دارای شاخ‌های بزرگ و قوی هستند، در حالی که میش‌ها (ماده‌ها) ممکن است بدون شاخ باشند یا شاخ‌های کوچکی داشته باشند. پا‌های قوی و محکم آنها برای حرکت در زمین‌های سنگی و ناهموار بسیار مناسب است که یکی از عوامل بقای آنها در مراتع کوهستانی محسوب می‌شود. 

سازگاری و مقاومت بالا

به گزارش راز بقا، گوسفندان بالباس سازگاری بالایی با شرایط آب‌وهوایی سخت نخجوان دارند، جایی که زمستان‌ها سرد و تابستان‌ها گرم و خشک است. آنها قادرند از علوفه کم‌کیفیت تغذیه کنند و برای مناطقی که چراگاه‌های محدودی دارند، گزینه‌ای عالی محسوب می‌شوند. 

دم چاق آنها به عنوان یک منبع ذخیره غذایی عمل می‌کند و در مواقع کمبود غذا، به زنده ماندن آنها کمک می‌کند. این نژاد همچنین در برابر بیماری‌ها و انگل‌های رایج مقاوم است که باعث کاهش هزینه‌های نگهداری آن می‌شود. توانایی این گوسفندان در پیمودن مسافت‌های طولانی برای یافتن غذا و آب، ارزش اقتصادی آنها را افزایش داده است.

گوسفندان بالباس بیشتر برای تولید گوشت پرورش داده می‌شوند، زیرا گوشت بره و بالغ آنها بسیار باکیفیت و خوش‌طعم است و در بازار‌های محلی تقاضای بالایی دارد.

پشم این نژاد، اگرچه زبر است، اما در تولید فرش‌های سنتی، پتو و لباس‌های محلی در آذربایجان مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین شیر این گوسفندان گاهی برای تولید محصولات لبنی محلی استفاده می‌شود، اگرچه این نژاد به‌طور خاص برای تولید شیر پرورش داده نمی‌شود. 

گوسفند بالباس نقش مهمی در اقتصاد کشاورزی جمهوری خودمختار نخجوان ایفا می‌کند و برای دامداران منبعی پایدار از گوشت، پشم و درآمد محسوب می‌شود. مقاومت بالا، سازگاری با شرایط سخت و تولید اقتصادی مطلوب، این نژاد را به یکی از مهم‌ترین گوسفندان منطقه تبدیل کرده است.