آبشار کائتور؛ بزرگترین آبشار قطره‌ای جهان با ارتفاع ۲۲۷ متر ارتفاع که ۵ برابر آبشار نیاگاراست

راز بقا: در اعماق جنگل‌های بارانی دست‌نخورده‌ی گویان، یکی از شگفت‌انگیزترین پدیده‌های طبیعی زمین پنهان شده است: آبشار کائتور (Kaieteur Falls). این آبشار با ارتفاع، حجم و نیروی خارق‌العاده‌اش، نمادی از زیبایی وحشی و رام‌نشدنی آمریکای جنوبی به شمار می‌رود. 

به گزارش راز بقا، برخلاف آبشار‌های پرگردشگر نیاگارا یا ویکتوریا، کائتور در انزوا و سکوتی باشکوه قرار دارد، احاطه‌شده در میان مه، صخره و جنگل‌های سرسبز. این آبشار بخشی از رودخانه‌ی پوتارو است که از فلات پوتارو به‌صورت ناگهانی به دره‌ای عمیق فرو می‌ریزد و یکی از قدرتمندترین آبشار‌های قطره‌ای جهان را می‌آفریند. 

غول خاموش در دل طبیعت وحشی

به گزارش راز بقا، آبشار کائتور در پارک ملی کائتور، در منطقه‌ی پوتارو - سیپارونی در مرکز گویان قرار دارد. این آبشار حدود ۲۲۶ متر ارتفاع دارد؛ تقریباً پنج برابر بلندتر از آبشار نیاگارا و حدود دو برابر آبشار ویکتوریا. اما آنچه کائتور را از سایر آبشار‌ها متمایز می‌کند، حجم عظیم آبی است که از لبه‌ی آن سرازیر می‌شود؛ به‌طور میانگین ۶۶۳ متر مکعب در ثانیه. این ترکیب از ارتفاع و فشار، آن را به یکی از قدرتمندترین آبشار‌های قطره‌ای جهان تبدیل کرده است.

محیط اطراف نیز بر شکوه آن می‌افزاید. جنگل‌های انبوه تا کیلومتر‌ها امتداد یافته‌اند و، چون آمفی‌تئاتری طبیعی، صدای غرش آب را چندین برابر می‌کنند. رودخانه‌ی پوتارو، پس از پیچ‌و‌خم‌های فراوان در ارتفاعات گویان، ناگهان به لبه‌ی فلات می‌رسد و بی‌درنگ به دره‌ای عظیم فرو می‌غلتد. 

به‌دلیل موقعیت دورافتاده‌اش، این آبشار همچنان بکر باقی مانده و به بازدیدکنندگان فرصتی نادر می‌دهد تا چشم‌اندازی را ببینند که هزاران سال است دست‌نخورده باقی مانده است. 

افسانه و باور بومی

به گزارش راز بقا، برای مردم بومی پاتامونا، آبشار کائتور تنها یک پدیده‌ی طبیعی نیست، بلکه مکانی مقدس است. بر اساس افسانه‌ای که سینه‌به‌سینه نقل شده، نام این آبشار از رئیس قبیله‌ای به نام کای (Kai) گرفته شده که خود را در رودخانه انداخت و از آبشار پایین رفت تا خدای بزرگ، ماکونایما (Makonaima)، را خشنود سازد. 

این قربانی مقدس قرار بود قوم او را از خطر و نابودی نجات دهد. از این رو، آبشار به نام «کائتور» یعنی «سقوطِ کای» شناخته شد. 

این افسانه، لایه‌ای روحانی و عاطفی بر عظمت طبیعی آبشار می‌افزاید. ناحیه‌ی پیرامون کائتور سرشار از میراث فرهنگی بومی است و راهنمایان محلی هنوز داستان کای و خدایان را برای گردشگران بازگو می‌کنند. این روایت‌ها یادآور پیوند ناگسستنی میان انسان، طبیعت و نیرو‌های ناشناخته‌ی جهان پیرامون است. 

بهشت تنوع زیستی

به گزارش راز بقا، پارک ملی کائتور با وسعتی حدود ۶۲۷ کیلومتر مربع، یکی از غنی‌ترین مناطق تنوع زیستی در آمریکای جنوبی است. مه و رطوبتی که از غرش همیشگی آبشار برمی‌خیزد، زیستگاهی ویژه برای گونه‌هایی پدید آورده که در هیچ نقطه‌ی دیگری از زمین یافت نمی‌شوند. 

برای مطالعه بیشتر بخوانید:

آبشار خونین؛ آبشار به رنگ خون در قطب جنوب که شبیه زخم زمین است و انسان‌‎های عادی حق دیدن آن را ندارند

دریاچه ناترون یا «دریاچه مرگ»؛ ترسناک‌ترین جای جهان که حیوانات را به مجسمه تبدیل می‌کند

یکی از شناخته‌شده‌ترین آنها قورباغه‌ی طلایی راکتی (Anomaloglossus beebei) است، دوزیستی کوچک که تنها در میان برگ‌های بزرگ گیاهان بروملیاد اطراف آبشار زندگی می‌کند. 

در کنار آن، پرنده‌ی زیبای کاکل‌خروسی گویان (Guianan cock-of-the-rock) با پر‌های نارنجی درخشانش، اغلب در اطراف صخره‌های مه‌آلود دیده می‌شود. جنگل پیرامون همچنین زیستگاه جگوار، مورچه‌خوار غول‌پیکر، میمون‌های جیغ‌زن و صد‌ها گونه پرنده است. این منطقه، یکی از آخرین پناهگاه‌های طبیعی و بکر روی زمین است؛ مکانی که دانشمندان و زیست‌شناسان برای مطالعه‌ی تکامل و حیات به آن سفر می‌کنند. بازدید از کائتور نه‌فقط دیدن یک آبشار، بلکه تجربه‌ی رویارویی با جوهره‌ی دست‌نخورده‌ی زمین است.

مهم‌ترین و شگفت‌انگیزترین ویژگی‌های آبشار کائتور

به گزارش راز بقا، آبشار کائتور در قلب گویان، بزرگ‌ترین آبشار قطره‌ای جهان از نظر حجم آب به شمار می‌رود. آب این آبشار از ارتفاع ۲۲۶ متر از فلات پوتارو به دره‌ای عمیق فرو می‌ریزد و پرده‌ای عظیم از آب را پدید می‌آورد. میانگین جریان آن حدود ۶۶۳ متر مکعب در ثانیه است که آن را در میان نیرومندترین آبشار‌های زمین قرار می‌دهد.

این آبشار در سال ۱۸۷۰ میلادی توسط کاشفان اروپایی شناسایی شد و هنوز هم به‌دلیل موقعیت دورافتاده‌اش، تنها از طریق پرواز با هواپیما‌های کوچک یا پیاده‌روی چندروزه در دل جنگل قابل دسترسی است. آبشار بخشی از پارک ملی کائتور است که منطقه‌ای گسترده از جنگل‌های بکر و گونه‌های بومی را محافظت می‌کند. 

از دید فرهنگی، این آبشار برای مردم پاتامونا اهمیت ویژه‌ای دارد و بر اساس باور آنان، در نتیجه‌ی فداکاری رئیس کای پدید آمده است. به‌دلیل بکر بودن محیط و نبود دخالت انسانی، کائتور یکی از ناب‌ترین و باشکوه‌ترین آبشار‌های جهان باقی مانده است. بازدیدکنندگان اغلب این تجربه را روحانی و متحول‌کننده توصیف می‌کنند؛ دیداری با قدرت خام و رازآمیز طبیعت در ژرف‌ترین شکل آن.