












راز بقا: نژاد گارول (Garole sheep) گونهای کوچک، اما بسیار ارزشمند از گوسفند است که از منطقهی سونداربانس در ایالت بنگال غربی هند منشأ میگیرد.
به گزارش راز بقا، نام این نژاد برگرفته از ناحیهی گارول است که محل اصلی پرورش آن محسوب میشود. با وجود جثهی کوچکش، گوسفند گارول دارای ویژگیهای قابلتوجهی است که آن را هم برای کشاورزان محلی و هم برای پژوهشگران ژنتیک ارزشمند میسازد.
به گزارش راز بقا، گوسفندان گارول اندازهای کوچک دارند. وزن نرهای بالغ حدود ۱۵ تا ۲۰ کیلوگرم و مادهها بین ۱۰ تا ۱۵ کیلوگرم است. گارول دارای بدنی جمعوجور و مربعیشکل با سری کوچک، گوشهایی با اندازه متوسط و دُمی کوتاه و نازک است. رنگ غالب در این نژاد خاکستری و سفید میباشد. نرها معمولاً شاخدار و مادهها بیشاخ هستند.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
گوسفند هزارگی؛ گوسفند معروف قوم هزاره که مقاومترین گوسفند جهان است و فرش افغانستان را جهانی کرد
گوسفند هان؛ گوسفند مغولستانی که سلطان دنبه است و وزن دُنبه آن به ۲۵ کیلو میرسد
پشم این نژاد باز، زبر و بسیار خشن است. اگرچه تراکم زیادی ندارد، اما تقریباً تمامی بدن و بخش بزرگی از پاها را میپوشاند. بهطور معمول، این گوسفندان پشمچینی نمیشوند، هرچند برخی از کشاورزان پشم آنها را چیده و از آن برای تهیه زیرانداز و مصارف خانگی استفاده میکنند.
نژاد گارول بومی ناحیهی دلتای گرم، مرطوب و باتلاقی رود گنگ در ایالت بنگال غربی هند است. این نژاد گوسفند جثهای کوچک دارد و برای تولید گوشت پرورش داده میشود و نقش بسیار مهمی در معیشت اقتصادی کشاورزان خُرد و خانوادههای بیزمین در منطقه سونداربانس در بخش جنوبی پارگانا ایفا میکند.
یکی از مهمترین ویژگیهای گوسفند گارول، سازگاری بالای آن با محیطهای سخت است. این نژاد در شرایط گرم، مرطوب و باتلاقی سونداربانس - جایی که بسیاری از نژادهای دیگر قادر به بقا نیستند - بهخوبی رشد میکند. اندازه کوچک آنها امکان حرکت راحت در مسیرهای باریک و زمینهای نرم منطقه را فراهم میسازد.
به گزارش راز بقا، گارول نژادی بسیار پربار است و معمولاً دوقلو یا سهقلو میزاید. فاصله بین زایمانها نیز کوتاه بوده و بین شش تا هشت ماه است. این نرخ تولید مثل بالا، توجه دامداران و محققان را بهویژه برای پروژههای اصلاحنژادی جلب کرده است.
مادههای گارول در تمام طول سال قابلیت تولیدمثل دارند، اما دو اوج دورهی زایش آنها بین ماههای دسامبر تا فوریه و اوت تا سپتامبر مشاهده میشود. زایشهای چندقلویی نیز در این نژاد رایج است.
یکی از جنبههای جالب توجه گوسفند گارول، ترکیب ژنتیکی منحصربهفرد آن است. این نژاد نهتنها نسبت به انگلهای داخلی مقاوم است، بلکه توان بالایی در تحمل شرایط محیطی سخت دارد. جالبتر اینکه گارول حامل ژن FecB (بورولا) است؛ ژنی که با باروری بالا در گوسفندان مرتبط است. این موضوع باعث شده گارول در پروژههای اصلاحنژادی برای افزایش زادآوری نژادهای دیگر بسیار مورد توجه قرار گیرد.
به گزارش راز بقا، هرچند گوسفندان گارول برای تولید پشم استفاده نمیشوند، اما از نظر تولید گوشت برای بازارهای محلی مناسب هستند. نگهداری آسان، نیاز کم به خوراک، و مقاومت بالا، این نژاد را برای دامداران کمدرآمد در مناطق سختزیست بسیار مناسب کرده است. پرورش آنها اغلب به صورت سیستمهای باز چرا انجام میشود.
اگرچه گوسفند گارول در ظاهر نژادی ساده و کوچک است، اما نقشی کلیدی در حفظ تنوع دام و بهبود ژنتیکی گلهها ایفا میکند. ویژگیهای منحصربهفرد این نژاد، آن را به موضوعی ارزشمند برای پژوهشهای علمی و توسعه کشاورزی تبدیل کرده است.