












راز بقا: «غار المیرون» یا «غار سرخ» در درهی رودخانهآسون در منطقه کانتابریا در شمال اسپانیا، یکی از مهمترین سایتهای باستانشناسی اروپا است.
به گزارش راز بقا، این غار نه تنها بهدلیل توالی پیچیدهای از سکونت انسان در دوران پارینهسنگی تا عصر برنز شناخته میشود، بلکه محل کشف جسد زنی با نام «خانم قرمز» است که حدود ۱۸۷۰۰ سال پیش دفن شده و در معرض اکتشافات ژنتیکی و تریبتشناسی بیسابقه قرار گرفته است.
به گزارش راز بقا، ابتدا در سال ۱۹۰۳ توسط باستانشناسان غیرحرفهای کشف شد، اما تا سال ۱۹۹۶ حفاری رسمی آغاز نشد. تیم باستانشناسی تحت هدایت لارنس استراس از دانشگاه نیومکزیکو و مانوئل گییِرزن مورالس از دانشگاه کانتابریا مشغول پژوهش در این غار عجیب هستند.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
غار خفاش دهلران؛ بزرگترین و مرموزترین زیستگاه خفاشها در خاورمیانه که میلیونها سال قدمت دارد
غار زینگان؛ تنها غار روباز ایران در استان ایلام معروف به «بهشت پنهان» که ارواح در آنجا زندگی میکنند
این غار دارای یک توالی فرهنگی تقریباً پیوسته از دوره موستری تا عصر برنز است و بهعنوان دفترچه تاریخی تنوع فرهنگی و محیطی منطقه شناخته میشود.
به گزارش راز بقا، در سال ۲۰۱۰، تیم حفاری بقایای زنی بالغ ۳۵ تا ۴۰ ساله را در فضای باریکی پشت یک بلوک بزرگ سنگ آهکی یافت که بر روی آن حکاکیهایی بوده است.
او با پیگمنت اکسید آهن قرمزرنگ پوشیده شده بود که درخشش مخصوصی داشت و احتمالاً از مکانی نزدیک ۲۶ کیلومتر دورتر تأمین شده بود که نشانهای از مراسم تشریفاتی و فرهنگی برجسته است. در کنار اسکلت، نشانههایی از حکاکی به شکل حرف V وجود دارد که تفسیرهایی از آن بهعنوان نماد زنانه در مراسم دفن شده است.
به گزارش راز بقا، تحقیقات جدید از DNA باستانی موجود در خاک فرصتهای جدیدی برای شناخت جمعیتهای انسانی و حیوانی پیشازخانم قرمز فراهم کردهاند. در این مطالعات، ردپای گونههای حیوانی نظیر کفتار، پلنگ ایبری، سگ وحشی آسیایی و همچنین گونههایی مانند ماموت و گوزن پیدا شد.
«دی انای» انسانی موجود نیز نشان داد جمعیتی از نوع Solutrean (شمال فرانسه و اسپانیا در دوره یخبندان) نقش مستقیم در شکلگیری ژنتیکی خانم قرمز و گروه انسانی مجاور داشتهاند؛ ترکیبی که بعدها با گروه Villabruna از بالکان مخلوط شد.
غار المیرون یا غار سرخ با ویژگیهای عجیب و باورنکردنیاش در میان غارهای باستانشناسی برجسته است. نخست اینکه تنها گور متعلق به دوره مگدالنی در شبهجزیره ایبری است. همچنین یک عمل تدفین خاص در بین گروه مردمان عصر یخبندان انجام شده که تاکنون نمونهای مستقل در آن ناحیه نداشتهاند.
بُعد سوم داستان، استفاده از اوکر قرمز بر اسکلت و تدفین پس از فروپاشی بلوکی سنگی است که در مجاورت گور قرار دارد. این بلوک نه تنها محل دفن بود بلکه نقش تابلو با حکاکیهایی شبیه حرف V یا مثلث را نیز بر عهده داشت.
علاوهبر این، یافتهها نشان دادهاند که پس از دفن اولیه، یک شکارچی (احتمالاً گرگ یا سگ وحشی) برخی استخوانهای بلند بدن را جویده است، سپس جسد دوباره پوشانده شده و دوباره با اکسید قرمزرنگ رنگآمیزی شده است، حادثهای که نشاندهنده ارتباط پیچیده بین انسان، طبیعت و باورهاست. دیگر جنبه عجیب، وجود DNA گیاهان و گردههای باستانشناسی است که نشان میدهد گلهایی روی قبر قرار داده شدهاند؛ گرچه هدف دقیق این گلهای روی قبر (خوشبو یا دورکردن بوی تعفن) هنوز مشخص نیست.