آرمادیلوی پری‌وار صورتی؛ کوچکترین پستاندار جهان که زندگی مخفی دارد و تعداد کمی آن را دیده‌اند

راز بقا: آرمادیلوی پری صورتی (Pichiciego)، کوچکترین گونه شناخته‌شده از آرمادیلوهاست. این موجود در دشت‌های شنی و مراتع خشک مرکز آرژانتین و دیگر نواحی آمریکای جنوبی زندگی می‌کند.

به گزارش راز بقا، سازگاری‌های منحصر به فردی مانند شکل بدنی آیرودینامیک، پوسته پشتی صاف و ناخن‌های تیز باعث می‌شود این موجود بتواند خود را در عرض چند ثانیه در شن دفن کرده و سپس به راحتی در زیر زمین حرکت کند. آرمادیلوی پری صورتی بیشتر عمر خود را زیر زمین می‌گذراند. این موجود شب‌زی است و تنها به طور گهگاهی شب‌ها برای پیدا کردن غذا بیرون می‌آید.

۴ حقیقت شگفت‌انگیز در مورد آرمادیلوی پری صورتی

آؤمادیلو پری صورتی خون را از طریق پوسته خود پمپ می‌کند تا دمای بدنش را تنظیم کند!

با طول تقریبی ۱۳ سانتی‌متر، آنقدر کوچک است که می‌تواند در دست شما جا شود!

به دلیل سرعت و راحتی حرکت زیر زمین، به آن شناگر شن‌ها نیز گفته می‌شود!

تنها گونه آرمادیلویی است که پوسته پشتی‌اش به طور کامل به بدنش متصل نیست!

تکامل

اگرچه تاریخ تکامل آرمادیلوی پری صورتی به دلیل طبیعت نادر و پنهان آن چندان شناخته‌شده نیست، ولی مشخص است که این گونه از آمریکای جنوبی نشأت گرفته است و به احتمال زیاد یک خویشاوند باستانی دارد که بیش از ۶۰ میلیون سال پیش وجود داشته است، اگرچه اولین موجودات مشابه آرمادیلو حدود ۳۲ میلیون سال پیش تکامل یافته‌اند.

این پستاندار توانسته است با مهاجرت قاره‌ها به آمریکای مرکزی و شمالی راه یابد. به نظر می‌رسد که این کوچک‌ترین پستاندار نتیجه تطبیق با تغییرات زیست‌محیطی و سبک زندگی زیرزمینی‌اش است.

انواع

به گزارش راز بقا دو گونه زنده از آرمادیلوی پری وجود دارد: آرمادیلوی پری صورتی (Chlamyphorus truncatus) و آرمادیلوی پری بزرگ (Chlamyphorus retusus). به گزارش راز بقا به دلیل داشتن نسب مشترک، آرمادیلوی پری بزرگ، که به نام آرمادیلوی چاکو نیز شناخته می‌شود، ویژگی‌ها و خصوصیات مشابهی دارد. هر دو گونه به شدت نادر و پنهان هستند و دیدار از آن‌ها بسیار نادر است.

ویژگی‌ها و ساختار بدن

آرمادیلوی پری صورتی تنها ۱۳ سانتی‌متر طول دارد و حدود ۱۲۰ گرم وزن دارد، که باعث می‌شود کوچک‌ترین گونه آرمادیلو باشد. به گزارش راز بقا این موجود بسیار پنهان و مخفی است و بیشتر عمر خود را زیر زمین می‌گذراند. آن همچنین شب‌زی است و تنها شب‌ها برای غذا جستجو می‌کند. مشابه دیگر گونه‌های حفاری، آرمادیلوی پری ناخن‌هایی در پا‌های جلو برای حفاری دارد، بدنی کشیده و شکل بدن خاصی دارد و اندازه چشمانش کوچک است.

همچنین دارای پوسته‌ای محافظ (کاراپاس) است که رنگ آن صورتی ملایم بوده و دارای ۲۴ بند است. به گزارش راز بقا این پوسته انتهای کچلی دارد که به دلیل یک صفحه عمودی اضافی در انتهای آن است. در مجموع این موجود دارای ۲۸ دندان است که همگی هم‌شکل هستند و هیچ روکشی (مینا) ندارند.

برای مطالعه بیشتر بخوانید:

پانگولین؛ دایناسور کوچکی که زبانش از بدنش بلندتر است و چینی‌ها برای تقویت قوای جنسی آن را می‌خورند!

عجیب‌ترین حیوانات روی زمین؛ از موش حفار لخت تا خوک دریایی!

به گزارش راز بقا برخلاف دیگر گونه‌های آرمادیلو، آرمادیلوی پری صورتی گوش‌های قابل مشاهده‌ای ندارد و یک صفحه بزرگ اضافی در پشت سر خود دارد. به طور منحصر به فردی، پوسته آرمادیلوی پری صرفاً برای محافظت استفاده نمی‌شود. در عوض، هدف اصلی آن تنظیم دمای بدن است. آرمادیلو می‌تواند عروق خونی خود را در پوسته‌اش پمپ کند (به همین دلیل رنگ صورتی آن است) و دمای بدنش را تنظیم کند.

اگر آرمادیلو بیشتر خون خود را در معرض هوای سرد قرار دهد، دمای بدنش پایین می‌آید و بالعکس، با تخلیه خون از پوسته می‌تواند گرمای بدن خود را حفظ کند. همچنین پوسته آن به طور کامل به بدنش متصل نیست. یک غشای نازک در امتداد ستون فقرات حیوان برای اتصال آن به بدن وجود دارد.

زیستگاه آرمادیلو پری‌وار صورتی

آرمادیلوی پری صورتی در بیابان‌ها و اراضی خشک نواحی مرکزی آرژانتین و دیگر مناطق آمریکای جنوبی یافت می‌شود. به گزارش راز بقا بیشتر در مناطق نوتروپیکال استان‌های مندوزا، بوئنوس آیرس، سن لوئیس، لا پامپا و سن خوان زندگی می‌کند. محدوده جغرافیایی آرمادیلوی پری صورتی محدود به مناطق شرقی است به دلیل بارش زیاد در دیگر نواحی. به دلیل زندگی در عمق کم زیر سطح زمین (حدود ۱۵ سانتی متر)، حتی بارش باران‌های اندک می‌تواند باعث سیلاب شدن لانه‌های آن‌ها شود.

تغذیه آرمادیلو پری‌وار صورتی

آرمادیلوی پری صورتی یک جانور همه‌چیزخوار است. رژیم غذایی اصلی آن شامل مورچه‌هاست، اما گاهی اوقات از گیاهان، حلزون‌ها و کرم‌ها نیز تغذیه می‌کند. این موجود اغلب سیستم‌های تونلی پیچیده‌ای در نزدیکی تپه‌های مورچه می‌سازد و بیشتر شب‌ها برای جمع‌آوری غذا از زمین بیرون می‌آید.

دشمنان و تهدیدات

شایع‌ترین شکارچیان آرمادیلوی پری صورتی سگ‌ها و گربه‌های خانگی هستند. چون پوسته سخت این موجود محافظت زیادی از آن در برابر شکارچیان نمی‌کند، این موجود معمولاً به عنوان مکان دفاعی به زیر زمین پناه می‌برد. به گزارش راز بقا همچنین انسان‌ها می‌توانند تهدید بزرگی برای آرمادیلوی پری صورتی باشند، چون این حیوان به تغییرات محیطی بسیار حساس است. به علاوه، زمانی که آرمادیلوی پری به طور غیرقانونی به اسارت گرفته می‌شود، احتمالاً قادر به سازگاری با رژیم غذایی مصنوعی نخواهد بود و بیشتر این موجودات تنها چند روز پس از اسارت می‌میرند.

تولید مثل و عمر آرمادیلو پری‌وار صورتی

آرمادیلوی پری صورتی بیشتر عمر خود را به صورت تنها می‌گذراند، مگر در دوران جفت‌گیری. معمولاً یک توله در هر بار جفت‌گیری به دنیا می‌آید که پوسته آن نرم است و تنها پس از رشد کامل به طور کامل سفت می‌شود. به گزارش راز بقا در اسارت، بیشترین طول عمر ثبت‌شده برای این موجود چهار سال بوده است. اکثر آرمادیلوی پری‌های اسیر تنها چند روز بعد از اسارت می‌میرند. توله‌های آرمادیلوی پری صورتی شانس کمتری برای بقا در اسارت دارند، در حالی که ماده‌های بالغ شانس بهتری برای زنده ماندن دارند.