گاو «واگیو»؛ گران‌ترین نژاد گاو در جهان با هزار کیلو وزن که خوشمزه‌ترین گوشت جهان را دارد

راز بقا: «گاو‌های واگیو» (Wagyu Cattle) ترکیبی جالب از تاریخ، ژنتیک و فرهنگ هستند که منجر به یکی از باارزش‌ترین محصولات گوشتی در جهان شده‌اند. نسل غنی و ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن‌ها - به‌ویژه ماربلینگ و طعم استثنایی - آن‌ها را به نمادی از برتری آشپزی تبدیل کرده است. 

به گزارش راز بقا، با افزایش تقاضا برای واگیو در سطح جهانی، مراقبت دقیق و میراثی که در پرورش این حیوانات شگفت‌انگیز وجود دارد، همچنان در حال افزایش است. چه در رستوران‌های لوکس و چه در خانه، گوشت واگیو همچنان گواهی بر سنت‌های کشاورزی غنی ژاپن و جذابیت ماندگار یک گوشت با کیفیت است.

تاریخچه گاو‌های واگیو

به گزارش راز بقا گاو‌های واگیو تاریخی غنی دارند که به ژاپن باستان برمی‌گردد. واگیو به معنای «گاو ژاپنی» است و به چند نژاد بومی ژاپن اشاره دارد. ریشه‌های گاو‌های واگیو به روش‌های کشاورزی قدیمی ژاپن مرتبط است، جایی که این گاو‌ها عمدتاً به عنوان حیوانات بارکش در کشت برنج استفاده می‌شدند. 

در طول قرن‌ها، پرورش گاو‌های واگیو به‌طور قابل توجهی تغییر کرده و منجر به ایجاد ویژگی‌های منحصربه‌فردی شد که امروزه شناخته شده‌اند.

تاریخچه گاو‌های واگیو را می‌توان به چندین مرحله کلیدی تقسیم کرد:

توسعه اولیه (دوره نارا، ۷۱۰-۷۹۴ میلادی): ورود گاو‌ها به ژاپن را می‌توان به این دوره نسبت داد که در آن گاو‌های آسیایی برای اهداف کشاورزی به کشور وارد شدند. این گاو‌ها عمدتاً برای شخم زدن و حمل کالا‌ها استفاده می‌شدند.

جداسازی و پرورش انتخابی (دوره ادو، ۱۶۰۳-۱۸۶۸): جداسازی ژاپن در دوره ادو امکان پرورش انتخابی گاو‌های محلی را بدون تأثیرات خارجی فراهم کرد. کشاورزان شروع به پرورش گاو‌ها برای ویژگی‌های خاص کردند، به ویژه برای کیفیت گوشت آن‌ها. در این زمان، چهار نژاد اصلی شکل گرفت: واگیو سیاه ژاپنی، واگیو قهوه‌ای ژاپنی، واگیو شاخ‌کوتاه ژاپنی و واگیو بی‌شاخ ژاپنی.

برای مطالعه بیشتر بخوانید:

گاو «تاجیما» یا «سیاه ژاپنی»؛ گاو ماده باکره‌ای که گران‌ترین گوشت جهان را دارد؛ هر کیلو ۵۵ میلیون!

گاو نجدی؛ گاوی با ارزش که فقط مردم عرب خوزستان آن را پرورش می‌دهند

گاومیش آفریقایی؛ تنها حیوان جهان که به دموکراسی و رای‌گیری اعتقاد دارد!

دوران پس از جنگ جهانی دوم: پس از جنگ جهانی دوم، تلاش زیادی برای بهبود کیفیت گوشت ژاپنی صورت گرفت. با ورود نژاد‌های خارجی، به‌ویژه انگوس و هرفورد به ژاپن و ترکیب آن‌ها با گاو‌های بومی واگیو باعث شد تا کیفیت گوشت آن‌ها افزایش یابد. این دوره آغاز شکل‌گیری واگیو به آن شکلی بود که امروز می‌شناسیم، با مشخصات خاص ماربلینگ و طعم منحصر به فرد.

شناسایی جهانی (اواخر قرن بیستم): در اواخر قرن بیستم، واگیو به شهرت بین‌المللی رسید، به‌ویژه به دلیل طعم غنی و لطیف آن. این امر منجر به افزایش تقاضا در خارج از ژاپن شد و باعث صادرات زنده و ژنتیک گاو‌های واگیو به کشور‌هایی مانند ایالات متحده و استرالیا گردید. در نتیجه، چندین پرورش‌دهنده شروع به پرورش گاو‌های واگیو در خارج از ژاپن کردند که منجر به ایجاد برنامه‌های ترکیب نژادی مختلف شد.

ویژگی‌های گاو‌های واگیو

به گزارش راز بقا گاو‌های واگیو نه تنها به دلیل تاریخ غنی خود، بلکه به خاطر ویژگی‌های منحصر به فردی که به کیفیت بالای گوشت آن‌ها کمک می‌کند، شناخته می‌شوند.  گاو‌های واگیو دارای ساختار بدنی خاصی هستند که با بدن متراکم و عضلانی خود شناخته می‌شوند. وزن بزرگسالان نر معمولاً بین ۷۲۵ تا ۱۱۰۰ کیلوگرم در حالی که وزن بزرگسالان ماده بین ۴۵۰ تا ۷۲۵ کیلوگرم متغیر است.

از نظر قد، گاو‌های نر واگیو معمولاً حدود ۱.۳۷ تا ۱.۵۲ متر قد دارند، در حالی که گاو‌های ماده کمی کوتاه‌تر هستند. بدن آن‌ها با شانه‌های عریض، سینه‌های عمیق و عقب‌پایی قوی متناسب است که به ماربلینگ چشمگیر و کیفیت بالای گوشت آن‌ها کمک می‌کند. این فیزیک کلیدی برای شهرت آن‌ها در تولید گوشت ممتاز است.

در اینجا به برخی از ویژگی‌های بارز آن‌ها اشاره می‌کنیم:

ظاهر فیزیکی: گاو‌های واگیو اندازه‌ای متوسط تا بزرگ دارند و بدنی متناسب و چهارچوبی عریض دارند. آن‌ها معمولاً دارای پشمی نرم و براق هستند که می‌تواند بسته به نژاد از سیاه تا قرمز متغیر باشد. واگیوی سیاه، رایج‌ترین نوع است که به خاطر رنگ عمیق سیاه خود شناخته شده است.

ماربلینگ: یکی از ویژگی‌های شگفت‌انگیز گوشت گاو واگیو، درجه بالای ماربلینگ آن است، که به چربی درون‌ماهیچه‌ای اشاره دارد که طعم غنی و بافت لطیف را ایجاد می‌کند. ماربلینگ بر اساس یک مقیاس درجه‌بندی می‌شود، که درجات بالاتر نشان‌دهنده کیفیت برتر هستند. توزیع خاص چربی در گاو‌های واگیو نتیجه‌ای از ژنتیک و رژیم غذایی آن‌ها است.

ژنتیک: گاو‌های واگیو به طور ژنتیکی مستعد توسعه چربی درون‌ماهیچه‌ای هستند. این نژاد ترکیبی منحصر به فرد از ژن‌ها دارد که ماربلینگ را ترویج می‌دهد، که در دیگر نژاد‌های گاو نادر است. این ویژگی ژنتیکی از طریق شیوه‌های پرورش انتخابی در طول قرن‌ها تقویت شده است.

شیوه‌های تغذیه: رژیم غذایی گاو‌های واگیو به دقت مدیریت می‌شود تا طعم و لطافت گوشت بهینه شود. به گزارش راز بقا آن‌ها معمولاً از ترکیبی از غلات با انرژی بالا، از جمله ذرت و جو، همراه با علوفه تغذیه می‌شوند. برخی مزارع حتی از تکنیک‌های تغذیه خاصی، از جمله آبجو یا ساکی، استفاده می‌کنند تا اشتها را تحریک کرده و ماربلینگ را ارتقاء دهند.

خلق و خو: گاو‌های واگیو به خاطر خلق و خوی آرام و ملایم خود شناخته شده‌اند. آن‌ها تمایل دارند که نسبت به دیگر نژاد‌ها اجتماعی‌تر باشند، که می‌تواند کار با آن‌ها را در مزارع آسان‌تر کند. این لطافت بخشی از دلیل مراقبت ویژه‌ای است که در طول زندگی آن‌ها انجام می‌شود و به کیفیت کلی آن‌ها کمک می‌کند.

اهمیت فرهنگی: در ژاپن، واگیو بیش از یک نژاد است؛ این بخشی از فرهنگ و آشپزی ژاپنی است. به گزارش راز بقا این گوشت معمولاً به روش‌های سنتی مانند سوکی‌یاکی و شابو - شابه تهیه می‌شود که لطافت و طعم غنی آن را به نمایش می‌گذارد. قدردانی از واگیو به شیوه‌های پرورش آن نیز گسترش می‌یابد آنه هم با تأکید قوی بر رفاه حیوانات.