اردک مسکووی یا اسرائیلی؛ زشت‌ترین اردک جهان با ۷ کیلو وزن که گوشتش برای یهودی‌ها حرام است!

راز بقا: اردک مُسکووی (Muscovy duck) یا اردک بَربَری (Barbary Duck) اردکی بومی قاره آمریکا، از دره ریو گراند تگزاس و مکزیک به سمت جنوب تا آرژانتین و اروگوئه است. اردک‌های موسکووی غیراهلی در نیوزلند، استرالیا و اروپای مرکزی و شرقی یافت می‌شوند. 

به گزارش راز بقا، جمعیت‌های کوچک غیراهلی و وحشی نیز در ایالات متحده، به ویژه در فلوریدا، لوئیزیانا، ماساچوست، جزیره بزرگ هاوایی، و همچنین در بسیاری از مناطق دیگر آمریکای شمالی، از جمله جنوب کانادا، مستقر شده اند. این اردک در ایران به اردک اسرائیلی مشهور است

«اردک مُسکووی» یک اردک بزرگ است که طول نر آن حدود ۷۶ سانتی متر است و وزن آن تا ۷ کیلوگرم می‌رسد. ماده‌ها به طور قابل توجهی کوچکتر هستند و تنها ۳ کیلوگرم وزن می‌گیرند که تقریباً نصف اندازه نر‌ها است. پرنده غالباً سیاه و سفید است و پر‌های پشتی در نر‌ها رنگین کمانی و براق است در حالی که ماده‌ها بی‌روح‌تر هستند. میزان سفیدی روی گردن و سر و همچنین منقار متغیر است که می‌تواند زرد، صورتی، مشکی یا هر ترکیبی از این رنگ‌ها باشد. 

گا‌ها لکه یا نوار‌های سفیدی روی بال‌ها دارند که در طول پرواز بیشتر به چشم می‌آید. هر دو جنس دارای حلقه‌های صورتی یا قرمز در اطراف منقار هستند که جنس نر بزرگ‌تر با رنگ‌های روشن‌تر است. 

اگرچه اردک مسکووی یک پرنده استوایی است، اما به خوبی با آب و هوای سردتر سازگار است، در آب و هوای سرد تا ۱۲- درجه سانتیگراد می‌تواند زندگی کند و در شرایط سردتر نیز می‌تواند زنده بماند. به طور کلی در پس‌زمینه آشپزی این اردک، «اردک بربری» نیز خوانده می‌شود. 

آن‌ها از دوران «پیشاکلمبیا» توسط بومیان آمریکایی پرورش داده شده و نسبت به زیرگونه‌های وحشی سنگین‌تر و کمتر قادر به پرواز در مسافت‌های طولانی هستند. رنگ پر‌های آن‌ها نیز متغیرتر است. نام‌های دیگر این نژاد در اسپانیا پاتو کازرو (اردک خانگی) و پاتو مودو (اردک لال) است.

ویژگی‌های اردک مُسکووی

همه اردک‌های مسکووی پنجه‌های بلندی روی پا‌های خود دارند و دمی پهن و صاف دارند. اردک اهلی (نر)، طول حدود ۸۶ سانتی متر و وزن ۴.۶ تا ۶.۸ کیلوگرم دارد، در حالی که اردک ماده بسیار کوچکتر است و ۶۴ سانتی متر طول دارد و ۲.۷-۳.۶ کیلوگرم وزن می‌گیرد. وزن نر‌های اهلی بزرگ اغلب تا ۷ کیلوگرم و ماده‌های اهلی بزرگ تا ۴ کیلوگرم می‌رسد.

به گزارش راز بقا اردک مسکووی وحشی واقعی، که تمام مسکووی‌های اهلی از آن منشأ گرفته‌اند، مایل به سیاه است، با بال‌های سفید بزرگ. طول آن می‌تواند از ۶۶ تا ۸۴ سانتی متر، طول بال‌ها از ۱۳۷ تا ۱۵۲ سانتی متر و وزن بین ۱.۱ تا ۴.۱ کیلوگرم باشد. موسکووی وحشی نر روی سر یک تاج کوتاه دارد. 

منقار مشکی با لکه‌های صورتی کم رنگ است. برآمدگی متمایل به سیاه یا قرمز تیره در پایه منقار دیده می‌شود که از نظر رنگ شبیه به پوست برهنه صورت است. چشم قهوه‌ای مایل به زرد است. ساق پا‌ها و مچ پا‌های مایل به سیاه است. پر و بال ماده وحشی مشابه، اما بسیار کوچکتر، با صورت پَردار و فاقد برآمدگی برجسته است. جوجه به طور کلی خنثی‌تر است، قسمت بالایی بال گا‌ها خال سفید دارد و گا‌ها هم ندارد. 

پرندگان اهلی ممکن است شبیه هم به نظر برسند. اکثر آن‌ها قهوه‌ای تیره یا سیاه در ترکیب با سفید هستند، به ویژه روی سر. رنگ‌های دیگر مانند اسطوخودوسی یا تمام سفید نیز دیده می‌شود. هر دو جنس دارای صورت برهنه سیاه و قرمز یا تمام قرمز هستند. نر این پرنده همچنین دارای کرونکل‌های برجسته در پایه منقار و تاجی پَردار است.

جوجه اردک موسکووی عمدتاً زرد با علائم قهوه‌ای مایل به خاکستری روی دم و بال‌ها هستند. برای مدتی پس از جوجه کشی، جوجه‌های جوان فاقد غبغب‌های های متمایز مرتبط با پرندگان بالغ هستند و شبیه فرزندان اردک‌های مختلف دیگر مانند اردک وحشی هستند. برخی از جوجه اردک‌های اهلی دارای سر تیره و چشمان آبی، برخی دیگر تاجی قهوه‌ای روشن و نشانه‌های تیره بر روی گردن خود دارند. آن‌ها پرندگانی زودرس چابک و سریع هستند.

اردک‌های مسکووی بیشتر به خاطر زائده‌های های گوشتی و قرمز رنگ روی صورتشان که به نام «کارونکل» شناخته می‌شوند، معروفند. نکته جالب دیگری که در مورد آن‌ها باید به آن توجه کرد این است که این‌ها تنها اردک‌هایی هستند که «کواک کواک» نمی‌کنند درعوض، آن‌ها صدایی شبیه غاز‌ها تولید می‌کنند.

مسکووی‌ها نیز منحصر به فرد هستند، زیرا این پرندگان در حفره درختان لانه می‌کنند و دوست دارند هنگام خواب شبانه روی شاخه‌ها بخوابند. سایر اردک‌ها معمولاً ترجیح می‌دهند روی زمین لانه کنند.

حلال بودن یا حرام بودن گوشت این مرغابی در دین یهود از جستارهای بحث‌برانگیز در میان پیروان این دین است. در سده نوزدهم برنارد ایلووی رَبی یهودیان در آمریکا گوشت آن را حرام اعلام کرده بود و هنوز هم برخی یهودیان آمریکا آن را حرام می‌دانند.