«کولوگو» یا «میمون جهنده»؛ پستاندار عجیبی که پرواز می‌کند و شبیه میمون و خفاش است

راز بقا: کولوگو‌ها پستاندارانی هستند که پرواز می‌کنند و بومی آسیای جنوب شرقی هستند. نزدیکترین خویشاوندان تکاملی آن‌ها نخستی‌ها هستند. فقط دو گونه زنده از کولوگو‌ها وجود دارد: لمور پرنده سوندا و لمور پرنده فیلیپینی. کولوگو‌ها پستاندارانی شبگرد و درختی هستند.

ظاهر و آناتومی

به گزارش راز بقا، طول میمون‌های جهنده یا به تعبیری همان کولوگو‌ به ۳۵ تا ۴۰ سانتی متر و وزن آن‌ها ۱ تا ۲ کیلوگرم می‌رسد. آن‌ها دارای اندام‌های جلو و عقب بلند و باریک، دمی با طول متوسط و بدنی نسبتا سبک هستند. سر آن‌ها کوچک است، چشم‌های جلوی آن‌ها بزرگ است و دید دو چشمی عالی دارند. همچنین گوش‌های آن‌ها گرد و کوچک است. 

دندان‌های ثنایا کولوگو‌ها بسیار متمایز هستند. شکل شانه‌ای دارند و روی هر دندان تا ۲۰ قلاب وجود دارد. دندان‌های ثنایا از نظر ظاهر و عملکرد مشابه با مجموعه ثنایا در استرپسیرین‌ها هستند که برای نظافت استفاده می‌شود. دندان‌های ثنایای فوقانی دوم دارای دو ریشه هستند که یکی دیگر از ویژگی‌های منحصر به فرد این پستانداران است. فرمول دندانی کولوگوس عبارت است از:

کولوگو‌ها (که در فارسی به پوست‌گستر ترجمه شده است) پرنده‌های ماهری هستند و فکر می‌کنند بهتر از هر پستاندار دیگری برای پرواز سازگار هستند. آن‌ها می‌توانند تا ۷۰ متر از یک درخت به درخت دیگر بدون از دست دادن ارتفاع زیاد سفر کنند، یک کولوگوی مالایی مشاهده شده که حدود ۱۵۰ متر با یک جهش پریده است. 

توانایی آن‌ها برای پریدن به دلیل غشای بزرگ پوستی است که بین اندام‌های جفتی آن‌ها امتداد دارد. این غشای لغزنده یا پاتاگیوم از تیغه‌های شانه تا پنجه‌های جلویی، از نوک انگشتان عقبی تا نوک سرپنجه‌ها و از پا‌های عقبی تا نوک دم کشیده می‌شود. فضا‌های بین انگشتان کلوگو و سرپنجه‌ها پرده‌دار است. به همین دلیل زمانی کولوگو‌ها به عنوان بستگان نزدیک خفاش‌ها در نظر گرفته می‌شدند. امروزه با توجه به داده‌های ژنتیکی، ارتباط نزدیک تری بین کولوگو‌ها با نخستی‌ها در نظر گرفته شده است. 

کولوگو‌ها کوهنوردان و بالارونده‌هایی ناماهر هستند. آن‌ها فاقد شست مخالف هستند. آن‌ها در یک سری پریدن‌های کوتاه و آهسته از درختان بالا می‌روند و با چنگال‌های کوچک و تیز خود به پوست درخت می‌چسبند. بیشتر روز را به استراحت می‌گذرانند. در شب، کولوگو‌ها بیشتر وقت خود را روی درختان به جستجوی غذا می‌گذرانند، آن‌ها با پریدن از یک درخت به درخت دیگر هم به جستجوی غذا می‌پردازند و هم جفت احتمالای خود را پیدا می‌کنند. همچنین پریدن از یک درخت به درخت دیگر باعث می‌شود بتوانند از قلمرو خود محافظت کنند. 

رفتار و رژیم غذایی

به گزارش راز بقا، کولوگو‌ها حیواناتی خجالتی، شبگرد و منزوی هستند که در جنگل‌های استوایی جنوب شرقی آسیا یافت می‌شوند. در نتیجه، اطلاعات بسیار کمی در مورد رفتار آن‌ها وجود دارد. آن‌ها گیاهخوار هستند و از برگ، شاخه، گل، شیره و میوه می‌خورند. آن‌ها دارای معده و روده‌های بلندی هستند که قادر به استخراج مواد مغذی از برگ‌ها و سایر مواد فیبری هستند.

به عنوان بخشی از تکامل کولوگو به یک گونه شبگرد، آن‌ها دید در شب خود را توسعه دادند. این حیوانات عجیب و غریب روز‌های خود را با استراحت در سوراخ درختان می‌گذرانند و در شب فعال هستند. حدود ۱.۷ کیلومتر در شب سفر می‌کند. کولوگو‌ها احتمالا یک گونه قلمرومحور هستند. 

چرخه زندگی کولوگو

به گزارش راز بقا، اگرچه آن‌ها پستانداران جفتی هستند، اما کولوگو‌ها بچه‌های خود را به شیوه‌ای شبیه به کیسه داران بزرگ می‌کنند. کولوگو‌های تازه متولد شده تنها ۳۵ گرم وزن دارند. آن‌ها شش ماه اول زندگی را با چسبیدن به شکم مادر می‌گذرانند. کولوگوی مادر دم خود را پیچ و تاب داده و بدن خود را به صورت یک کیسه گرم و ایمن در می‌آورد تا از بچه هایش محافظت و آن‌ها را حمل کند. بچه‌ها تا دو تا سه سالگی به بلوغ نمی‌رسد. طول عمر میمون‌های جهنده در طبیعت مشخص نیست، اما در اسارت، آن‌ها تا ۱۵ سال زندگی می‌کنند. 

تخمین زده می‌شود که اجداد کولوگو‌ها حدود ۸۰ میلیون سال پیش از سایر پستانداران جدا شده‌اند که منجر به شکل‌های امروزی شده که شامل ۷ تا ۱۴ گونه موجود است.