شیطان خاردار؛ مارمولک ترسناکی که دو «سر» دارد و از طریق پوستش آب می‌خورد!

راز بقا: شیطان خاردار که معمولاً با نام‌های شیطان کوه، مارمولک خاردار، اژد‌های خاردار و ملوک نیز شناخته می‌شود، گونه‌ای از مارمولک‌ها از خانواده Agamidae است. این گونه بومی استرالیاست. طول کلی آن به همراه دم تا ۲۱ سانتی‌متر (از جمله دم) می‌رسد و ماده‌ها عموماً بزرگ‌تر از نر‌ها هستند.

ویژگی‌های شیطان خاردار

به گزارش راز بقا، شیطان خاردار به همراه دم حدود ۲۱ سانتی‌متر طول دارد و می‌تواند تا ۱۵ تا ۲۰ سال عمر کند. ماده‌ها بزرگتر از نر‌ها هستند. بیشتر نمونه‌ها در سایه‌های استتار شده بیابان برنزه رنگ می‌شوند. این رنگ‌ها از رنگ‌های کم رنگ در هوای گرم به رنگ‌های تیره‌تر در هوای سرد تغییر می‌کنند. شیطان خاردار کاملاً با خار‌های مخروطی شکلی پوشیده شده است که عمدتاً آهکی نیستند.

آرایش ترسناکی تمام قسمت بالای بدن شیطان خاردار را پوشانده است. این فلس‌های خاردار به دفاع از آن در برابر شکارچیان نیز کمک می‌کند. همچنین ممکن است از استتار و فریب برای فرار از شکار استفاده شود. راه رفتن غیرمعمول این مارمولک شامل فریز شدن و تکان خوردن است که به آرامی در جستجوی غذا، آب و جفت حرکت می‌کند.

شیطان خاردار همچنین دارای یک «سر کاذب» خاردار در پشت گردن خود است و مارمولک با فرو بردن سر واقعی خود این را به شکارچیان احتمالی ارائه می‌دهد. «سر کاذب» از بافت نرم ساخته شده است. فلس‌های شیطان خاردار برآمدگی دارد و به حیوان اجازه می‌دهد تا آب را به سادگی با هر قسمتی از بدن، معمولاً اندام‌ها جذب کند. شیطان خاردار با تراکم شبنم رطوبت را در بیابان خشک جمع می‌کند. این شبنم در اوایل صبح هنگامی که هوا شروع به گرم شدن می‌کند، روی پوست آن تشکیل می‌شود.

سپس شبنم توسط گرانش و عمل مویرگی از طریق کانال‌های بین ستون فقرات به دهان هدایت می‌شود. در هنگام بارندگی، عمل مویرگی به شیطان خاردار اجازه می‌دهد تا آب را از سراسر بدن خود جذب کند. عمل مویرگی همچنین به شیطان خاردار اجازه می‌دهد تا آب را از ماسه مرطوب جذب کند. جذب آب از طریق شن و ماسه منبع اصلی جذب آب توسط شیطان خاردار است. شیطان خاردار عمدتاً از مورچه‌ها تغذیه می‌کند و می‌توانند هزاران مورچه را در یک روز بخورند. 

شیطان خاردار معمولاً در بوته‌زار‌ها و بیابان‌های خشک و بی آب و علف زندگی می‌کند که بیشتر بخش‌های مرکزی استرالیا، دشت‌ها و صحرا‌های شنی در اعماق داخلی و کمربند مالی (Mallee) را پوشش می‌دهد. زیستگاه شیطان خاردار بیشتر با مناطقی از خاک‌های رس منطبق است تا با آب و هوای خاص در غرب استرالیا.

شیطان خاردار پوشیده از خار‌های سخت و نسبتاً تیز است که با ایجاد مشکل در عمل بلع هنگام شکار شدن، از حملات شکارچیان جلوگیری می‌کند. همچنین یک سر کاذب در پشت خود دارد. هنگامی که از حیوانات دیگر احساس خطر کند، سر خود را بین پا‌های جلویی پایین می‌آورد و سپس سر دروغین خود را نشان می‌دهد. شکارچیانی که شیطان خاردار را مصرف می‌کنند شامل پرندگان وحشی و گوانا هستند.

شیطان خاردار ماده بین سپتامبر و دسامبر، سه تا ده تخم می‌گذارد. او آن‌ها را در یک لانه تودرتو در حدود ۳۰ سانتی متر زیر زمین قرار می‌دهد. بچه‌ها بعد از حدود سه تا چهار ماه از تخم خارج می‌شوند.