تریان‌ها؛ کسانی که خود را حیوان می‌دانند و باور دارند گرگ، گربه یا پرنده هستند

راز بقا: برخی افراد در دنیای واقعی تجربه‌ای عجیب و غیرمعمول دارند؛ آنها باور دارند که در واقعیت یا ذهن خود، یک حیوان هستند. این پدیده، که هم در روان‌شناسی و هم در فرهنگ‌های نوظهور مورد توجه قرار گرفته است، همواره ذهن محققان و علاقه‌مندان به موضوعات روانی و هویتی را به خود جلب کرده است. این مقاله به بررسی این تجربه‌ها، علت‌ها و تفاوت‌های آنها با توهمات معمول روانی می‌پردازد.

تریان‌ها؛ افرادی که خود را حیوان می‌دانند

به گزارش راز بقا، در دنیای معاصر، برخی افراد خود را تریان‌ها می‌نامند. این افراد باور دارند که روح، ذهن یا شخصیتشان به یک حیوان خاص تعلق دارد. ممکن است یک نفر احساس کند که ذاتش گرگ، گربه، پرنده یا حتی حیوانات عجیب و نادر دیگری است. تریان‌ها معمولاً این تجربه را نه به عنوان یک اختلال روانی بلکه به عنوان بخشی از هویت شخصی خود می‌پذیرند.

ویژگی‌های اصلی تریان‌ها

انتخاب حیوانی خاص: هر تریان حیوانی دارد که به آن هویت می‌دهد و معمولاً این انتخاب ریشه در احساسات و شخصیت فرد دارد.

تجربه هویت حیوانی: فرد ممکن است حالات، حرکات یا رفتار‌هایی شبیه حیوان خود داشته باشد یا تمایل به تقلید آنها پیدا کند.

جنبه معنوی و روانی: برای برخی، این تجربه صرفاً روانی نیست و جنبه معنوی یا عرفانی نیز دارد؛ آنها حس می‌کنند با حیوان مورد نظرشان ارتباط عمیق دارند.

تریان‌ها معمولاً از این تجربه به عنوان بخشی از خودشناسی و رشد شخصیتی یاد می‌کنند و نه چیزی که نیازمند درمان باشد.

لایکانتروپی بالینی؛ وقتی توهم تبدیل شدن واقعی است

برخلاف تریان‌ها، لایکانتروپی بالینی یک اختلال روانی نادر است. در این حالت، فرد واقعاً باور دارد که به یک حیوان خاص تبدیل شده است یا ذهن و بدنش حیوانی شده است. این پدیده ممکن است با توهمات دیداری، شنیداری یا حسی همراه باشد و معمولاً نیازمند تشخیص و درمان روان‌پزشکی است.

علائم لایکانتروپی بالینی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

باور واقعی به تبدیل شدن به حیوان، حتی وقتی جسم فرد کاملاً انسانی است.

رفتار‌های غیرعادی که شبیه حیوان است، مانند راه رفتن چهار دست و پا یا صداسازی شبیه حیوان.

توهمات حسی یا شنیداری مرتبط با دنیای حیوانی.

به گزارش راز بقا لایکانتروپی بالینی بسیار نادر است و معمولاً با اختلالات روانی دیگر مانند اسکیزوفرنی یا اختلال دوقطبی همراه می‌شود. برخلاف تریان‌ها، این افراد اغلب دچار اضطراب، گیجی یا مشکلات اجتماعی جدی می‌شوند و به درمان تخصصی نیاز دارند.

چرا برخی افراد چنین تجربه‌ای دارند؟

دلایل تجربه شدن به عنوان یک حیوان می‌تواند متفاوت باشد:

عوامل روان‌شناختی: تجربه‌های کودکی، استرس شدید، یا اختلالات شخصیت می‌تواند زمینه‌ساز این باور‌ها شود.

هویت و خودشناسی: برای تریان‌ها، این باور بخشی از هویت شخصی است و به آنها حس تعلق و معنا می‌دهد.

تأثیر فرهنگ و اینترنت: شبکه‌های اجتماعی و جوامع آنلاین باعث شده‌اند افرادی با علایق مشابه یکدیگر را پیدا کنند و هویت حیوانی خود را تقویت کنند.

زندگی روزمره با هویت حیوانی

افرادی که خود را تریان می‌دانند، معمولاً رفتار‌های خاصی در زندگی روزمره دارند:

تقلید رفتار‌های حیوانی، مانند راه رفتن، صدا دادن یا حرکات خاص.

انتخاب لباس یا اکسسوری‌هایی که با حیوانشان مرتبط است.

تمرینات ذهنی و مدیتیشن برای تقویت حس ارتباط با حیوان.

این رفتار‌ها در اکثر موارد با زندگی اجتماعی فرد تداخل جدی ندارد و صرفاً بخشی از سبک زندگی و هویت آنها محسوب می‌شود.

تریان‌ها و جامعه

به گزارش راز بقا با رشد جوامع آنلاین و شبکه‌های اجتماعی، تریان‌ها توانسته‌اند هم‌فکران خود را پیدا کنند و تجربه خود را با دیگران به اشتراک بگذارند. گروه‌های آنلاین، فروم‌ها و شبکه‌های اجتماعی فضایی برای بحث، آموزش و تبادل تجربه ایجاد کرده‌اند. این فضا‌ها به افراد کمک می‌کند تا حس تعلق داشته باشند و تنهایی تجربه حیوانی خود را کاهش دهند.

تجربه باور به حیوان بودن، چه به شکل هویت روانی (تریان‌ها) و چه به شکل توهم بالینی (لایکانتروپی)، بخشی از تنوع عجیب و شگفت‌انگیز روان انسان است. در حالی که تریان‌ها این تجربه را به عنوان بخشی از هویت خود پذیرفته‌اند، لایکانتروپی بالینی نیازمند تشخیص و درمان تخصصی است. شناخت این تجربه‌ها و تفاوت‌های آنها، به درک بهتر روان انسان و تنوع هویت‌ها کمک می‌کند و نشان می‌دهد که دنیای ذهن انسان گاهی از واقعیت بسیار عجیب‌تر است.