مرغ دومینیک؛ مرغ معروف آمریکایی که قدیمی‌ترین نژاد مرغ در دنیاست و زیباترین پرهای جهان را دارد
«مرغ دومینیک» یکی از قدیمی‌ترین نژاد‌های مرغ آمریکایی است که تاریخ آن به اوایل قرن ۱۹ میلادی برمی‌گردد. این نژاد که برای گوشت و تخم خود شناخته می‌شود، تا دهه ۱۹۵۰ در ایالات متحده در معرض انقراض بود. با تلاش پرورش‌دهندگان فداکار، این نژاد احیا شد و امروزه در کشور‌های مختلف مانند آلمان و بریتانیا نیز پرورش داده می‌شود. ویژگی‌های این مرغ را در ادامه مطلب بخوانید.
راز بقا: مرغ دومینیک (Dominique chicken) یکی از قدیمی‌ترین نژاد‌های مرغ ثبت‌شده آمریکا و یکی از نخستین نژاد‌هایی است که در این کشور ثبت شده‌اند. این مرغ‌ها برای اولین بار در اوایل دهه ۱۸۲۰ در متون مختلف ذکر شده‌اند، اما احتمالاً قبل از این تاریخ نیز وجود داشته‌اند.
تاریخچه نژاد دومینیک
گزارش راز بقا، انجمن دومینیک آمریکا ادعا می‌کند که این مرغ‌ها در سال ۱۷۵۰ در ایالات متحده شناخته شده بودند، هرچند هنوز مدرکی برای این ادعا یافته نشده است و بیشتر به نظر می‌رسد که مبتنی بر حدس و گمان تاریخی باشد.
در نخستین نمایشگاه مرغ که در نوامبر ۱۸۴۹ در بوستون، ماساچوست برگزار شد، چهار پرورش‌دهنده مرغ‌های دومینیک را نمایش دادند. این نژاد مرغ در آن زمان بسیار محبوب بود تا اینکه دیگر نژاد‌های وارداتی شروع به جذابیت بیشتری کردند و با ورود به مزارع توسط پرورش‌دهندگان، دومینیک از محبوبیت افتاد.
سردرگمی‌هایی نیز بین دومینیک و بارد پلیموت راک وجود داشت که در اوایل قرن ۲۰ در نمایشگاه‌های مختلف حضور چشمگیری داشتند و تا دهه ۱۹۵۰، این نژاد تقریباً در ایالات متحده منقرض شد. بقای این نژاد مدیون تعداد کمی از پرورش‌دهندگان فداکار است که این نژاد را دوباره به زندگی بازگرداندند.
تا دهه ۱۹۷۰، تعداد بیشتری از پرورش‌دهندگان به این نژاد توجه کردند و در حال حاضر حدود ۲۰۰ عضو در انجمن دومینیک آمریکا وجود دارد.
دومینیک اولین بار در استاندارد کامل مرغ‌های آمریکایی در سال ۱۸۷۴ ثبت شد. طی سال‌ها چندین باشگاه نژادی در ایالات متحده به‌وجود آمدند و از بین رفتند. باشگاه کنونی دومینیک آمریکا کنونی در سال ۱۹۷۳ تشکیل شد.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
مرغ نیکسی؛ مرغ معروف چینی که انرژی انسان را زیاد می‌کند و خاصیت دارویی دارد
مرغ و خروس آبی یا اندلسی؛ تنها مرغ و خروس جهان که رنگشان آبی‌ست و گوشت گرانی دارند
با اینکه منشأ دقیق این نژاد روشن نیست، اما برخی از نویسندگان کتاب‌های اولیه در مورد مرغ‌ها گمان می‌کنند که این مرغ‌ها توسط مهاجران فرانسوی از جزیره دومینیکا به آمریکا آورده شده‌اند. اما نظریات مختلفی در مورد چگونگی دریافت نام این نژاد و منبع اصلی آن وجود دارد، زیرا نام «دومینیکر» اغلب برای توصیف الگوی راه‌راه استفاده می‌شده، نه صرفا برای نام نژاد.
مرغ دومنیک یک مرغ نادر و کمیاب کحسوب می‌شود که در سال ۱۶۰ تا ۲۰۰ تخم قهوه‌ای رنگ می‌گذارد. ریشه اصلی این مرغ همان طور که در بالا توضیح داده شد آمریکاست. وزن خروس‌های دومینیک حدود ۲.۷۲ تا ۳.۱۷ کیلوگرم و وزن مرغ‌ها نیز حدود ۱.۸۱ تا ۲.۲۶ کیلوگرم است.
گونه خروس بانتام این نژاد حدود ۷۹۳ گرم و مرغ بانتام نیز ۵۶۶ گرم است. رنگ آنها خاکی و سفید است، اما خروس‌ها کمی روشن‌تر از مرغ‌ها هستند. این گونه یکی از قدیمی‌ترین نژاد‌های اصیل آمریکا محسوب می‌شود و اکنون این مرغ در بریتانیا بسیار کمیاب است و به نوعی در آستانه انقراض قرار دارد.
آلمان
دومینیک در سال ۱۸۸۰ به آلمان رسید، جایی که به نام «دومینیکانر» شناخته می‌شود. این مرغ‌ها از نژاد آمریکایی متفاوت هستند، زیرا (بر اساس کتاب «نژاد‌های کمیاب مرغ» توسط دی. اسکریونر) آلمانی‌ها مرغ‌های کوچکتری با دم‌های بلندتر و پرهای سفت‌تر می‌خواستند تا آنها را از وایاندات بارد (Barred Wyandotte) که از تلاقی و ترکیب دومینیک در آلمان به‌وجود آمده بود، متمایز کنند.
در حالی که این نژاد در آلمان به خوبی دوام آورده، استاندارد آن با استاندارد آمریکایی متفاوت است.
بریتانیا
به گزارش راز بقا در بریتانیا، مرغ‌های دومینیک در سال ۱۸۷۰ به نمایشگاه بیرمنگام وارد شدند و در آنجا یک گروه از این مرغ‌ها به فروش رسید. واردات بیشتر در مدت زمان کوتاهی پس از آن صورت گرفت و لوئیس رایت، نویسنده معروف مرغ‌ها در سال ۱۸۷۲ درباره ویژگی‌های این مرغ‌ها نوشت و گفت که این مرغ‌ها از نظر کیفیت تخم‌گذاری و استقامت نسبت به مرغ‌های اسکاتیش گری و کوکو دورکینگ برتری دارند، اما پا‌های زردشان مانع از تبدیل شدن آنها به مرغ‌های تجاری می‌شد.
او همچنین آنها را به‌عنوان «یکی از مفیدترین و همه‌جانبه‌ترین مرغ‌هایی که می‌شناسیم» ستایش کرد. جالب است که او می‌گوید: «.. و ما از بسیاری از همکاران آمریکایی‌مان می‌شنویم که ده سال پیش پیدا کردن نمونه‌های درجه اول بسیار آسان‌تر از الان بود، زیرا بسیاری از نژاد‌های قدیمی به‌طور نامناسب ترکیب شده‌اند» و درباره رنگ‌های تولید شده از ترکیب نژاد‌های وارداتی و پرورش بی‌دقت نظراتی دارد.
این نژاد در بریتانیا (در تاریخ نامعلوم) منقرض شد و در سال ۱۹۸۴ دوباره از آمریکا و سپس از آلمان وارد شد. استاندارد بریتانیا بسیار مشابه با استاندارد آمریکایی است. در حال حاضر تعداد بسیار کمی مرغ دومینیک در بریتانیا وجود دارد و برای بقا نیاز به کمک فراوان دارند.
لینک کپی شد
خواندنی‌ها
خروس استرالیایی؛ فیلمی از خروسی غولپیکر که اندازه یک بزغاله است و عربها عاشق آن هستند
تاریخ خروس بازی در ایران؛ رضا دهتن مشهورترین خروسباز ایران که با «تایسون» تمام خروس‌های جنگی را شکست داد
کوکَر یا باقرقره؛ پرندهای شگفتانگیزی که یک رقاص حرفهایست و لای پرهایش آب ذخیره می‌کند
کبوتر یعقوبی؛ زیباترین کبوتر زینتی جهان که جفتگیری عجیبی دارد و نر و مادهاش قابل تشخیص نیست!
ارسال نظر
ویدیوهای برگزیده
دنیای گیاهان
علم و کیهان