یک کشف حیرت‌انگیز؛ کشتی نوح در مرز ایران و ترکیه پیدا شد؟

راز بقا: داستان کشتی نوح شاید یکی از شناخته شده‌ترین داستان‌های کتاب مقدس باشد. پدرسالار انجیلی از کشتی عظیم خود استفاده کرد تا به خانواده‌اش و تعداد زیادی از حیوانات اجازه دهد از سیل بزرگ جان سالم به در ببرند و پس از آن زمین را دوباره آباد کنند.

به گزارش راز بقا، محققانی که در حال بررسی یک سازه زمین‌شناسی عجیب در ترکیه هستند، بر این باورند که احتمالا بقایای کشتی نوح را پیدا کرده‌اند، که پرتو کاملا جدیدی را بر درک ما از جهان باستان می‌تاباند.

سیل کتاب مقدس 

داستان کشتی نوح یکی از به یاد ماندنی‌ترین داستان‌های کتاب مقدس است. قبل از وقوع یک سیل بزرگ، خداوند نوح را انتخاب می‌کند و به او دستور می‌دهد تا یک قایق عظیم بسازد و به همراه خانواده‌اش از هر حیوانی یک جفت را نیز سوار کشتی کند. داستان از این قرار است که خداوند فساد، خشونت و ضعف انسان را مشاهده کرد. خداوند که از اعمال خلقت خود منزجر شده بود، به دنبال آن بود که اشتباهات گذشته انسان را از بین ببرد و نیکی انسان را بازگرداند.

تفحص درباره کشتی

این داستان در سراسر جهان شناخته شده است. بسیاری این داستان و دیگر داستان‌های کتاب مقدس را استعاره و افسانه ساده می‌دانند که شاید از نوعی بلای طبیعی مانند سیل ویرانگر الهام گرفته شده باشد. برخی دیگر بر این باورند که این رویداد دقیقاً همانطور که در کتاب مقدس آمده رخ داده و یافتن بقایای کشتی ثابت می‌کند که موضع آن‌ها درست است. محققان، باستان شناسان و حتی ماجراجویان آماتور در طول سال‌ها تلاش کرده اند تا مکان کشتی را پیدا کنند، اما تاکنون موفق به انجام این کار نشده‌اند.

مکان کشتی 

کتاب مقدس بیان می‌کند که کشتی پس از سیل ۱۵۰ روزه‌ای که خدا فرستاد به «کوه‌های آرارات» ترکیه رسید. از سال ۲۰۲۱، باستان شناسان بر روی یک سازه زمین شناختی در منطقه «دوبایزید» در استان «آغری» در شرق ترکیه کار می‌کنند که به خوبی با توضیحات کتاب مقدس مطابقت دارد. سازه «دوروپینار» از بالا، به نظر می‌رسد که یک طرح قایق‌مانند دارد. برخی معتقدند که این سازه می‌تواند بقایای فسیل شده کشتی باشد.

تیم تحقیقاتی کشتی نوح

مدتی است که بسیاری معتقدند کوه آرارات آخرین مکان لنگرگاه کشتی است. بررسی‌های اخیر در سایت «دوروپینار» با همکاری دانشگاه‌های ترکیه و آمریکا که «تیم تحقیقات کوه آرارات و کشتی نوح» را تشکیل می‌دهند انجام شده است. محققان نمونه‌هایی از شکل‌گیری سنگ و صخره‌ها گرفته‌اند و آزمایش‌ها برخی موارد مانند غذا‌های دریایی، خاک رس و سایر متریال‌های دریایی را نشان داده است. برخی ادعا می‌کنند که این امر به عنوان شاهدی بر فعالیت انسانی در منطقه است. 

سن سایت

این سازه صخره‌ای با ارتفاع ۵۰۰ فوت، تنها در ۳ مایلی مرز ترکیه و ایران قرار دارد. این سازه صخره‌ای عمدتا از لیمونیت تشکیل شده است. محققان تشخیص داده‌اند که نمونه‌های آزمایشی از این سایت حدود ۳۵۰۰ تا ۵۰۰۰ سال قدمت دارند. باستان شناسان و محققان کتاب مقدس زمان وقوع سیل ۱۵۰ روزه داستان کشتی نوح را در حدود ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد می‌دانند، به این معنی که نمونه‌ها به خوبی با این چارچوب زمانی مطابقت دارند. 

فعالیت‌های انسانی در منطقه در زمان سیل

دکتر «فاروک کایا» از دانشگاه آگری ابراهیم چچن ادعا می‌کند که داده‌های جمع‌آوری‌شده از نمونه‌ها اثباتی بر فعالیت انسانی در این منطقه در دوره پس از سیل کتاب مقدس است. به گفته وی: طبق یافته‌های اولیه تحقیقات ما، معتقدیم که فعالیت‌های انسانی در این منطقه در دوره کالکولیتیک (عصر سنگ و مس) به ویژه بین ۵۵۰۰ تا ۳۰۰۰ قبل از میلاد رخ داده است.

برای نتیجه گیری خیلی زود است 

دکتر کایا با دقت تاکید کرد که اگرچه این یافته‌ها برای دنبال‌کنندگان کشتی امیدوارکننده است، اما هنوز قطعی نیست و هنوز زود است که بگوییم آیا این شواهد در نهایت می‌توانند به کشف کشتی نوح منجر شوند یا خیر. دکتر کایا در همین تحقیق می‌گوید: «تصور بر این است که طوفان نوح ۵۰۰۰ سال پیش رخ داده و یافته‌های ما حاکی از وجود حیات در این منطقه در آن زمان است. با این حال، هنوز برای نتیجه گیری قطعی زود است.

اختلاف بر سر یافته‌های تحقیقاتی

همه از فرضیات تیم کوه آرارات حمایت نمی‌کنند و به ویژه بسیاری از زمین شناسان ادعا‌های آن‌ها را پس می‌زنند. به دور از شواهدی از فعالیت‌های انسانی، آن‌ها معتقدند که سازه «سایت دوروپینار» صرفاً یک سنگ باستانی است و هیچ ارتباطی با فعالیت انسانی در منطقه ندارد. برای متقاعد کردن جامعه زمین شناسی مبنی بر اینکه بقایای فسیل شده کشتی نوح پیدا شده، به چیزی بسیار اساسی‌تر از یافته‌های فعلی نیاز است.

افسانه‌های سیل و تاریخ واقعی

بسیاری از فرهنگ‌های باستانی روایت‌های مشترکی از سیل‌های عظیم و فاجعه بار دارند. آن‌ها احتمالاً نشانه‌های نمادین مشترکی را در روایت‌های اسطوره‌ای از بقا، تولد دوباره و مداخله الهی نشان می‌دهند. این داستان‌ها احتمالا نشان می‌دهند که چگونه فرهنگ‌های باستانی به بلایای طبیعی واکنش نشان می‌دادند. اگر افسانه‌های سیل در کنار شواهد زمین‌شناسی بررسی شوند، می‌توان ایده‌ای از آنچه در واقع اتفاق افتاده و نیز تزئینات اسطوره‌ای آن به دست آورد. 

تحقیقات آینده

از طریق تحقیقات چند رشته‌ای در مورد چیز‌هایی مانند سایت «دوروپینار» توسط باستان شناسان، محققین کتاب مقدس و زمین شناسان که همراه با هم کار می‌کنند، ممکن است بتوان افسانه کشتی نوح را به یک روایت تاریخی و تثبیت شده در زمینه متفاوتی قرار دارد. محققان هنوز کار خود را با سایت «دوروپینار» تمام نکرده‌اند و در حال برنامه‌ریزی حفاری‌هایی برای انجام تجزیه و تحلیل دقیق هستند و امیدوارند آثار جدیدی را کشف کنند. آن‌ها امیدوارند که بینش وسیع‌تری در مورد تاریخ منطقه، به ویژه تمدن‌های باستانی در این منطقه به دست آورند و امیدوارند که وجود کشتی نوح را با استدلال‌های محکم ثابت کنند. 

شفافیت کلید تحقیقات آینده است

یافته‌های موجود در سایت «دوروپینار» در نهایت هر معنایی داشته باشد، احتمالاً تحقیقات آینده را تضمین می‌کند. با این حال، شفاف نگه داشتن این تحقیق بسیار مهم است تا به درستی چارچوب بندی شود. وقتی علم با ایمان روبرو می‌شود، گاهی اوقات ممکن است چیز‌ها بحث برانگیز شوند. وجود یک تیم چند رشته‌ای می‌تواند به یافتن پس‌زمینه‌ی مناسب و به دور از هرگونه روایت انحرافی یک‌طرفه کمک کند.

اگر یافته‌ها به طور کامل از افسانه طوفان بزرگ و کشتی نوح پشتیبانی نکنند، یافتن مدرکی دال بر فعالیت انسان در منطقه‌ای که در کتاب مقدس آمده، هنوز هم اهمیت معناداری دارد.