چرا آمریکا می‌خواهد نیم میلیون جغد را بکشد؟

راز بقا: سازمان خدمات ماهی و حیات وحش ایالات متحده به تازگی اعلام کرده است که تصمیم دارد بیش از ۴۵۰ هزار جغد را در شمال غربی این کشور از میان ببرد.

کارشناسان می‌گویند این کشتار برای کمک به حفاظت از دو گونه جغد بومی که در معرض تهدید جغد‌های مهاجم قرار گرفته‌اند اقدامی لازم است. با این حال، فعالان حقوق حیوانات این طرح را ظالمانه و غیرضروری خوانده و آن را محکوم کرده‌اند.

جغد‌های نواری یا جغد‌های هوهو (Strix varia) جغد‌های بزرگ بومی شرق آمریکای شمالی هستند. سازمان حیات وحش ایالات متحده می‌گوید در اوایل قرن بیستم، این جغد‌ها به دنبال «تغییرات ناشی از فعالیت انسانی» از زیستگاه خود در غرب رودخانه می‌سی‌سی‌پی به سمت دشت‌های بزرگ و جنگل‌های شمالی شروع به مهاجرت کردند.

امروزه این جغد‌ها در ایالت‌های واشنگتن، اورگان و کالیفرنیا به عنوان یک گونه مهاجم در نظر گرفته می‌شوند.

ورود جغد‌های نواری به شمال غربی بر دو گونه جغد بومی تأثیر منفی گذاشته است. این گونه‌ها، یعنی جغد‌های خالدار شمالی و جغد‌های خالدار کالیفرنیا که هر دو بسیار کوچک‌تر از گونه مهاجم هستند، مجبور شده‌اند برای غذا و قلمروی خود با گونه مهاجم وارد رقابت شوند.

همزمان هر دو گونه بومی در چند دهه گذشته تحت تأثیر فعالیت‌های شدید چوب‌بری قرار گرفته‌اند و جمعیت‌شان به طور عمده رو به کاهش گذاشته است.

جغد‌های نواری همچنین شروع به جفت‌گیری با جغد‌های خالدار کرده‌اند و در نتیجه گونه‌هایی میانه ایجاد شده است که به گفته کارشناسان مخزن ژنی جغد‌های خالدار را با خطر مواجه کرده است.

جمعیت جغد‌های خالدار شمالی در چند دهه گذشته به شدت کم شده به نحوی که اکنون تعداد جغد‌های نواری در قلمرو آن‌ها بیشتر از خود جغد‌های خالدار شمالی است. این گونه در حال حاضر در فهرست گونه‌های در معرض خطر فهرست‌بندی شده است، به این معنی که سازمان حیات وحش آمریکا موظف است به حفاظت از آن کمک کند.

این سازمان در تازه‌ترین استراتژی پیشنهادی خود که در ماه ژوئیه منتشر کرده آورده است که قصد دارد ۴۵۰ هزار جغد نواری و جغد دوگانه (حاصل از جفت‌گیری جغد نواری و خال‌دار) را در یک دوره ۳۰ ساله از بین ببرد.

این طرح می‌تواند تا پایان سال جاری به طور رسمی تایید شود.

این میزان هر چند ممکن است زیاد به نظر برسد، با این حال در مجموع به معنای حذف کمتر از ۱ درصد از جمعیت اینگونه جغد‌ها در ایالات متحده است.

سازمان حیات‌وحش آمریکا می‌گوید نسبت به گزینه‌های تهاجمی‌تر برای اداره جمعیت آن‌ها، که تقریبا دو برابر این تعداد را معدوم خواهد کرد، این کشتار هم تلفات کمتری می‌گیرد و هم به حدود نیمی از مناطقی که قلمرو جغد‌های نواری و خالدار با هم همپوشانی دارد محدود خواهد شد.

مقامات امیدوارند این رویکرد به بهبود جمعیت جغد‌های خالدار شمالی کمک کند و از گسترش جغد‌های نواری در جنوب جلوگیری کند و همین طور باعث محافظت از جغد‌های خالدار کالیفرنیا شود.

کشتار فقط توسط شکارچیان دارای مجوز انجام خواهد شد و افراد ساکن مناطق مجاز به شلیک به جغد‌های نواری نخواهند بود. همچنین مهمات سربی به دلیل تأثیر سوء آن‌ها بر محیط زیست در کشتار استفاده نخواهد شد.

با این وجود، همه از طرح ارائه‌شده توسط سازمان حیات وحش آمریکا راضی نیستند. گروهی متشکل از دست‌کم ۷۵ سازمان حامی حیوانات و حیات وحش با انتشار نامه‌ای این طرح را «بسیار بی‌ملاحظه» و «محکوم به شکست» خوانده‌اند.

منتقدان بر این باورند که جغد‌های نواری به دلیل فعالیت‌های انسانی، که آن‌ها را قادر به گسترش قلمرو خود کرده است، مجازات می‌شوند.

همزمان آن‌ها به این نکته اشاره کرده‌اند که جغد‌ها پرندگانی هستند که شکار آن‌ها بسیار سخت است. امری که می‌تواند باعث شود گونه‌های اشتباهی یا سایر حیوانات جنگلی به جای آن‌ها کشته شوند.

این سازمان‌ها پیشنهاد کرده‌اند که یک رویکرد کنترلی غیرکشنده دنبال شود، هرچند به اینکه این رویکرد‌ها چه می‌توانند باشند اشاره‌ای نکرده‌اند.

با این حال، مقامات می‌گویند که کشتار بهترین گزینه برای همه گونه‌های درگیر است. این سازمان در بیانیه‌ای گفت: «حذف جغد نواری، مانند تمام مدیریت‌های گونه‌های مهاجم و حفاظت از گونه‌های در معرض خطر چیزی نیست که بتوان درباره آن سهل‌انگاری کرد».