کبوتر «تیپلر»؛ بهترین نژاد کبوتر مسابقه که رکورد ۲۲ ساعت پرواز را در اختیار دارد!

راز بقا: تیپلر نژادی از کبوتر‌های اهلی است که برای شرکت در مسابقات استقامتی پرورش یافته است. گفته می‌شود که ۲۲ ساعت پرواز بدون توقف برای این پرنده ثبت شده است.

منشأ و تاریخچه کفتر تیپلر (Tippler)

کبوتر تیپلر از کبوتر کوهی که بومی منطقه بین مدیترانه و چین است، تکامل یافته است. اعتقاد بر این است که برخی از نژاد‌های این کبوتر از خاورمیانه سرچشمه گرفته اند، اگرچه منشأ تیپلر در این راستا نامشخص است. تئوری غالب این است که تیپلر یک نژاد ترکیبی بین کبوتر خانگی (بلندپرواز هندی/ تامبلرز) و «کومولت» است. تصور بر این بود که این تلاقی استقامت پرنده را بهبود می‌بخشد و برد پروازی بزرگ تری را به کبوتر می‌دهد. 

به گزارش راز بقا، همچنین گفته شده که انتخاب نژاد‌ها برای ایجاد این توانایی پرواز درازمدت به حذف رفتار پرواز غلتشی پرنده کمک کرده است. بر اساس آنچه که درباره این پرنده منتشر شده این نژاد در سال ۱۸۴۵ در نزدیکی شهر‌های آسیاب ابریشم کونگلتون و مکلسفیلد در شرق چشایر انگلستان ایجاد شده است. هدف پرورش دهنده این بود که «عمل پروانه ای» بال‌ها را تکمیل کند. سهولت و برازندگی بال‌ها باعث شد تا «تیپلر» به پرواز طولانی‌مدت خودش دست پیدا کند. لوی، در کتاب «کبوتر» خود به مرجعی از هپورث (۱۸۹۳) استناد می‌کند که با دبلیو جولی از میل گرین مصاحبه کرده، که ادعا می‌کرد به مدت پنجاه و شش سال به پرورش تیپلر‌ها مشغول بوده است.

این گفته منشاء ایجاد تیپلر را حداقل به سال ۱۸۳۷ برمی گرداند. لوی همچنین اظهار داشت که این نژاد در اطراف شهر‌های «رینو» و «مکلسفیلد» توسعه یافته است. علاوه بر این، خود لوی تیپلر مکلسفیلد را به عنوان یک سویه یا یک نوع تیپلر ذکر می‌کند و نام آن‌ها را بر اساس منطقه‌ای که در آن توسعه یافته است، نامگذاری کرده اند.

البته نظریه دیگری نیز درباره کبوترر تیپلر وجود دارد. بر اساس این نظریه کبوتر تیپلر تاریخچه‌ای غنی دارد که ریشه در قرن نوزدهم دارد. در انگلستان، به ویژه در لنکشایر و دربی شایر توسعه یافت. این کفتر بلندپرواز و بااستقامت توسط علاقه‌مندان طبقه کارگر و از ترکیب نژاد‌های کومولت و کبوتر هومینگ پرورش دادند.. تاریخچه این نژاد ترکیبی از سودمندی و عشق را نشان می‌دهد. 

«انواع» تیپلر بر اساس پرورش دهندگان آن‌ها یا محل اصلی آن‌ها نامگذاری شده است. بیشتر انواع کفرت‌های تیپلر می‌توانند بیش از ۱۹ ساعت در هوا باقی بمانند. «تیپلر «هیوز» که توسط گوردون هیوز پرورش یافت رکورد ۱۸ ساعت پرواز در سال ۱۹۷۶ را از آن خود کرده است. «سام بیلینگهام»، آرتور نیوتن، جو دیویس، و جک هالند نیز از برترین پرورش دهندگان انگلستان بودند. 

انواع محبوب دیگر تیپلر عبارتند از «لووات»، «مِرِدیت» و شانون که به عنوان Delight ایرلندی شناخته می‌شود و همچنین تیپلر شفیلد که معمولا رنگ قرمز و زرد است. 

تیپلر‌ها پرنده‌های باهوشی هستند و می‌توان آن‌ها را طوری آموزش داد که ساعت‌ها پرواز کنند و فقط زمانی که از آن‌ها خواسته شود پرواز کنند. 
کبوتر خانگی (Homing Pigeon) پرواز می‌کند تا به خانه برگردد، کبوتر رولر پرواز می‌کند تا ملق بزند، اما تیپلر فقط پرواز می‌کند. علاقه‌مندان به تیپلر می‌توانند در هر نقطه از جهان بدون سفر به رقابت بپردازند. یک «کیت» تیپلر از سه یا چند پرنده تشکیل شده است. هر باشگاه پرنده قوانین پرواز را تعریف کرده است. 

به طور کلی، هدف این است که کل کیت تا زمانی که ممکن است پرواز کند. هنگامی که یکی فرود می‌آید، یا اگر کفترباز علامت فرود را بدهد، رقابت پایان می‌یابد. معمولاً داور باید هر ساعت یک بار پرندگان را ببیند تا مطمئن شود که واقعاً پرواز می‌کنند. اکثر باشگاه‌ها قوانین پرواز خود را بر اساس «قوانین پرواز NTU» تعریف می‌کنند. 

دو نوع مسابقه شامل مسابقات پرندگان جوان و پرندگان پیر هستند. پرنده جوان به پرنده‌ای گفته می‌شود که در طول سال جاری از تخم خارج شده و دارای نوار بی عیب و نقص برای آن سال است. پرندگان دیگر، صرف نظر از سن واقعی آنها، به عنوان پرندگان پیر در نظر گرفته می‌شوند. اولین مسابقه پرندگان پیر معمولاً اواسط آوریل برگزار می‌شود و سایر مسابقات در فواصل دو هفته‌ای برگزار می‌شوند. مهم‌ترین مسابقه در به اصطلاح «طولانی‌ترین روز سال» برگزار می‌شود.

در پاکستان بسیاری از کفترباز‌ها و انجمن‌ها مسابقات استقامتی را سازماندهی می‌کنند. در منطقه راولپندی - اسلام آباد، انجمن دوستداران کبوتر پاکستان دو مسابقه را برگزار می‌کند، یکی در سپتامبر یا اکتبر و دیگری در ماه می. هر کفترباز یک تیم متشکل از هفت تا یازده پرنده را به همراه دارد. در ماه می، مسابقه از ساعت ۴:۵۰ صبح شروع می‌شود که دما به ۴۵ درجه می‌رسد. مجموع زمان کسب شده توسط هر تیم در پایان محاسبه می‌شود و جوایز اهدا می‌شود. این مسابقات نه تنها یک منبع سرگرمی بلکه فرصتی برای تعامل اجتماعی است.

بر اساس اطلاعات منتشر شده کفتر تیپلر متعلق به «جی. فی» ایرلندی در مسابقات بلفاست سال ۲۰۲۳ توانست با رکورد ۱۹ ساعت و ۴۴ دقیقه رتبه اول مسابقات را به خود اختصاص دهد. 

انواع کبوتر تیپلر 

انواع مختلفی از کبوتر تیپلر موجود است و اندازه و ظاهر آن‌ها بسته به نوع آن‌ها متفاوت است. توضیحات کوتاه در مورد این انواع در زیر ذکر شده است.

۱. تیپلر گوردون هیوز 

گوردون هیوز یک نوع تیپلر معمولی است که توسط گوردون هیوز در دربی، انگلستان ایجاد شده است. این نوع برای شرکت در مسابقات استقامت ساخته شده و از آن به عنوان «هیوز تایپ» نیز یاد می‌شود. این پرندگان بار‌ها بیش از ۱۹ ساعت پرواز کرده اند.

۲. تیپلر‌های آبی ایرلندی

«آیریش بلو تیپلر» یک نژاد منحصر به فرد و کمیاب از کبوتر‌های اهلی است و به خاطر پر‌های آبی و سفید خیره کننده اش شناخته شده است. این پرندگان از نژاد‌های فرعی کبوتر‌های تیپلر هستند و به دلیل استقامت و توانایی‌های پروازی خود ارزشمند هستند.

تیپلر‌های آبی ایرلندی برای حفظ سلامتی و توانایی‌های پرواز خود نیاز به ورزش، تمرین و نظافت منظم دارند و اغلب در مسابقات استفاده می‌شوند. آن‌ها حیواناتی باهوش و اجتماعی هستند و عموماً برای رشد به محیطی آرام و بدون استرس نیاز دارند. تیپلر‌های آبی ایرلندی به عنوان حیوانات خانگی و همچنین به عنوان پرندگان نمایشی عالی هستند.

۳. تیپلر جک بودِن 

تیپلر جک بودن یک نژاد کمیاب است. این نژاد از کبوتر‌های اهلی بسیار پرطرفدار است. آن‌ها به دلیل توانایی‌های پروازی استثنایی و استقامت خود شناخته شده اند. آن‌ها یک زیر نژاد از کبوتر‌های تیپلر هستند و توسط «جک بودن» (پرورش دهنده و پروازکننده مشهور) توسعه یافته اند.

مانند سایر تریپلرها، تیپلر‌های جک بودن نیز برای حفظ سلامتی و توانایی‌های پروازی خود به تمرین، ورزش و نظافت منظم نیاز دارند. این پرندگان به عنوان حیوانات خانگی و پرندگان نمایشی نیز عالی هستند.

۴. تیپلر «لووات»

تیپلر‌های لووات نیز پرندگان کمیاب و بسیار ارزشمند هستند. آن‌ها به خاطر استقامت استثنایی و توانایی‌های پروازی خود معروف هستند. این کبوتر‌ها توسط دکتر چارلز لوات (یک پرورش دهنده و محقق مشهور کبوتر) ساخته شده اند.

تیپلر‌های لووات در مسابقات کبوتربازی بسیار محبوب هستند. آن‌ها همچنین برای پرورش دادن به عنوان حیوانات خانگی و همچنین برای مسابقات خوب هستند.

۵. تیپلر مکلسفیلد 

تیپلر مکلسفیلد یکی دیگر از نژاد‌های کمیاب و منحصر به فرد کبوتر اهلی است. این نژاد به دلیل استقامت استثنایی و توانایی‌های پرواز خود شناخته شده است. مانند سایر تریپلرها، این پرندگان نیز از زیر نژاد‌های کبوتر تیپلر هستند. این نژاد در شهر مکلسفیلد در انگلستان توسعه یافت.

۶. تیپلر منچستر

تیپلر منچستر یک نژاد بسیار ارزشمند از کبوتر‌های اهلی خانواده تریپلر است. این نژاد به دلیل توانایی‌های پرواز استثنایی خود شناخته شده است. همچنین یک زیر نژاد از کبوتر‌های تیپلر است و این نژاد در منچستر انگلستان توسعه یافته است. این کبوتر‌ها به عنوان حیوانات خانگی و همچنین به عنوان پرندگان نمایشی عالی هستند. به همین دلیل است که آن‌ها در بین کبوترداران بسیار ارزشمند هستند.

۷. تیپلر شفیلد

شفیلد تیپلر یکی دیگر از نژاد‌های کمیاب و منحصر به فرد کبوتر اهلی است. این پرندگان به دلیل ظاهر زیبا و توانایی‌های پرواز استثنایی خود شناخته شده اند. آن‌ها در شفیلد، انگلستان توسعه یافته اند و زیر نژادی از کبوتر‌های تیپلر هستند.

تیپلر‌های شفیلد معمولاً قرمز و زرد رنگ هستند و به عنوان حیوانات خانگی و پرندگان نمایشی عالی هستند. آن‌ها پروازکننده‌های بسیار خوبی هستند و برخی از این پرندگان بار‌ها بیش از ۲۰ ساعت پرواز کرده اند.

رژیم غذایی مورد نیاز تیپلر

کبوتر‌های تیپلر برای حفظ سلامتی و عملکرد بهتر به یک رژیم غذایی مغذی و متعادل نیاز دارند. رژیم غذایی این کبوتر‌ها عموماً از دانه‌ها و غلات تشکیل شده است. رژیم غذایی آن‌ها باید با ویتامین‌ها و مواد معدنی تکمیل شود. برای افزودن مواد مغذی و تنوع، گاهی اوقات به کبوتر‌ها باید میوه و سبزیجات داد و در طول دوره‌های تولید مثل و پوست اندازی از دادن پروتئین اضافی غافل نشود. 

تولید مثل/ جفت‌گیری

مانند بسیاری دیگر از نژاد‌های کبوتر خانگی، کبوتر‌های تیپلر به طور طبیعی تولیدمثل‌کنندگان بسیار خوبی هستند. برای یک تولید مثل موفق، جفت‌های تامبلر باید بر اساس ویژگی‌های فیزیکی و عملکرد غلتشی‌شان انتخاب شوند تا این ویژگی‌ها را در فرزندانشان افزایش دهند. 

کبوتر‌ها معمولاً یکبار جفت‌گیری می‌‎کنند و تا آخر عمر با هم پیوند می‌خورند. نر و ماده هر دو مسئولیت‌هایی مانند ساختن لانه، جوجه کشی و پرورش جوجه‌ها را با هم تقسیم می‌کنند. ماده‌ها معمولاً دو تخم می‌گذارند و معمولاً حدود ۱۸ روز طول می‌کشد تا جوجه‌ها از تخم بیرون بیایند. 

رفتار

به گزارش راز بقا؛ کبوتر‌های تیپلر به رفتار دوستانه و اجتماعی معروف هستند. به طور کلی، آن‌ها بسیار ملایم هستند و می‌توانند پیوند‌های محکمی با صاحبان خود ایجاد کنند. خلق و خوی آرام‌شان آن‌ها را برای کفترداران تازه کار و باتجربه مناسب کرده است.

مراقبت

این کبوتر‌ها عموماً بسیار قوی و مقاوم هستند و به مراقبت کمتری نیاز دارند. اگر چه، مراقبت خوب از آن‌ها برای اطمینان از سلامت و عملکردشان مهم است. فرآیند مراقبت از آن‌ها شامل تضمین سلامت جسمانی، تحریک ذهنی و رفاه کلی آن‌ها است.

همیشه باید یک رژیم غذایی متعادل از دانه ها، غلات با کیفیت بالا و میوه‌ها و سبزیجات گاه به گاه برای آن‌ها فراهم شود. در دسترس بودن آب آشامیدنی تمیز و شیرین کافی مطابق با نیاز آن‌ها بسیار اهمیت دارد. 

کاربرد پرورش تیپلر 

کبوتر تیپلر عمدتاً برای اهداف پروازی پرورش داده می‌شود. از طرف دیگر برای اهداف نمایشی نیز خوب عمل می‌کند..

طول عمر

میانگین طول عمر کبوتر‌های تیپلر بین ۱۰ تا ۱۵ سال است.

مزایا و معایب

مانند بسیاری از نژاد‌های کبوتر خانگی، این کبوتر‌ها نیز دارای مزایا و معایبی هستند. در اینجا سعی داریم رایج‌ترین و قابل توجه‌ترین مزایا و معایب کبوتر‌های تیپلر را فهرست کنیم.

مزایا

استقامت باورنکردنی‌
می‌تواند ساعت‌های زیادی بدون توقف پرواز کند
آموزش آن‌ها نسبتا آسان است
نیاز به نگهداری و مراقبت کم
پرندگان بسیار مقاومی هستند و می‌توانند در شرایط آب و هوایی مختلف رشد کنند

معایب

خطرات پرواز
نیاز به فضای کافی
هزینه اولیه بالا