سال معروف «بدون تابستان» چه سالی بود؟

راز بقا: سال بدون تابستان تقریباً شبیه همان چیزی بود که روی قوطی‌ها می‌نویسند. در مقیاس جهانی، دما حدود ۲ تا ۷ درجه فارنهایت کاهش یافته بود و در نتیجه، الگو‌های آب و هوا در سراسر جهان مختل شد.

به گزارش راز بقا، در ایالات متحده، به جای اینکه گرمای تابستان جایگزین زمستان شود، هوای سرد شدید باقی ماند. در ماه مه ممکن است گاهی اوقات در شرایط عادی کمی سرد شود، اما در سال ۱۸۱۶، یخبندان در بسیاری از ایالت‌های شرقی ادامه داشت. ژوئن برف را دید. رودخانه‌های پنسیلوانیا در ماه جولای همچنان یخ زده بودند.

در سراسر اقیانوس اطلس، اروپا در معرض باران‌های سیل آسا بود، در ایرلند، باران برای هشت هفته متوالی متوقف نشد. جان کوئینسی آدامز، رئیس‌جمهور ایالات متحده، که در آن زمان سفیر آمریکا در بریتانیا بود و در لندن زندگی می‌کرد، در دفتر خاطرات خود از قطرات یخ‌زده‌ی باران ناله می‌کرد چرا که باعث شده بود در اوایل ژوئیه از شدت سرما قادر به ترک خانه نباشد. 

اثرات کاهش دمای جهانی حتی به آسیا هم کشیده شد، جایی که فصول معمول موسمی مختل شدند و منجر به خشکسالی شد.

عواقب این سرمای شدید چه بود؟

در نتیجه آب و هوای نامناسب، محصولات در چندین منطقه از بی نرفتند. در ایالات متحده، این سرما در درجه اول یخبندان در فصل بهار ادامه پیدا کرد و منجر به تلف شدن حیوانات مزرعه شد و بر اساس یادداشت‌های روزانه نوشته شده در آن زمان در ایرلند، سیل‌های ناشی از باران‌های شدید باعث از بین رفتن برداشت سیب زمینی در همان سال شد..

کمبود باران به همراه خشکسالی‌های ناشی از تاخیر در فصل باران‌های موسمی، مهمترین مشکل محصولات کشاورزی در آسیا در آن زمان بود. در بسیاری از مناطق آسیب دیده در سراسر نیمکره شمالی، برداشت ناموفق محصولات کشاورزی منجر به قحطی شد.

عامل این رویداد چه بود؟

ریشه این آب و هوای غیرعادی ما را ملزم می‌کند که یک سال به عقب برگردیم و به سومباوا، جزیره‌ای در اندونزی سفر کنیم. در آنجا، در ۵ آوریل ۱۸۱۵، کوه آتشفشان استراتو تامبورا شروع به فوران شدید کرد.

فوران‌های آتشفشانی می‌توانند ماه‌ها بر آب و هوای سیاره تأثیر بگذارند. این به ویژه زمانی اتفاق می‌افتد که ذرات ریز و سبک خاکستر در لایه استراتوسفر باقی می‌مانند و در نهایت جلوی نور خورشید را مسدود می‌کنند و منجر به سرد شدن زمین می‌شوند.

افت دما همچنین می‌تواند نتیجه فوران‌هایی باشد که دی اکسید گوگرد را به بیرون پرتاب می‌کنند. این ماده با آب موجود در لایه استراتوسفر ترکیب می‌شود و اسید سولفوریک می‌سازد. 

با توجه به مقیاس فوران کوه تامبورا – این فوران قوی‌ترین فوران ثبت شده در تاریخ بود – گمان می‌رفت که شرایط مشاهده شده در سال ۱۸۱۶ ممکن است نتیجه آن باشد، اگرچه میزان نقش آن کاملاً مشخص نبود..

سپس، در سال ۲۰۱۹، دکتر اندرو شورر، زمین‌شناس و همکارانش از مدل‌های اقلیمی استفاده کردند تا بفهمند که آب و هوا بدون این فوران چگونه می‌بود. آن‌ها مدلی را طراحی کردند که نشان داد که این فوران بود که دما را بسیار سرد کرد.

«شورر» در بیانیه‌ای گفت: «فوران آتشفشانی در مدل‌های آب و هوایی می‌تواند عامل سرد شدن باشد و ما تخمین می‌زنیم که احتمالا دمای سرد را تا ۱۰۰ برابر افزایش می‌دهد. بدون فوران آتشفشانی بعید است که دما تا این حد سرد بوده باشد». 

در کل سال ۱۸۱۶ برای سیاره و مردم آن سال سرگرم کننده‌ای نبود. به همین دلیل است که برخی در نهایت آن را «هزار و هشتصد و انجماد تا حد مرگ» نامیدند.