کد خبر: ۲۹۹۴
17 بهمن 1403
13:23

گوسفند کارو؛ گوسفند لنکرانی که عنوان بدترین گوسفند آذربایجان را به خود اختصاص داد

گوسفند کارو؛ گوسفند لنکرانی که عنوان بدترین گوسفند آذربایجان را به خود اختصاص داد
«گوسفند کارو» یکی از نژاد‌های مشهور گوسفند در آذربایجان و منطقه لنکران است که به دلیل بازدهی بسیار پایین خود شناخته می‌شود. از آنجایی که این گوسفند بازدهی پایینی دارد و مقدار شیر و پشم بسیار کمی تولید می‌کند اصلا برای دامداری صنعتی که مبتنی بر بازدهی بالاست مناسب نیست و صرفا کاربرد محلی دارد. ویژگی‌های گوسفند کارو را در ادامه مطلب بخوانید.

راز بقا: گوسفندان کارو (Caro) عمدتاً در نواحی جنوب شرقی جمهوری آذربایجان پراکنده هستند. این نژاد بیشتر در منطقه لنکران پرورش داده می‌شود و به‌عنوان یکی از نژاد‌های کم‌بازده شناخته می‌شود. در دوره شیردهی، کشاورزان تا ۶۰ لیتر شیر و کمتر از ۳ کیلوگرم پشم از این گوسفندان دریافت می‌کنند. پشم آنها عمدتاً به رنگ‌های سفید، قهوه‌ای و مشکی است و وزن گوسفندان بالغ به حدود ۵۰ کیلوگرم می‌رسد.

به گزارش راز بقا، گوسفندان کارو نژادی خاص هستند که عمدتاً در نواحی جنوب شرقی آذربایجان، به‌ویژه در لنکران یافت می‌شوند. این گوسفندان به دلیل سازگاری بالا با شرایط محیطی منطقه شناخته می‌شوند، اما در مقایسه با سایر نژاد‌های گوسفند، به‌عنوان نژادی کم‌بازده در نظر گرفته می‌شوند. آنها نقش مهمی در دامپروری سنتی منطقه ایفا می‌کنند و برای تأمین گوشت، پشم و شیر مورد استفاده قرار می‌گیرند، هرچند میزان تولید آنها محدود است. 

گوسفند کارو؛ گوسفند لنکرانی که عنوان بدترین گوسفند آذربایجان را به خود اختصاص داد

خصوصیات فیزیکی گوسفند کارو 

گوسفندان کارو دارای اندازه متوسطی هستند و وزن آنها به‌طور میانگین حدود ۵۰ کیلوگرم است. این نژاد دارای بدنی مقاوم است که به آنها امکان بقا در شرایط آب‌وهوایی متنوع را می‌دهد. پشم آنها در سه رنگ اصلی سفید، قهوه‌ای و مشکی دیده می‌شود و بسته به ژنتیک و شرایط محیطی ممکن است تغییراتی داشته باشد. 

پشم این گوسفندان نسبتاً زبر و ضخیم است و از نظر تجاری ارزش بالایی ندارد، اما در فصول سرد سال به‌عنوان عایق طبیعی عمل می‌کند. 

گوسفند کارو؛ گوسفند لنکرانی که عنوان بدترین گوسفند آذربایجان را به خود اختصاص داد

تولید شیر و پشم

به گزارش راز بقا یکی از ویژگی‌های مهم گوسفندان کارو، میزان کم تولید شیر است. در طول دوره شیردهی، هر گوسفند حدود ۶۰ لیتر شیر تولید می‌کند که در مقایسه با نژاد‌های شیری پر‌بازده، مقدار کمی محسوب می‌شود. بااین‌حال، شیر این نژاد دارای چربی و مواد مغذی بالا است و برای تهیه محصولات لبنی سنتی مناسب می‌باشد. 

برای مطالعه بیشتر بخوانید:

گوسفند لزگی؛ گوسفند داغستانی که استاد حرکت روی صخره‌ها و سطوح شیب‌دار است

شک وهار؛ با ارزش‌ترین نر گله گوسفندان که سه ماه استراحت می‌کند تا برای جفت‌گیری با میش‌ها آماده شود

گوسفند لاداخی؛ کمیاب‌ترین گوسفند دنیا که تنها در یک قبیله در کوهستان هیمالیا پرورش داده می‌شود

میزان تولید پشم نیز پایین است و هر گوسفند در سال کمتر از ۳ کیلوگرم پشم تولید می‌کند. به دلیل زبری آن، پشم بیشتر برای ساخت فرش، پتو و صنایع‌دستی سنتی به کار می‌رود و در تولید منسوجات ظریف استفاده چندانی ندارد. 

گوسفند کارو؛ گوسفند لنکرانی که عنوان بدترین گوسفند آذربایجان را به خود اختصاص داد

سازگاری و روش‌های پرورش

گوسفندان کارو به آب‌وهوای مرطوب و نیمه‌گرمسیری منطقه لنکران کاملاً سازگارند. این گوسفندان عمدتاً در سیستم‌های دامداری نیمه‌کوچ‌رو پرورش داده می‌شوند، به این معنا که در فصول گرم سال در مراتع طبیعی چرا می‌کنند. آنها مقاومت متوسطی در برابر بیماری‌های رایج دارند، اما برای حفظ بهره‌وری، نیاز به مراقبت و تغذیه مناسب دارند. 

گوسفند کارو؛ گوسفند لنکرانی که عنوان بدترین گوسفند آذربایجان را به خود اختصاص داد

به گزارش راز بقا کشاورزان منطقه بیشتر گوسفندان کارو را برای مصرف داخلی پرورش می‌دهند و از آنها در دامپروری تجاری گسترده استفاده نمی‌شود. به دلیل بهره‌وری پایین این نژاد، تلاش‌هایی برای تلاقی آن با نژاد‌های پربازده‌تر صورت گرفته است تا میزان تولید گوشت و شیر افزایش یابد. 

اگرچه گوسفند کارو از نظر بازدهی با نژاد‌های برتر قابل مقایسه نیست، اما همچنان اهمیت اقتصادی و فرهنگی بالایی در نواحی جنوب شرقی آذربایجان دارد. این نژاد به دلیل مقاومت، سازگاری و استفاده چندمنظوره بخش مهمی از دامپروری سنتی محسوب می‌شود، هرچند که بهبود در مدیریت پرورش و اصلاح نژاد می‌تواند به افزایش بهره‌وری آن کمک کند.

گوسفند کارو؛ گوسفند لنکرانی که عنوان بدترین گوسفند آذربایجان را به خود اختصاص داد

برچسب ها :
گوسفند
خواندنی‌ها
ارسال نظر
علم و کیهان