راز بقا: جوز هندی (Nutmeg)، ادویهای گرم و معطر که عطرش در سراسر آشپزخانههای جهان پیچیده است، داستانی طولانی از تجارت، ماجراجویی و لذت آشپزی دارد. این ادویه از دانه درخت Myristica fragrans یا همان درخت جوز هندی به دست میآید و خاستگاه آن جزایر باندای اندونزی است؛ جایی که در گذشته با نام «جزایر ادویه» شناخته میشد.
به گزارش راز بقا، در قرون وسطی، جوز هندی به اندازه طلا ارزش داشت و همین باعث درگیریهای شدید میان قدرتهای استعمارگر شد. امروزه نیز این ادویه همچنان جایگاهی مهم در آشپزی جهانی، طب سنتی و حتی صنایع آرایشی دارد.

به گزارش راز بقا، درخت جوز هندی بومی جزایر مالوکو در اندونزی است. صدها سال پیش، بازرگانان عرب منبع واقعی آن را پنهان میکردند و به اروپاییها با قیمتهای گزاف میفروختند. در قرنهای شانزدهم و هفدهم، قدرتهای اروپایی مانند پرتغال، هلند و بریتانیا برای تصاحب این جزایر جنگهای طولانی به راه انداختند، زیرا جوز هندی از باارزشترین کالاهای جهان به شمار میرفت.
در قرن هفدهم، کمپانی هند شرقی هلند انحصار تجارت جوز را در اختیار گرفت و حتی برای حفظ قیمت، بسیاری از درختان خارج از قلمرو خود را نابود کرد. با این حال، بریتانیاییها بعدها بذرهای جوز هندی را به مناطق گرمسیری دیگر مانند گرانادا، سیلان (سریلانکا) و هند منتقل کردند. این انتقال جهانی باعث شد جوز از کالایی لوکس و کمیاب به ادویهای در دسترس در سراسر جهان تبدیل شود.

به گزارش راز بقا، جوز و «پوست جوز هندی» از میوه یکسانی به دست میآیند. هنگامیکه میوه درخت میرسد، به دو نیم میشود و دانه قهوهایرنگ درون آن نمایان میگردد که همان جوز است و درون پوششی قرمز و توریشکل (mace) قرار دارد.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
هندوانهٔ ابوجهل؛ کدوی تلخ، خطرناک و سمی با خواص دارویی شگفتانگیز که مصرف زیاد آن مرگبار است
هر دو بخش پس از خشک شدن در آفتاب آماده استفاده میشوند. فرآیند برداشت جوز کاری حساس است. پس از افتادن میوه از درخت، کشاورزان پوست را از جوز جدا کرده و آنها را برای چند هفته زیر آفتاب خشک میکنند. سپس پوسته سفت بیرونی شکسته شده و مغز درون آن که همان ادویه جوز است برای مصرف یا آسیاب آماده میشود.

جوز باکیفیت، عطری گرم، شیرین و ادویهای دارد و حاوی روغنهای ضروری مانند میریستیسین، سافرول و اوژنول است که به آن رایحه خاص میبخشند.
به گزارش راز بقا، جوز هندی تنها یک چاشنی خوشطعم نیست؛ بلکه منبعی طبیعی از ترکیبات مفید است که خواص درمانی متعددی دارند. در طب سنتی هند و چین، از آن برای درمان مشکلات گوارشی، بیخوابی و درد استفاده میشده است.

مطالعات جدید نشان دادهاند که روغنهای فرّار جوز دارای خاصیت ضدالتهابی، ضدباکتریایی و آنتیاکسیدانی هستند. مصرف مقدار کم آن به هضم غذا، رفع تهوع و افزایش اشتها کمک میکند. همچنین ترکیباتی در جوز وجود دارند که باعث آرامش و خواب بهتر میشوند.
البته باید به اعتدال در مصرف آن توجه کرد؛ زیرا در مقادیر زیاد، ترکیباتی مانند میریستیسین ممکن است اثرات روانگردان یا حتی سمی داشته باشند. مقدار اندک آن برای طعمدهی کافی و بیخطر است.
امروزه جوز در غذاهای شیرین و شور به کار میرود از پای کدوحلوایی، کاستارد و نوشیدنیهایی مانند اشناب یا تخممرغنوش گرفته تا سوپها، خورشها و انواع گوشت. همچنین در صنعت عطرسازی، لوازم آرایشی و داروسازی نیز به دلیل عطر دلانگیز و ترکیبات آرامبخشش استفاده میشود.

به گزارش راز بقا، جوز هندی به دلیل تنوع کاربرد، یکی از ارزشمندترین ادویههای جهان به شمار میرود. مهمترین کاربرد آن در آشپزی است؛ زیرا گرمی، عمق و عطری خاص به غذا میبخشد. در شیرینیپزی، جوز جزو مواد اصلی کیکها، کوکیها و نوشیدنیهای فصلی مانند اشناب، قهوه و شراب داغ است. در غذاهای شور نیز به بهبود طعم سسها، پوره سیبزمینی، سوپها و گوشتها کمک میکند.

فراتر از آشپزخانه، جوز در طب سنتی و داروسازی طبیعی نیز کاربرد فراوان دارد. از آن برای تسکین سوءهاضمه، کاهش درد و ایجاد آرامش استفاده میشود. روغن جوز در رایحهدرمانی (آروماتراپی) برای ایجاد احساس گرما و نشاط بهکار میرود.

همچنین در صنایع آرایشی و دارویی، عصاره و روغن جوز در صابونها، کرمها و عطرها به دلیل خاصیت ضدباکتریایی و بوی خوش آن مورد استفاده قرار میگیرد. در دوزهای کم نیز بهعنوان دارویی طبیعی برای کمک به خواب شناخته میشود. یکی از مهمترین کاربردهای جوز هندی استفاده از پوست قرمز رنگ آن در صنعت عطر و ادکلن است و یکی از مهمترین و معروفترین شرکتهایی که از آن در ساخت عطر و ادکلن استفاده میکند شرکت «شنل» است.

بهطور کلی، جوز هندی ادویهای است که مرز میان آشپزی، درمان و زیبایی را از میان برداشته و نماد گرما، آرامش و سلامت طبیعی در سراسر جهان است.
