عنکبوت طاووسی؛ زیباترین عنکبوت دنیا که شبیه طاووس است و عنکبوت ماده پس از جفت‌گیری نر را می‌خورد!

راز بقا: «عنکبوت طاووسی» (Peacock Spider) گونه‌ای از خانواده عنکبوت‌های جهنده متعلق به سرده Maratus است. این عنکبوت‌ها بومی مناطق خاصی در استرالیا هستند و توزیع گسترده‌ای از زیستگاه‌ها را اشغال می‌کنند.

به گزارش راز بقا، این عنکبوت‌ها یک سیستم بصری تخصصی دارند که به آن‌ها اجازه می‌دهد تا طیف مرئی کامل و همچنین در محدوده فرابنفش را ببینند. این به آن‌ها کمک می‌کند طعمه را شناسایی و تعقیب کنند. مشخصه نر‌های این گونه، لبه‌های رنگارنگ شکمشان است که برای جذب ماده‌ها در دوران خواستگاری استفاده می‌شود. 

ویژگی عنکبوت طاووسی

هر دو جنس عنکبوت طاووسی یعنی نر و ماده به طول حدود ۵ میلی‌متر می‌رسند. ماده‌ها و جوانان از هر دو جنس قهوه‌ای هستند، اما الگو‌های رنگی دارند که می‌توانند از گونه‌های مرتبط متمایز شوند. نر‌های قرمز، آبی و سیاه دارای انتهای شکمی شبیه به لبه‌ای با مو‌های سفید هستند. 

این ویژگی‌ها در طول جفت‌گیری برای نمایش استفاده می‌شوند: نر شکمش را بالا می‌آورد، سپس لبه‌ها را باز می‌کند و به این ترتیب شکم به صورت یک میدان دایره‌ای با لبه‌های سفید نمایان می‌شود. این گونه، و به طور کلی تمام جنس ماراتوس، در این زمینه به طاووس‌ها تشبیه شده‌اند. 

جفت سوم پا‌ها نیز برای نمایش بالا می‌روند و مویی سیاه با نوک‌های سفید را نشان می‌دهند. این پا‌ها همچنین در حرکات دست‌زدن برای جلب توجه ماده استفاده می‌شوند. هنگام نزدیک شدن به ماده، نر شکمش را لرزانده و پا‌ها و دمش را تکان می‌دهد و از سمتی به سمت دیگر می‌رقصد.

 با این حال، ماده‌ها بیشتر به تلاش‌های بصری رقص نر‌ها توجه می‌کنند تا به سیگنال‌های لرزشی. برای ماده‌هایی که تصمیم به جفت‌گیری با نر می‌گیرند، زمان جفت‌گیری نیز به نمایش‌های بصری و سیگنال‌های لرزشی، ارتباط مثبت دارد. 

سایر جنبه‌های مهم شامل پایداری، ماندن در نزدیکی ماده و حفظ تماس بصری مداوم با اوست. اگر ماده علاقه‌مند باشد، گاهی با سیگنال‌دادن با جفت سوم پاهایش به نر پاسخ می‌دهد. پاهایش در حین حرکت کشیده می‌شوند و گاهی یکی از پا‌ها بیشتر درگیر است.

پرخاشگری مرگبار عنکبوت طاووسی ماده

اگر نر به رقص ادامه دهد و ماده علاقه‌مند نباشد، عنکبوت ماده سعی می‌کند به او حمله کند، او را بکشد و از او تغذیه کند؛ این ممکن است پس از جفت‌گیری نیز اتفاق بیفتد (کانیبالیسم). 

نر ممکن است با انجام پرش فرار کند. رفتار ماده نشان می‌دهد که چرا نر‌ها ویژگی‌های جنسی متمایز و رفتار جفت‌گیری خاصی را توسعه داده‌اند. اگر ماده قبلاً جفت‌گیری کرده باشد، او بیشتر پرخاشگر و کمتر پذیرای نمایش‌های نر‌های دیگر خواهد بود. این موضوع حتی ممکن است که اگر ماده به سادگی تحت تأثیر نر قرار نگرفته باشد (لرزش‌های کمتر یا تکان دادن پا‌های کمتر) اتفاق بیفتد. 

به گزارش راز بقا او سیگنالی ضد پذیرش دارد که به نر‌ها می‌گوید که پذیرای جفت‌گیری نیست. این عملکردی برای هر دو جنس دارد. نر‌ها از هدر دادن انرژی روی ماده‌های غیرمشتاق جلوگیری می‌کنند.

 نمایش نر احتمالاً شکارچیان را جذب می‌کند، بنابراین متوقف کردن نمایش احتمالاً از هر دو جنس در برابر خطرات احتمالی محافظت می‌کند. 

عنکبوت‌های طاووسی شکارچیانی روزانه و با روش‌های حرکتی هستند که عمدتاً از حشرات و دیگر عنکبوت‌ها تغذیه می‌کنند. تکامل یک سیستم بینایی تیز در سلتیکید‌ها قطعاً در نتیجه تکامل برای سازگاری جهت کمین برای شکار طعمه به وجود آمده است. 

به گزارش راز بقا اما این تکامل همچنین زندگی سرگردانی را برای این عنکبوت‌ها رقم زده که اجدادش از آن بی‌بهره بودند. این موضوع به عنکبوت‌های پرشگر اجازه داد تا در محیط‌های مختلف جستجو کنند. 

بینایی تیز احتمالاً برای عنکبوت‌های طاووسی در جستجوگری، سکونت و بهره‌برداری از انواع جدید زیستگاه‌ها مفید بوده و بدون شک زمینه‌ساز تکامل سیگنال‌های بصری پیچیده بوده است. 

مانند سایر عنکبوت‌های پرشی، آن‌ها به تار برای شکار طعمه متکی نیستند. آن‌ها از بینایی تیز خود برای کمین استفاده می‌کنند و در نهایت با جست‌وخیز و پرش به هدف خود حمله می‌کنند.

مشاهده شده که آن‌ها تا ۴۰ برابر طول بدنشان می‌پرند. بررسی‌های راز بقا نشان می‌دهد که بیشتر عنکبوت‌های طاووسی روی زمین زندگی می‌کنند و بر روی برگ‌ها یا شاخه‌های خشک یافت می‌شوند. آن‌ها می‌توانند در انواع مختلف زیستگاه‌ها از تپه‌های شنی تا مراتع یافت شوند.