گیاه عجیبی به نام نخل راهرونده؛ درختی که راه میرود و خود را به نقاط آفتابی میرساند!
راز بقا: «استوارت بلکمن» زیستشناس تکاملی درختی را بررسی کرده که گفته میشود میتواند حرکت کند. برخی از زیستشناسانی که در آمریکای جنوبی روی درختان مطالعه کرده گزارشهایی را در مورد این درخت بازگو کردهاند.
به گزارش راز بقا، گیاهان واقعاً حرکت نمیکنند. درست است، برخی از دانهها میتوانند مسافتهای طولانی را روی باد یا در شکم حیوانات بپیمایند و خارغلتانان نیز هر زمان که کارایی خود را از دست میدهند دانههای خود را با جدا کردن و غلتیدن در روی زمین پراکنده میکنند. اما به عنوان یک قاعده، گیاهان مطلقا جایی نمیروند.
نخل رونده
با این حال، یک داستان ماندگار در مورد «درخت راهرو» وجود دارد. این داستان مربوط به یک نخل گرمسیری آمریکایی به نام «نخل رونده» یا Socratea exorrhiza است که تنه آن روی دستهای از ریشههای رکاب مانند از روی زمین بلند شده است. گفته میشود که با رشد بیشتر ریشهها در یک طرف و از دست دادن آنها از طرف دیگر، میتواند خود را از سایه بیرون بکشد و به نقاط آفتابیتر تبدیل شود.
در سال ۲۰۱۵، بیبیسی به نقل از یک زیستشناس روسی که در اکوادور کار میکرد، ادعا کرد که Socratea exorrhiza را دیده که در عرض دو سال ۲۰ متر حرکت کرده است. با این حال، شواهد دقیق علم از این ماجرا به دست نیامده است.
آنچه نشان داده شده این است که ریشهها پایهای گسترده و پایدار را برای درخت فراهم میکنند و آن را قادر میسازند تا بدون نیاز به افزایش تنه بلند و بلندتر شود. این موضوع به نخلهای جوان برای عبور از سایهها برتری میدهد. در این صورت، درختان واقعاً میتوانند به سمت نور حرکت کنند. اما نکته اینجاست که آنها به جای حرکت به جلو سوار آسانسور میشوند.
به گزارش راز بقا؛ نخل راهرونده نخل بومی جنگلهای بارانی مناطق گرمسیری آمریکای مرکزی و جنوبی است. این درخت میتواند تا ۲۵ متر ارتفاع، با قطر ساقه ۱۶ سانتی متر رشد کند، اما معمولاً ۱۵ تا ۲۰ متر ارتفاع و ۱۲ سانتی متر قطر دارد. این نخل عجیب و غریب از طرف دیگر ریشههای چوبی غیر معمولی دارد که در مورد عملکرد آن بحث شده است. بسیاری از گونههای گیاهانی که روی گیاهان دیگر میرویند یا همان «اپیفیتها» روی این نخل راهرونده رشد میکنند، اما انگل این درخت محسوب نمیشوند. نخل توسط سوسکها گرده افشانی میشود و موجودات مختلف دانهها یا نهالهای آن را میخورند.
برگهای نخل راهرونده که در آفتاب رشد میکنند، ضخیمتر، دارای تریکومهای بیشتر و روزنههای بیشتری نسبت به آنهایی هستند که در سایه رشد میکنند. گراز لب سفید آمریکایی بخش زیادی از دانههای نخل راهرونده را مصرف میکنند و نقش مهمی در محدود کردن جمعیت آنها دارند.
کاربرد نخل راهرونده
از تنه این درخت در ساخت خانهها و سایر سازهها و همچنین ساخت نیزههای شکار استفاده میشود. معمولاً قبل از استفاده به صورت طولی شکافته میشود، اما میتوان حفرهای در تنه آن ایجاد کرد و به عنوان لوله استفاده کرد. قسمتهای داخلی ریشههای این درخت بهعنوان داروی تقویتکننده جنسی مردانه استفاده میشود. میوههای این درخت زرد رنگ و خوراکی هستند و از برگها ممکن است برای ساختن یک پناهگاه موقت یا سقفهای دائمی کلبه استفاده شود.
نخل راهرونده بیشتر در طول فصل خشک گل میدهد و سوسک روی آن گرده افشانی میکنند. اغلب سوسکهای از گونههای «فیلوتروکس» و «میستروپس» به سمت این درخت میروند. بذرهای درخت حدود ۳.۵ گرم وزن دارند و حدود ۲ سانتی متر طول و ۱.۵ سانتی متر عرض دارند که فقط حدود ۴۵ درصد آنها جوانه میزنند و حدود یک چهارم آنها میمیرند.