خرچنگ عنکبوتی ژاپنی؛ هیولای دریا که طول پاهایش ۴ متر است و ۱.۵ میلیون تخم می‌گذارد!

راز بقا: خرچنگ عنکبوتی ژاپنی گونه‌ای خرچنگ دریایی و بزرگترین خرچنگی است که در آب‌های اطراف ژاپن زندگی می‌کند. با حدود ۳.۷ متر، طولانی‌ترین پا را در بین بندپایان دیگر دارد. نام ژاپنی این گونه «تاکا آشی گانی» است که به معنای تحت‌اللفظی کلمه به «خرچنگ پا بلند» ترجمه می‌شود. این خرچنگ از سه مرحله اصلی لاروی همراه با مرحله پرزوئال عبور می‌کند تا به بزرگترین اندازه خود برسد. 

به گزارش راز بقا، صید این خرچنگ ارزش زیادی دارد چرا که در ژاپن به عنوان یک غذای لذیذ در نظر گرفته می‌شود. برای جلوگیری از بهره برداری بیش از حد و آسیب رساندن به گونه ها، تلاش‌های حفاظتی برای محافظت از آن‌ها و جمعیت آن‌ها انجام شده و موانعی برای صید بی رویه صورت گرفته است.  خرچنگ عنکبوتی ژاپنی از نظر ظاهری شبیه به خرچنگ عنکبوتی اروپایی بسیار کوچکتر است، اگرچه دومی به خانواده دیگری تعلق دارد. 

ویژگی‌های خرچنگ عنکبوتی

خرچنگ عنکبوتی ژاپنی بزرگ‌ترین طول پا را در بین بندپایان شناخته شده دارد و از چنگال تا چنگال به ۳.۷ متر می‌رسد. بدن ممکن است تا ۴۰ سانتی‌متر در عرض لاک پشتی رشد کند و کل خرچنگ می‌تواند تا ۱۹ کیلوگرم وزن داشته باشد که در میان همه گونه‌های بندپایان از نظر وزن بعد از خرچنگ آمریکایی قرار دارد. نر‌ها سه پا‌های بلندتری دارند؛ ماده‌ها سه پا‌های بسیار کوتاه تری دارند که از جفت پا‌های بعدی کوتاه‌تر هستند.

گزارش شده است که این خرچنگ علیرغم ظاهر خشن و ترسناک دارای روحیه ملایمی است. خرچنگ عنکبوتی ژاپنی پوست اندازی منحصر به فردی دارد که حدود ۱۰۰ دقیقه طول می‌کشد. دراین فرآیند خرچنگ تحرک خود را از دست می‌دهد و شروع به پوست اندازی در قسمت پشتی خود می‌کند و با پوست اندازی پا‌ها به پایان می‌رسد.

خرچنگ عنکبوتی ژاپنی دارای یک اسکلت خارجی زره‌مانند است که به محافظت از آن در برابر شکارچیان بزرگتر مانند اختاپوس کمک می‌کند، اما از استتار نیز استفاده می‌کند. پوست سخت ناهموار خرچنگ با کف صخره‌ای اقیانوس ترکیب می‌شود. برای فریب بیشتر، خرچنگ عنکبوتی پوسته خود را با اسفنج و حیوانات دیگر تزئین می‌کند.

روشی که یک خرچنگ عنکبوتی می‌تواند خود را به این صورت با حیوانات دیگر بپوشاند، پیروی از یک رفتار معمولی خاص است. پس از برداشتن ارگانیسم با چله‌پا‌های باریک خرچنگ، چله‌ها برای پیچاندن و جدا کردن ارگانیسم، مانند کرم یا اسفنج، از بستری که روی آن قرار دارد، استفاده می‌شود. پس از برداشتن، به قسمت‌های دهانی خرچنگ آورده می‌شود تا قبل از اینکه به اسکلت بیرونی متصل شود، به طور خاص جهت دهی و شکل‌دهی شود. سپس از طریق چسبندگی و ترشحات مکانیکی، ارگانیسم‌ها به خرچنگ می‌چسبند و قادر به بازسازی، و کلونی‌سازی روی خرچنگ می‌شوند.

بر خلاف سایر گونه‌های خرچنگ، مانند خرچنگ شیلیایی، خرچنگ عنکبوتی ژاپنی به‌طور خاص به دنبال رنگ‌های مشابه برای ترکیب با محیط خود نیست. به سادگی به گونه‌ای استتار می‌کند که کل ساختار آن را پنهان می‌کند. این به احتمال زیاد به این دلیل است که خرچنگ‌های عنکبوتی ژاپنی در شب فعال هستند، بنابراین به جای اینکه هنگام شکار طعمه تغییر قیافه دهد، در واقع فقط سعی می‌کنند از شکارچیان در شب دوری کنند.

خرچنگ‌های عنکبوتی ژاپنی بیشتر در سواحل جنوبی جزیره ژاپنی هونشو، از خلیج توکیو تا استان کاگوشیما یافت می‌شوند. جمعیت‌های جداافتاده در استان ایواته و سوآئو در تایوان یافت شده است. بزرگسالان در اعماق بین ۵۰ تا ۶۰۰ متری یافت می‌شوند. آن‌ها دوست دارند در قسمت‌های عمیق‌تر اقیانوس در دریچه‌ها و سوراخ‌ها زندگی کنند.

خرچنگ عنکبوتی ژاپنی یک حیوان همه چیزخوار است که هم از مواد گیاهی و هم از حیوانات استفاده می‌کند. همچنین گاهی اوقات به عنوان یک لاشخور عمل می‌کند و حیوانات مرده را مصرف می‌کند. برخی شناخته شده اند که کف اقیانوس را برای گیاهان و جلبک‌ها می‌تراشند، در حالی که برخی دیگر پوسته نرم تنان را باز می‌کنند.

خرچنگ‌های ماده تخم‌های بارور شده را حمل می‌کنند. آن‌ها به زائده‌های شکمی خرچنگ ماده متصل شده‌اند تا زمانی که در قالب لارو‌های پلانکتونی کوچک بیرون بیایند. آن‌ها می‌توانند تا ۱.۵ میلیون تخم در هر فصل بگذارند و این تخم‌ها به طور متوسط در ۱۰ روز از تخم بیرون می‌آیند. پس از بیرون آمدن از تخم، این لارو‌ها قبل از بلوغ، چهار مرحله رشد را پشت سر می‌گذارند.