بهترین ترکیب مرغ و خروس برای تولید جوجه‌های گوشتی؛ جفت‌گیری کدام مرغ و خروس بهترین جوجه را تولید می‌کند؟
با شناخت بهترین ترکیب‌های مرغ و خروس، جوجه‌هایی پربازده، درشت و سالم پرورش دهید. از گزینه‌های صنعتی مثل کورنیش کراس تا نژاد‌های بومی مقاوم، همه آنچه برای جفت‌گیری موفق و اقتصادی نیاز دارید، در این راهنمای جامع و کاربردی آمده است.
راز بقا: در دنیای پرورش طیور، یکی از پرسودترین شاخه‌ها، تولید جوجه‌های گوشتی است. اما دستیابی به جوجه‌هایی که رشد سریعی داشته باشند، گوشت فراوان تولید کنند و در عین حال، بازده غذایی مناسبی داشته باشند، نیازمند انتخاب دقیق نژاد‌های والدین است.
به گزارش راز بقا، جفت‌گیری اصولی و علمی میان نژاد‌های خاص از مرغ و خروس، می‌تواند نسل‌هایی از جوجه‌های گوشتی به وجود آورد که از نظر اقتصادی و تغذیه‌ای بسیار به‌صرفه و پرکاربرد باشند. در ادامه، بهترین ترکیب‌های شناخته‌شده برای تولید جوجه‌های گوشتی به ترتیب کیفیت و بازده معرفی می‌شوند:
یک. جفت‌گیری خروس کورنیش و مرغ پلیموت راک سفید (ترکیب کورنیش کراس)
به گزارش راز بقا، این ترکیب، یکی از شناخته‌شده‌ترین و موفق‌ترین جفت‌گیری‌ها در صنعت طیور گوشتی جهان است. خروس کورنیش با ساختار عضلانی، سینه‌درشت و رشد فوق‌العاده، در کنار مرغ پلیموت راک که ویژگی‌های مادری خوبی دارد، جوجه‌هایی تولید می‌کند که سرعت رشد بالا، گوشت فراوان و بازده خوراک بسیار مطلوب دارند. این جفت‌گیری، پایه اصلی بسیاری از نژاد‌های تجاری امروزی همچون راس ۳۰۸ و کاب ۵۰۰ به شمار می‌رود.
دو. جفت‌گیری خروس راس و مرغ راس یا مرغ کاب
به گزارش راز بقا، این ترکیب نیز از جمله انتخاب‌های صنعتی بسیار پرکاربرد است و در سالن‌های پرورش بزرگ مورد استفاده قرار می‌گیرد. جوجه‌هایی که از این ترکیب به دست می‌آیند، در مدت زمان کوتاه (حدود ۵۰ روز) به وزن حدود ۲.۵ تا ۳ کیلوگرم می‌رسند. البته باید توجه داشت که این نژاد‌ها نیازمند مراقبت‌های دقیق و محیط کنترل‌شده هستند، چرا که حساسیت بیشتری نسبت به بیماری و شرایط نامطلوب محیطی دارند.
سه. جفت‌گیری خروس نژاد سنگین (مثل برهما یا نیوهمشایر) و مرغ بومی اصلاح‌شده یا نژاد سبک‌تر (مثل مرندی یا لومان)
به گزارش راز بقا، برای مناطقی که امکان پرورش صنعتی وجود ندارد و یا اولویت با مقاومت بدنی و سلامت طبیعی جوجه‌هاست، این ترکیب بهترین انتخاب است. گرچه سرعت رشد جوجه‌ها در این روش کمتر از نژاد‌های صنعتی است، اما گوشت آنها از طعمی طبیعی و دل‌پذیر برخوردار است و میزان تلفات در شرایط روستایی بسیار کمتر خواهد بود. این ترکیب به‌ویژه برای پرورش سنتی، در مناطق روستایی ایران کاربرد زیادی دارد.
نکاتی برای جفت‌گیری موفق
در انتخاب والدین، بهتر است خروس سنگین‌تر و درشت‌تر از مرغ باشد.
سن مناسب خروس برای جفت‌گیری بین ۸ تا ۱۴ ماهگی است.
نسبت خروس به مرغ در گله باید حدود ۱ به ۸ تا ۱۰ باشد.
محیط آرام، تغذیه مناسب و بهداشت کافی، تأثیر چشمگیری بر موفقیت جفت‌گیری دارد.
به گزارش راز بقا، انتخاب ترکیب مناسب مرغ و خروس برای تولید جوجه‌های گوشتی، باید بر اساس شرایط پرورش، هدف نهایی (صنعتی یا سنتی)، و منابع در دسترس انجام شود. با رعایت اصول گفته‌شده، می‌توان نسل‌هایی از جوجه‌ها را پرورش داد که هم از نظر اقتصادی سودآور باشند و هم از نظر سلامت و کیفیت گوشت، رضایت‌بخش.
لینک کپی شد
از میان خبرها
خواندنی‌ها
مرغ و خروس آیام سمانی؛ چگونه گران‌ترین و منحصربهفردترین مرغ و خروس دنیا را پرورش دهیم؟
مرغ ساسو؛ مرغ مشهور فرانسوی با سالی ۲۵۰ تخم که بهترین نژاد مرغ برای نگهداریست
چرا خروس‌ها صبح زود آواز می‌خوانند و اولین قوقولی‌قو صبح را کدام خروس می‌خواند؟!
مرغ لا فلش؛ مرغ شاخداری که شبیه شیطان است و یکی از خوشمزهترین گوشتهای جهان را دارد
ارسال نظر
نظرات بینندگان
حسنی
| 
۰۳ ارديبهشت ۱۴۰۴ - ۰۸:۵۸
بهترین خروس لاری و مرغ حمورابی
ویدیوهای برگزیده
دنیای گیاهان
علم و کیهان