روباه پرنده؛ خفاش عجیبی شبیه روباه که میوه می‌خورد و طول بال‌های آن ۱.۷ متر است

راز بقا: اگر تا به حال نام «روباه پرنده» را شنیده اید احتمالا فکر می‌کنید که آن‌ها می‌بایست موجوداتی ترسناک باشد. روباه‌های پرنده اصلا روباه نیستند. در واقع، ۱۹۹ گونه وجود دارد و خود روباه یکی از آن‌ها نیست. آن‌ها در واقع خانواده‌ای از ابرخفاش‌ها با طول بیش از ۱.۵ متر هستند. سر‌هایی شبیه روباه دارند، با گوش‌های کوچک و چشمان درشت.

ویژگی‌های روباه پرنده

به گزارش راز بقا، روباه پرنده حدود ۳۱ سال عمر می‌کند و طول بال‌های آن حدود ۱.۷ متر است. همچنین این پرنده عجیب و غریب حدود ۱.۱ کیلوگرم وزن دارد. این خفاش که ظاهری ترسناک دارد حدود ۳۱ کیلومتر در ساعت پرواز می‌کند. 

زیستگاه آن‌ها جنگل‌ها و غار‌های استوایی در جنوب آسیا، آسیای جنوب شرقی، شرق آفریقا و استرالیاست. روباه‌های پرنده خفاش‌های بزرگی هستند که بزرگ‌ترین طول بال‌ها را در میان خفاش‌ها دارند. این نام عمدتاً به خفاش‌هایی در جنس Pteropus و Acerodon اشاره دارد، اما با توجه به بسیاری از خفاش‌های بزرگ دیگر که به عنوان «روباه پرنده» شناخته می‌شوند، بهتر است آن‌ها را تحت نام خانوادگی خود گروه بندی کنیم: Pteropodidae.

اکثر گونه‌های روباه پرنده شبگرد هستند و در شب به دنبال غذا می‌گردند. آن‌ها به عنوان خفاش‌های میوه‌ای نیز شناخته می‌شوند (اگرچه همه خفاش‌های میوه‌ای روباه پرنده نیستند)، به دلیل رژیم غذایی میوه‌ای که دارند، اما آن‌ها گل، شهد و گهگاه حشرات را نیز می‌خورند. اگرچه ممکن است در ابتدا بسیار ترسناک به نظر برسند، اما مانند خفاش‌های خون آشام خون نمی‌نوشند.

این‌ها خفاش‌ها بزرگترین خفاش‌های جهان هستند و اسطوره‌ها، افسانه‌ها و اسرار آن‌ها را احاطه کرده اند. آنها، تا حد بسیار زیادی شکار می‌شوند و برخی از گونه‌ها در معرض انقراض قرار دارند.

نام علمی آن‌ها به معنای «پا‌های بالدار» است. اسامی علمی معمولاً یا لاتین یا یونان باستان هستند. در مورد روباه‌های پرنده، آن‌ها مورد دوم هستند. پسوند ptera یا ptero به بال‌ها اشاره دارد.

به همین دلیل است که اگر به حیوانات ماقبل تاریخ علاقه دارید، احتمالاً آن را در حیواناتی مانند پتروسور (pterosaur) (مارمولک بالدار) یا آرکئوپتریکس (archeopteryx) (بال قدیمی) دیده اید. این یک کلمه خوب برای یادگیری است، زیرا در زیست شناسی بسیار استفاده می‌شود. حتی در گیاهان. همچنین می‌تواند به معنای گلبرگ باشد، مانند آفتابگردان کوچک B. macroptera (گلبرگ بلند).

پسوند‌های pod، poda، pus یا ped به پا‌ها یا اندام‌ها اشاره دارد، مانند بندپایان (پای مفصل)، دوپایان (دو پا) و هزارپا (هزار پا).

اگر این دو واژه را کنار هم قرار دهید به Pteropus می‌رسید یعنی «پا‌های بالدار». همچنین نام خانوادگی Pteropodidae از آنجا می‌آید.  بال‌های این حیوانات در واقع پوستی است که بین «انگشتان» کشیده شده است. فقط انگشت شست آن‌ها آزاد است که پنجه بزرگی دارد و برای کوهنوردی و نظافت استفاده می‌شود.

به گزارش راز بقا، بال روباه پرنده به عنوان کیسه خواب داخلی عمل می‌کند. آن‌ها بال را به دور بدن خود می‌پیچند و به حفظ گرمای بدن در هنگام آویزان شدن برای استراحت کمک می‌کنند. این خفاش‌های عظیم الجثه دارای طول بال‌هایی تا ۱.۷ متر هستند. 

به گزارش راز بقا این خفاش‌ها کاملا اجتماعی هستند. برخی از کلونی‌ها ده‌ها هزار خفاش در خود دارند. روباه پرنده سر خاکستری دارای اندازه کلونی به طور متوسط ۲۰۰۰۰ پرنده است. این تعداد چشمگیر خفاش است و برای جلوگیری از غروب آفتاب کافی است همه آن‌ها به یکباره بیرون بیایند. هیچ کلونی بزرگتری در مقایسه با بزرگترین کلونی خفاش‌ها در جهان وجود ندارد: حدود ۱۵ تا ۲۰ میلیون خفاش دم آزاد (خفاش‌های معمولی و خسته کننده و نه روباه‌های پرنده) در تگزاس.

روباه پرنده نمی‌تواند پژواک‌یابی کند. برخلاف بسیاری از خفاش ها، روباه‌های پرنده توانایی استفاده از صدا را برای یافتن مسیر خود از دست داده اند. این مهارت بیشتر در خفاش‌هایی استفاده می‌شود که جانوران متحرکی مانند حشرات و قورباغه‌ها را شکار می‌کنند، اما از آنجایی که روباه‌های پرنده چیز‌هایی را می‌خورند که فرار نمی‌کنند، و از آنجایی که تکامل بر اساس «استفاده از آن یا از دست دادن آن» عمل می‌کند، این خفاش‌ها سیستم مکان‌یابی بر اساس پژواک صدا را از دست داده‌اند.

با این حال، در عوض، آن‌ها حس بویایی بسیار پیشرفته تری را توسعه داده و چشمانشان به خوبی کار می‌کند، بنابراین آن‌ها کاملاً همه چیز از دست ندادند. روباه‌های پرنده ضرب المثل قدیمی «به کوری خفاش» را به چالش می‌کشند.

نکته جالب دیگر در مورد روباه‌های پرنده این است که آن‌ها مخزن طبیعی ویروس‌ها هستند. روباه پرنده حامل چندین ویروس است که می‌تواند به انسان منتقل شود و باعث هاری و سایر بیماری‌های کشنده شود. گمان می‌رود گونه‌های خفاش مخزن بیماری‌هایی مانند سارس، کرونا و ابولا باشند، اگرچه روباه‌های پرنده گمان نمی‌رود میزبان این بیماری‌ها باشند.