آبچلیک منقار قاشقی؛ پرنده ساحلی که عجیبترین منقار دنیا را دارد
راز بقا: آبچلیک منقار قاشقی یک آبگرد کوچک است که در سواحل دریای برینگ تولیدمثل میکند و زمستانها را در آسیای جنوب شرقی میگذراند. این گونه به شدت در معرض تهدید است و گفته میشود که از دهه ۱۹۷۰ جمعیت مولد به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. تا سال ۲۰۰۰، جمعیت تخمینی زادآوری این گونه ۳۵۰ تا ۵۰۰ بود.
ویژگیهای آبچلیک منقار قاشقی
به گزارش راز بقا، بارزترین ویژگی این گونه منقار قاشقی شکل آن است. پرنده بالغ مولد دارای سر، گردن و سینه قرمز مایل به قهوهای با رگههای قهوهای تیره، قسمت بالایی مایل به سیاه با گاومیشی و لبههای رنگ پریده است.
پرندههای بالغ غیر مولد فاقد رنگ مایل به قرمز هستند، اما دارای قسمت بالایی قهوهای مایل به خاکستری کم رنگ با حاشیههای سفید تا پوشش بالها هستند. قسمت زیرین سفید و پاها سیاه است. طول آن ۱۴ تا ۱۶ سانتی متر است.
اندازههای مهم این پرنده عبارتند از؛ بال ۹۸ تا ۱۰۶ میلی متر، منقار ۱۹ تا ۲۴ میلی متر، عرض نوک منقار ۱۰ تا ۱۲ میلی متر، تارس ۱۹ تا ۲۲ میلی متر و دم ۳۷ تا ۳۹ میلی متر.
صدای آبچلیک منقار قاشقی شامل یک پیشپرهی آرام یا یک حرکت تند و تیز است. صدایی که در حین نمایش از خود بیرون میدهد شامل یک تریل متناوب وزوز و نزولی preer-prr-prr است. پرواز نمایشی نر شامل معلق زدنهای کوتاه، چرخش و شیرجه سریع در حین آواز میباشد.
زیستگاه آبچلیک منقار قاشقی
زیستگاه زاد و ولد ماهی آبچلیک منقار قاشقی سواحل دریا و مناطق داخلی مجاور در شبه جزیره چوکچی و به سمت جنوب در امتداد تنگه شبه جزیره کامچاتکا است. از سواحل اقیانوس آرام از طریق ژاپن، کره و چین، به مناطق زمستانی اصلی خود در جنوب و جنوب شرقی آسیا مهاجرت میکند. حضور این پرنده در هند، بنگلادش، سریلانکا، برمه، تایلند، ویتنام، فیلیپین، شبه جزیره مالزی و سنگاپور ثبت شده است.
رفتار و اکولوژی
شیوه تغذیه این پرنده شامل یک حرکت پهلو به پهلو است که پرنده با سر پایین به جلو راه میرود. این گونه در ماه ژوئن تا ژوئیه در مناطق ساحلی در تندرا لانه میسازد و مکانهای چمنی نزدیک به استخرهای آب شیرین انتخاب میکند. آبچلیک منقار قاشقی از خزههای توندرا و همچنین گونههای جانوری کوچکتر مانند پشه، مگس، سوسک و عنکبوت تغذیه میکنند. در مقاطع خاصی از زمان، آنها همچنین از بی مهرگان دریایی مانند میگو و کرم تغذیه میکنند.
«آبچلیک منقار قاشقی» یک پرندهی کوچک با منقار قاشقی شکل به طرزی باورنکردنی جذاب است. این پرنده در گونه «آبچلیک کالیدرید» طبقهبندی میشود، اما ارتباط نزدیکی با گونههای نوک قاشقی ندارد.
بر خلاف سایر پرندگان، جوجه این پرنده با یک منقار قاشقی شکل کاملا رشدیافته از تخم بیرون میآید. این پرنده با جمعیتی کمتر از ۲۵۰۰ پرنده به عنوان یک گونه در معرض خطر انقراض طبقه بندی میشود. با این حال، ظاهر کاریزماتیک آن یکی از عواملی است که آن را از انقراض نجات داده و اکنون در محدوده زیستگاهی خود مورد توجه حفاظتی زیادی قرار گرفته است.
کار برای حفظ زیستگاه و جلوگیری از شکار و همچنین اجرای برنامه پرورش در اسارت در حال انجام است.