












راز بقا: گیلاس شیرین (Prunus avium)، که در فارسی به نامهای «گیلاس خودرو»، «آلوکک»، «کُلکوم» (در گیلان) و «رزوک» (در کرمان) شناخته میشود، یکی از گونههای مهم درختان میوهای از خانوادهی گلسرخیان (Rosaceae) است. این درخت بومی مناطق وسیعی از اروپا، غرب آسیا و شمال آفریقا است و در ایران نیز بهطور طبیعی در نواحی شمالی کشور، بهویژه در استانهای گیلان، مازندران و آذربایجان رشد میکند.
به گزارش راز بقا، درخت گیلاس شیرین درختی برگریز است که ارتفاع آن به ۱۵ تا ۳۲ متر میرسد. برگهای آن بیضیشکل با لبههای دندانهدار و دارای دو برجستگی قرمز رنگ بر روی دمبرگ هستند. گلهای سفید رنگ این درخت در اوایل بهار شکوفا میشوند و میوههای آن در تابستان به رنگهای قرمز تا بنفش تیره میرسند. میوهها گوشتی و آبدار بوده و دارای یک هستهی سخت در مرکز هستند.
گیلاس شیرین بومی مناطق اروپا، غرب ترکیه، شمال غربی آفریقا و غرب آسیا است. به گزارش راز بقا در ایران، این درخت بهطور طبیعی در نواحی شمالی کشور، بهویژه در استانهای گیلان، مازندران و آذربایجان رشد میکند. همچنین، به دلیل شرایط اقلیمی مناسب، در بسیاری از مناطق سردسیر و معتدل ایران کشت میشود.
خاکهای لومی شنی با زهکشی مناسب برای رشد این درخت ایدهآل هستند. به گزارش راز بقا ریشههای درختان گیلاس بهصورت کمعمق و سطحی رشد میکنند؛ بنابراین، خاک باید تا عمق ۱.۵ متر زهکشی خوبی داشته باشد.
درخت گیلاس نیاز به نور مستقیم خورشید دارد؛ حداقل ۶ ساعت نور در روز توصیه میشود. نور کافی نقش مهمی در شیرین شدن میوهها دارد.
درختان جوان گیلاس را بهتر است زمانی که سطح خاک خشک شد آبیاری کرد. در فصل تابستان، حدود ۲ تا ۳ مرتبه آبیاری در هفته لازم است، اما درختان بالغ را میتوان یک بار در هفته آبیاری کرد.
این درخت توان تحمل دماهای بین ۳۵- تا ۳۸+ درجه سانتیگراد را دارد. با این حال، گلهای گیلاس در دمای منفی ۸ درجه سانتیگراد دچار خسارت میشوند.
درختان گیلاس برای تحریک گلدهی نیاز به سرمای مؤثر دارند. میزان سرما باید به گونهای باشد که حداقل بین ۹۰۰ تا ۱۸۰۰ ساعت سرمای مؤثر (۵ تا ۷ درجه سانتیگراد) را تأمین کند.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
میوه پالمیرا یا سیب یخی؛ سوپر میوهای که معجزه درمان چاقی است
چلغوز؛ طلای خوراکی افغانستان که گرانترین و مغذیترین آجیل جهان است
دوریان؛ میوه سه کیلویی معروف به «پادشاه میوهها» که بوی فاضلاب و طعم سیر دارد
برای تکثیر درخت گیلاس از طریق هسته، ابتدا باید گوشت میوه را از هسته جدا کرده و آن را با آب سرد بشویید. به گزارش راز بقا هستهها نیاز به سرمادهی دارند؛ برای گونهی Prunus avium، حدود ۴ ماه سرمادهی در دمای ۴ درجه سانتیگراد توصیه میشود. پس از ترک خوردن هستهها، آنها را در خاک لومی با آفتاب کامل بکارید.
پایهی Mazzard (Prunus avium): این پایه در آمریکا و اروپا رایج است و مقاومت خوبی در برابر سرما دارد.
پایهی F۱۲/۱: این پایه از طریق غیرتناسلی از ارقام وحشی آلبالو به دست آمده و نسبت به امراض قارچی و ویروسی مقاوم است.
پایهی Heinemann: یکی از مشتقات آلبالوی تلخه است و مقاومت بالایی در برابر خشکی دارد.
در ایران، بیشتر از پایههای آلبالوی تلخه و آلبالوی نرک استفاده میشود.
میوهی گیلاس شیرین سرشار از ویتامینها و مواد معدنی است:
ویتامین C: تقویت سیستم ایمنی و کمک به جذب آهن.
آنتیاکسیدانها: مبارزه با رادیکالهای آزاد و کاهش خطر بیماریهای قلبی.
فیبر: بهبود عملکرد دستگاه گوارش و کاهش کلسترول خون.
پتاسیم: تنظیم فشار خون و حمایت از عملکرد عضلات.
در ایران، گیلاس شیرین بهصورت تازه مصرف میشود و همچنین در تهیهی مربا، کمپوت، آبمیوه و دسرهای مختلف مورد استفاده قرار میگیرد. در برخی مناطق، از چوب درخت گیلاس برای ساخت لوازم چوبی و صنایع دستی بهرهبرداری میشود.
تمامی قسمتهای درخت گیلاس شیرین بهجز میوهی رسیده، حاوی ترکیبات سیانوژنیک هستند که میتوانند در بدن به سیانید تبدیل شوند. به گزارش راز بقا این ترکیبات در برگها، ساقهها و هستهی میوه وجود دارند. اگر هستهی گیلاس جویده یا خرد شود، ممکن است باعث آزادسازی اسید هیدروسیانیک شود که مادهای بسیار کشنده است و میتواند دستگاه تنفسی را از کار بیندازد و خفگی ایجاد کند.
گیلاس شیرین (Prunus avium) یکی از میوههای محبوب و پرطرفدار در ایران است که بهدلیل طعم لذیذ، ارزش تغذیهای بالا و کاربردهای متنوع در صنایع غذایی و دستی، اهمیت ویژهای دارد. با توجه به شرایط اقلیمی مناسب در بسیاری از مناطق ایران، کشت و پرورش این درخت میتواند بهعنوان یک فرصت اقتصادی برای کشاورزان محسوب شود. با این حال، آگاهی از نیازهای خاص این درخت و رعایت نکات ایمنی در مصرف آن، بهویژه در مورد هستهی میوه، ضروری است.