گوسفند ومبور؛ گوسفند غول‌پیکر هندی که زیباترین رنگ دنیا را دارد و به جای قلاده به شاخ‌هایش زنجیر می‌بندند

راز بقا: گوسفند وِمبور (Vembur sheep) که با نام کاراند‌های (Karandhai) نیز شناخته می‌شود، در مناطق وِمبُر، ملاکاراندهای، کیلاکاراند‌های و ناگالاپورام، همچنین در شهرستان‌های توتوکودی و ویردونگر در ایالت تامیل نادو پراکنده است. این نژاد به دلیل سازگاری بالا با شرایط خشک و کم‌آب، بیشتر برای تولید گوشت پرورش می‌یابد و نقش مهمی در معیشت کشاورزان کوچک و دامداران این منطقه دارد. 

خصوصیات ظاهری گوسفند ومبور

به گزارش راز بقا، گوسفند وِمبور دارای ظاهری منحصر‌به‌فرد است که آن را از سایر نژاد‌های گوسفند هندی متمایز می‌کند. این نژاد دارای قدی بلند است. رنگ بدن آنها سفید بوده و لکه‌های نامنظم قرمز و حنایی در سراسر بدن آنها دیده می‌شود. این نژاد مخصوص تولید گوشت است. گوش‌ها افتاده هستند و دم آنها کوچک و باریک است. نر‌های بالغ دارای شاخ و گا‌ها شاخ‌های بزرگ در حالی که ماده‌های بالغ معمولاً بدون شاخ هستند. میانگین وزن بدن نر‌های بالغ ۳۵ کیلوگرم و میانگین وزن بدن ماده‌های بالغ ۲۸ کیلوگرم است. سطح بدن آنها با مو‌های کوتاهی پوشیده شده که چیده نمی‌شوند. 

این گوسفندان جثه‌ای متوسط دارند و بدنی قوی و مقاوم که برای چرا در مراتع وسیع و خشک مناسب است. صورت این نژاد بلند و کشیده است.

یکی از ویژگی‌های بارز این نژاد، موی کوتاه و زبر آنهاست که به آنها کمک می‌کند تا گرمای شدید را تحمل کنند. گوش‌های این گوسفندان متوسط و کمی افتاده است و پا‌های قوی و مقاوم آنها را قادر می‌سازد تا مسافت‌های طولانی را برای چرا طی کنند. 

گوسفند وِمبور به دلیل سازگاری بالای خود با شرایط سخت اقلیمی تامیل نادو، گزینه‌ای ایده‌آل برای پرورش در مناطق گرم و خشک محسوب می‌شود. این نژاد می‌تواند با چرا در مراتع کم‌کیفیت و کم‌آب زنده بماند و مقاومت بالایی در برابر بیماری‌ها دارد. همین ویژگی، نیاز به مراقبت‌های دامپزشکی را کاهش داده و باعث می‌شود که هزینه نگهداری این گوسفندان پایین باشد. 

ویژگی‌های تولیدمثلی و اقتصادی

به گزارش راز بقا، گوسفند وِمبور نرخ زاد و ولد خوبی دارد و معمولاً هر بار یک یا دو بره به دنیا می‌آورد. فاصله بین زایش‌ها نسبتاً کوتاه است که باعث افزایش بهره‌وری این نژاد می‌شود. این گوسفندان رشد متوسطی دارند و در مدت‌زمان معقولی به وزن مناسب بازار می‌رسند، که آنها را از نظر اقتصادی به گزینه‌ای مقرون‌به‌صرفه برای تولید گوشت تبدیل می‌کند. 

برای مطالعه بیشتر بخوانید:

گوسفند مگرا؛ گوسفند هندی با پشم درخشان که زندگی روستاییان را متحول کرد

گوسفند سونادی؛ گوسفند پا دراز هندی که شکم و پاهایش پشم ندارد و گوش‌هایی بسیار پهن دارد!

این نژاد عمدتاً برای تولید گوشت پرورش داده می‌شود، زیرا گوشت آن کیفیت بالایی دارد و در بازار بسیار پرطرفدار است. سرعت رشد مناسب و توانایی بالای تبدیل خوراک به گوشت، باعث شده است که گوسفند وِمبور از نظر اقتصادی برای دامداران گزینه‌ای سودآور باشد. از آنجایی که پشم این گوسفندان کیفیت بالایی ندارد، برای تولید پشم پرورش داده نمی‌شوند. 

گوسفند وِمبور یکی از نژاد‌های مقاوم و ارزشمند در تامیل نادو است. توانایی این نژاد در تحمل شرایط سخت و بازدهی بالای آن در تولید گوشت، باعث شده که در میان دامداران منطقه محبوبیت زیادی داشته باشد.