پرندگان خواب میبینند و دانشمندان توانستند خواب آنها را ترجمه کنند!
راز بقا: آیا تا به حال در رویاهای خود صحبت کردهاید؟ شاید این فقط شامل موضوعی درباره یک گفتگوی روزمره باشد، شاید بحث و جدل با کسی باشد، اما اگر به نحوی بتوانیم آن را ضبط کنیم، بسیار جالب خواهد بود. همانطور که اتفاق میافتد، به نظر میرسد پرندگان نیز در رویاهای خود آواز میخوانند و یک مطالعه جدید توانسته است رویای پرندگان را ترجمه کند.
به گزارش راز بقا، دانشمندان مدتی است میدانند که احتمالا پرندگان خواب آواز خواندن را در سر میپرورانند – الگوی نورونهایی که پرندگان هنگام بیداری شلیک میکنند و آواز میخوانند، در خواب نیز دیده میشود، انگار که در حال تمرین هستند. با این حال، فهم این الگوی آوازخوانی دشوار بود.
در سال ۲۰۱۸، پروفسور فیزیک، «گابریل مایندلین» و همکارانش دریافتند که پرندگان در خواب نیز ماهیچههای صوتی خود را خم میکنند، به همان شکلی که در طول روز بلند بلند آواز میخوانند.
نویسندگان در مطالعه جدید توضیح میدهند که در هر حال، ما نمیتوانیم آواز آنها در خواب را بشنویم. «از آنجایی که ریتم تنفس در طول خواب تغییر نمیکند، جریان هوای پرانرژی مورد نیاز برای ایجاد نوسانات در لابیا [بخشی از اندام صوتی پرنده]و در نهایت ایجاد صدا، تولید نمیشود».
هنگامی که محققان حرکت ماهیچههای صوتی را شناسایی کردند، این کار را با استفاده از تکنیکی به نام «الکترومیوگرافی» انجام دادند. این تیم اکنون از دادههای همین تکنیک، با کمک یک مدل سیستمهای دینامیکی، برای ترجمه آوازهای رویاهای کیسکادیهای بزرگ استفاده کرده است.
مایندلین در بیانیهای گفت: «در طول ۲۰ سال گذشته، من روی فیزیک آواز پرندگان و چگونگی ترجمه اطلاعات حرکات ماهیچهای به آهنگ کار کردهام. به این ترتیب، میتوانیم از الگوهای فعالیت ماهیچهای به عنوان پارامترهای وابسته به زمان مدل تولید آواز پرندگان استفاده کنیم و آهنگ مربوطه را سنتز کنیم.»
«کیسکادیهای بزرگ» هنگامی که بر سر قلمرو با یکدیگر دعوا میکنند، یک آواز مجزا به نام «تریل» را اجرا میکنند، که شامل دنبالهای از هجاهای کوتاه است (بله، پرندگان هم هجا دارند) و با فرکانس ۱۰ تا ۲۰ هرتز ارسال میشود. آهنگهای مصنوعی تولید شده نشان داد که به نظر میرسد «کیسکادیهای بزرگ» در مطالعه این تیم تحقیقاتی خواب رویارویی را در سر میپروراندند.
نویسندگان مینویسند: «تجزیه و تحلیل الگوهای فعالیت عضلانی در طول خواب، الگوهای فعالیت منطبق با این صداها را نشان میدهد: دنبالهای از الگوهای فعال سازی کوتاه که با سرعتی بین ۱۵ تا ۲۰ هرتز رخ میدهد».
برخی ممکن است از این لحاظ خاطرجمع شوند که ما انسانها تنها گونهای نیستیم که میتوانیم در رویاها کمی عصبانی شویم، چیزی که به نظر میرسد مایندلین و همکارانش سعی دارند آن را با مخاطبان در میان بگذارند. این محقق گفت: «با تصور آن پرنده تنها که در رویای خود یک اختلاف قلمرویی را بازسازی میکند، احساس همدلی زیادی کردم.» ما بیشتر از آنچه که فک میکنیم با گونههای دیگر مشترک هستیم.»