اسب پاسو فینو؛ زیباترین اسب نمایشی جهان که چشمانش شبیه چشم ببر است

راز بقا: «پاسو فینو» یک نژاد اسب سبک با راه رفتنی طبیعی است که قدمت آن به اسب‌هایی می‌رسد که از اسپانیا به کارائیب وارد شده‌اند. پاسو‌ها به خاطر راه رفتن صاف، طبیعی، چهار ضربی و جانبی خود بسیار ارزشمند هستند و به همین دلیل بسیاری از پرورش‌دهندگان اسب به آن‌ها علاقه دارند.

به گزارش راز بقا، آن‌ها در بسیاری از رشته‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما به ویژه برای تریل سواری و گردش بسیار محبوب هستند. در ایالات متحده دو گروه اصلی از اسب‌ها به طور عمومی «پاسو فینو» امیده می‌شوند: یکی، که به نام «پاسو فینوی پورتوریکویی» نیز شناخته می‌شود، در پورتوریکو سرچشمه گرفته است. دیگری تحت عنوان «پاسو فینوی کلمبیایی» معروف است. اگرچه این دو گروه از اجداد مشابه اسپانیایی بودند، اما مستقل از یکدیگر در کشور‌های خود رشد کردند.

تاریخچه پاسو فینو

نام «پاسو فینو» (Paso Fino) به معنای «گام خوب» است. پاسو فینو ترکیبی از اسب بارب، جِنِت اسپانیایی و اسب اندلسی است و توسط صاحبان زمین اسپانیایی در پورتوریکو و کلمبیا برای استفاده در مزارع به دلیل استقامت و سواری راحت آن پرورش داده شده است. 

همه پاسو‌ها میراث خود را با پاسو‌های پِرو، موستانگ‌های آمریکایی و دیگر نوادگان اسب‌های اسپانیایی استعماری به اشتراک می‌گذارند. اسب‌های پورتوریکویی و کلمبیایی و همچنین پاسو فینوی کوبا و سایر کشور‌های گرمسیری، اغلب در ایالات متحده آمیخته شده اند تا اسب نمایشی «پاسو فینو آمریکایی» مدرن را تولید کنند.

به گزارش راز بقا در سفر دوم کریستف کلمب از اسپانیا به قاره آمریکا در سال ۱۴۹۳، او همراه با سربازان خود، ۲۰ اسب و ۵ مادیان در جزیره بورینکوئن در خلیج آگوادا (آناسکو امروزی) پیاده کرد و نام منطقه را سان خوان باوتیستا گذاشت. اندکی پس از آن، در ماه مه ۱۵۰۹، اولین فرماندار جزیره، خوان پونس د لئون، اسب‌هایی را از محله خود، ال هیگوی، واقع در جزیره همسایه لا اسپانیولا (اکنون هیسپانیولا) به پورتوریکو آورد.

ویژگی‌های اسب پاسو فینو

پاسو فینو به شدت تمایل به اصلاح و ارتقا دارد. قد این اسب تا کتف به طور متوسط بین ۱۳۲ تا ۱۵۷ سانتی متر است، اما به دلیل اندازه آن یک اسب بسیار قدرتمند است. پاسو فینو دارای سر محدب، پا‌های تمیز و پشتی نسبتاً کوتاه با گتف‌های برجسته است. استخوان‌های ساق معمولا کوتاه و سم‌ها سخت هستند. پاسو فینو اغلب یال و دم کلفتی دارد.

برای مطالعه بیشتر بخوانید:

اسب شوالسکی؛ تنها اسب واقعا وحشی جهان که حیوان مقدس مغولستان است

اسب بارکش؛ بزرگترین اسب جهان با دو متر قد و ۱۰۰۰ کیلو وزن!

این نژاد در تمام رنگ‌ها یافت می‌شود و هیچ محدودیتی توسط انجمن‌های نژاد‌های مختلف وجود ندارد. پاسو فینوی پورتوریکویی تنها نژادی است که دارای چشم ببر است و معمولاً چشم‌ها به رنگ کهربایی، زرد یا نارنجی روشن هستند. 

عملکرد این دو سویه یعنی پوروتوریکویی و کلمبیایی تا حدودی متفاوت است. پاسو فینو پورتوریکویی به دلیل گام ظریفش ارزشمند است، در حالی که پاسو فینو کلمبیایی بیشتر دارای عملکردی سریع است.

«پاسو فینو» اسبی پر جنب و جوش است که دارای انگیزه و میل طبیعی است که در عامیانه به عنوان «بریو» (brio) شناخته می‌شود و به طور کلی اسبی دوستانه است. پاسو فینو در رنگ‌ها، اندازه‌ها و تیپ‌های بدنی متنوعی عرضه می‌شود، اما راه رفتن چهار ضربی و بریو در همه نمایندگان خوب این نژاد وجود دارد.

پاسو فینو‌ها ها همه کاره هستند و در بسیاری از رشته‌ها استفاده می‌شوند. این نژاد تنها نژادی است که مشخصا نمایشگاه اسب مخصوص دارد، اما در رشته‌های دیگر مانند تریل سواری و مسابقات استقامتی، رانندگی و مسابقات اسب‌دوانی نیز دیده می‌شوند.

پاسو فینو به خاطر تعادل فیزیکی‌اش پرورش داده شده، هیچ گونه عضله یا اندازه اغراق آمیزی در هیچ قسمتی از اسب وجود ندارد. این اسب نمایشی ایده آل در عین حال دراماتیک، سلطنتی و مهار شده است و هاله‌ای از حضور ایجاد می‌کند.

اسب زیبای نژاد پاسو فینو همان‌طور که در بالا گفته شد دارای دو گونه کلمبیایی و پورتوریکویی است. هر دو گونه اسب‌های قدرتمند و پرانرژی‌ای هستند و نام خود را از کشور‌هایی که در آن توسعه یافته اند گرفته اند. اما این پاسوی پورتوریکویی است که یک ویژگی بسیار خاص دارد.

این تنها نژادی است که به «چشم ببری» معروف است. همه اسب‌ها آن را ندارند، اما اگر با اسبی برخورد کردید که دارد، مطمئناً آن را به خاطر خواهید آورد و بدانید که این یگ پاسو فینوی پورتوریکویی است. 

به گزارش راز بقا این موضوع نتیجه ژنی است که رنگ چشم اسب را روشن می‌کند. نتیجه می‌تواند طیفی از سایه‌ها از جمله کهربایی کم رنگ و زرد باشد. اما در برخی از حیوانات، چشمی با رنگ نارنجی روشن ایجاد می‌کند. 

یکی دیگر از ویژگی‌های غیر معمول در مورد این نژاد مربوط به راه رفتن یا چهار نعل رفتن آن است که به «پاسو فینو» مشهور است. تعداد کمی از اسب ها، از هر دو گونه کلمبیایی و پورتوریکویی، می‌توانند فینو یا پاسو فینو را انجام دهند. 

این نوع راه رفتن به این صورت است که اسب به سرعت قدم می‌گذارد و تا آنجا که ممکن است یک منطقه کوتاه را پوشش می‌دهد. این امر نیاز به این دارد که مرکز ثقل اسب به سمت عقب جابجا شود. تنها تعداد کمی می‌توانند آن را مدیریت و اجرا کنند. اجرای این مدل راه رفتن در خارج از مسابقات تخصصی این بخش معمولا انجام نمی‌شود.