












راز بقا: در دنیای خزندگان، گونهای از خانواده تمساحسانان وجود دارد که بیش از آنکه ترسناک باشد، شگفتانگیز و ناشناخته است. غاریال هندی یا همان تمساح پوزهباریک گنگی با نام علمی Gavialis gangeticus، یکی از خاصترین و در عین حال در آستانه انقراضترین اعضای جهان خزندگان به شمار میرود. این موجود باستانی که میلیونها سال پیش پا به عرصه وجود گذاشته، امروز در شمار گونههای در حال انقراض قرار گرفته و تنها رد پایش را میتوان در چند رودخانه محدود در جنوب آسیا دنبال کرد.
به گزارش راز بقا، غاریال هندی از تیره گاویالیده است؛ گروهی از خزندگان آبزی شبیه به تمساح که ویژگی بارز آنها پوزهای بلند، باریک و دندانهدار است. این ویژگی خاص نهتنها ظاهری منحصربهفرد به این حیوان میدهد، بلکه کاملاً با رژیم غذایی آن که عمدتاً شامل ماهی است، سازگار است. غاریالها با فک کشیده و دندانهای تیز خود، همچون قیچی، ماهیها را از دل رودخانهها شکار میکنند.
در نگاه اول ممکن است آن را با یک نوع تمساح یا حتی مارمولک غولپیکر اشتباه بگیرید؛ اما غاریالها برخلاف ظاهر خاصشان، موجوداتی کاملاً صلحطلب هستند که کوچکترین تهدیدی برای انسان ندارند.
غاریال یکی از بزرگترین تمساحسانان جهان است. نرهای بالغ میتوانند به طولی بیش از ۶ متر و وزنی بالغ بر ۱۰۰۰ کیلوگرم برسند. مادهها کوچکترند و معمولاً تا ۴ متر رشد میکنند. بدن این جانور کشیده، آبدیده و برای شنا بسیار مناسب است.
اما چیزی که بیش از همه جلب توجه میکند، پوزه بسیار باریک و دراز آن است که در نرها، در انتها به یک برآمدگی قارچمانند موسوم به گَرا (ghara) ختم میشود. این ساختار منحصربهفرد در تولید صداهای بم و لرزشی کاربرد دارد و نقش مهمی در جفتگیری و جذب مادهها دارد.
در دو طرف فک، بیش از ۱۰۰ دندان تیز و کوچک دیده میشود که بهطور تخصصی برای شکار ماهی طراحی شدهاند. برخلاف دیگر تمساحها، فک غاریالها بسیار ضعیف است و نمیتواند شکار بزرگ یا پستانداران را مهار کند.
به گزارش راز بقا زیستگاه اصلی غاریالها رودخانههای وسیع، آرام و آبدار در شمال هند، نپال و بنگلادش است. آنها نیاز به آب شیرین دائمی دارند و در مناطق ساحلی و شور حضور ندارند. مهمترین رودخانههایی که هنوز جمعیتهایی از این گونه را در خود جای دادهاند عبارتاند از:
رود گنگ
رود چامبال (هند)
رود براهماپوترا (هند و بنگلادش)
رود کارنالی و نارایانی (نپال)
این خزنده معمولاً سواحل شنی یا ماسهای رودخانهها را برای آفتابگیری و تخمگذاری انتخاب میکند.
غاریالها بیشتر وقت خود را در آب میگذرانند. آنها شناگران ماهری هستند و بدن باریک و دم عضلانیشان به آنها کمک میکند با سرعت در رودخانهها حرکت کنند. برخلاف بسیاری از تمساحها، آنها بهندرت از آب خارج میشوند، مگر برای تخمگذاری یا گرم شدن در آفتاب.
تغذیه آنها کاملاً ماهیخوارانه است. پوزه باریک، دندانهای تیز و سرعت بالای واکنش کمک میکند تا ماهیها را در حال فرار، شکار کنند. در موارد نادر ممکن است لاکپشتهای کوچک یا دوزیستان هم در رژیم غذاییشان قرار بگیرند، اما شکار پستانداران و پرندگان برای آنها تقریباً غیرممکن است.
فصل تولیدمثل غاریالها معمولاً در زمستان آغاز میشود. نرها با تولید صداهای خاص توسط گرا، مادهها را جذب میکنند. به گزارش راز بقا پس از جفتگیری، مادهها در بستر شنی رودخانهها حدود ۲۰ تا ۹۰ تخم میگذارند. دوره انکوباسیون حدود ۷۰ تا ۹۰ روز طول میکشد.
تخمها یکی از بزرگترین تخمها در میان خزندگان هستند. پس از تولد، بچهها کاملاً وابسته به آباند، اما برخلاف سایر تمساحها، مادر غاریال بچهها را در دهان نمیگیرد یا از آنها بهطور فعال محافظت نمیکند.
متأسفانه، غاریال هندی در فهرست قرمز اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت (IUCN) بهعنوان گونهای در بحران انقراض (CR) طبقهبندی شده است. برآوردها نشان میدهد که جمعیت جهانی آن کمتر از ۱۰۰۰ فرد بالغ است.
عوامل متعددی در این کاهش نگرانکننده نقش دارند:
تخریب زیستگاهها: ساخت سد، انحراف مسیر رودخانهها و خشکسالی، بسیاری از زیستگاههای غاریال را از بین برده است.
آلودگی آبها: ورود فاضلاب و آلودگی صنعتی، هم غذای آنها (ماهیها) را کاهش داده و هم شرایط زیستیشان را ناسالم کرده است.
گیر افتادن در تور ماهیگیران: بهویژه بچهغاریالها در تورهای ماهیگیری گرفتار شده و اغلب میمیرند.
برداشت بیرویه شن و ماسه: سواحل شنی محل تخمگذاری آنهاست و برداشت این منابع از بستر رودخانهها، نسلکشی خاموش این گونه است.
در چند دهه اخیر، دولت هند و نپال با همکاری نهادهای بینالمللی محیط زیستی، اقداماتی برای حفاظت از این گونه انجام دادهاند. برخی از این اقدامات عبارتاند از:
ایجاد مراکز پرورش در اسارت برای تولید مثل و پرورش بچهها و سپس رهاسازی در طبیعت
اعلام مناطق حفاظتشده رودخانهای
آموزش جوامع محلی و همکاری با ماهیگیران برای کاهش تلفات غیرعمد
ممنوعیت برداشت شن و ماسه در مناطق کلیدی
هرچند این اقدامات امیدبخش هستند، اما برای تضمین بقای این گونه کهنسال، تلاش بیشتر و همگانیتر نیاز است.
به گزارش راز بقا غاریال هندی نهتنها یکی از بازماندگان دورانهای باستانی زمینشناسی است، بلکه گنجینهای طبیعی در تنوع زیستی جنوب آسیاست. این تمساح صلحجو، برخلاف هیبتی که ممکن است ترسناک بهنظر برسد، یکی از بیخطرترین و در عین حال آسیبپذیرترین خزندگان رودخانهای است.
نجات غاریالها تنها نجات یک گونه نیست؛ بلکه حفاظت از کل اکوسیستمهای رودخانهای است که برای زندگی میلیونها انسان و موجود زنده دیگر نیز حیاتیاند. شاید وقت آن رسیده که دوباره به رودهایمان نگاه کنیم و ارزش زیستی فراموششدهشان را دریابیم.