آیا همه حیوانات ناف دارند؟

راز بقا: انسان‌ها ناف دارند، زیرا قبل از تولد از طریق بند ناف به مادر متصل هستند. ناف لوله‌ای است که جنین از طریق آن تغذیه می‌کند و مواد زائد را دفع می‌کند و از بدن مادر که منبع غذا و اکسیژن را فراهم می‌کند به شکم جنین متصل می‌شود. 

به گزارش راز بقا، هنگامی که نوزاد متولد می‌شود، می‌تواند مواد غذایی مانند شیر را از طریق دهان دریافت کند و دیگر نیازی به بند ناف نیست. بند ناف چروک می‌شود و بعد از چند هفته می‌افتد. بنابراین، ناف اساساً جای زخمی است که بند ناف به شکم کودک متصل می‌شود.

انسان‌ها بخشی از گروه حیواناتی به نام پستانداران هستند و سایر نوزادان پستانداران به همین ترتیب در داخل مادر خود رشد می‌کنند و از مادر از طریق بند ناف تغذیه می‌کنند.

ناف در انسان بسیار بزرگ است، بنابراین بسیار واضح و آشکار است. ناف‌ها همچنین در پستانداران بزرگ مانند دلفین ها، اورانگوتان‌ها و نهنگ‌ها قابل مشاهده هستند. پستانداران کوچکتر مانند گربه ها، سگ‌ها و موش‌ها نیز آن‌ها را دارند، اما زخم‌ها سوراخ‌های بزرگی ایجاد نمی‌کنند و اغلب با مو یا خز پوشیده می‌شوند.

با این حال، نوزادان سایر حیوانات به روش‌های مختلف رشد می‌کنند. حیوانات در واقع بسته به نحوه رشد جنین به سه گروه تقسیم می‌شوند.

نوع اول همان چیزی است که بالا در مورد آن صحبت کردیم یعنی جنین در بدن مادر رشد می‌کند و غذا و اکسیژن مورد نیاز خود را دریافت می‌کند.

نوع دوم حیواناتی هستند که تخم می‌گذارند. این حیوانات، از جمله خزندگان، پرندگان، دوزیستان و برخی پستانداران، جفتی ندارند که برای نوزادانشان غذا تهیه کند. بنابراین، آیا آن‌ها ناف هم دارند؟

حیوانات تخم‌گذار

حیواناتی که در تخم رشد می‌کنند و نه در رحم، هنوز هم به غذا نیاز دارند. اما به جای دریافت این مواد غذایی از مادر، مواد غذایی در ناحیه خاصی به نام کیسه زرده قرار دارد. این همان زرده است که در وسط تخم مرغ سرخ شده می‌بینید. نگران نباشید، هیچ نوزادی در تخم‌هایی که می‌خورید وجود ندارد - آن‌ها بارور نشده‌اند، به این معنی که هرگز به نوزاد تبدیل نمی‌شوند.

جنین‌های تخم‌های بارور شده نمی‌توانند زرده مغذی را از طریق دهان دریافت کنند، همان‌طور که جنین‌های انسان تا زمانی که به دنیا نیامده نمی‌توانند بنوشند. در عوض، جنین‌های داخل تخم‌ها توسط یک لوله تغذیه کوچکتر به نام ساقه زرده که به شکم جنین می‌رود به زرده متصل می‌شوند.

ساقه زرده شبیه بند ناف است و پس از بیرون آمدن نوزاد خشک می‌شود، زیرا دیگر به آن نیازی نیست. بنابراین، بله، حیواناتی که از تخم‌ها به وجود می‌آیند، جای زخم ناف دارند، اما معمولاً به قدری کوچک است که دیدن آن مشکل است.

اما در مورد خزندگانی مانند مارمولک یا مار چطور؟ آن‌ها مانند پستانداران جفت ندارند، اما اغلب تخم نمی‌گذارند. آن‌ها در گروه سوم حیوانات قرار دارند.

حیوانات تخم زنده‌زا

تخم‌زنده‌زایی نوعی از تولیدمثل است که به عنوان پلی میان زنده‌زایی و تخم‌گذاری شناخته می‌شود. جنین‌های جانوران تخم‌زنده‌زا، در داخل تخم رشد می‌کنند؛ اما این تخم‌ها تا زمان خروج جنین از تخم، در بدن مادر باقی می‌مانند. بچه‌های برخی از دوزیستان تخم‌زنده‌زا مانند قورباغه نیش‌دار، به صورت لارو متولد می‌شوند و در خارج از بدن مادر دچار دگردیسی می‌شوند. اعضای جنس‌های نکتوفرینوئید و الوتروداکتیلوس بچه قورباغه‌هایی را دارند که نه تنها در داخل بدن مادر از تخم بیرون می‌آیند، بلکه همه دگردیسی‌های آشکارشان هم در داخل بدن مادر قبل از تولد کامل می‌شوند. 

خزندگانی مانند مار‌ها یا مارمولک‌ها اغلب تخم‌زنده‌زا هستند. اگرچه آن‌ها زنده متولد شده اند، اما از طریق بند ناف به مادر خود متصل نشده اند. در عوض، آن‌ها از طریق کیسه زرده، از طریق ساقه زرده، تغذیه شده اند.

بنابراین، در پاسخ به سؤال باید گفت بله همه حیوانات ناف دارند. حتی دایناسور‌ها هم ناف داشتند! اخیراً فسیل یکی از بستگان تریسراتوپ با جای زخم ناف بسیار شبیه به اسکار‌های موجود در تمساح‌های امروزی پیدا شد.

حیواناتی که از طریق بند ناف به مادر وصل شده اند، معمولاً ناف بزرگتری نسبت به حیواناتی دارند که از طریق ساقه به زرده تخم وصل شده اند.