












راز بقا: وقتی به پرندگان شکاری فکر میکنیم، معمولاً تصاویری از عقابهای عظیمالجثه یا بازهای تند و تیز در آسمان به ذهنمان میرسد. اما در میان این خانوادهی شکاری، یک شگفتی مینیاتوری وجود دارد—پرندهای کوچک، اما تمامعیار بهنام شاهینک سیاهران (Microhierax fringillarius). با وجود اندازهی بسیار کوچکش، این پرنده در شکار، چالاکی و رفتارهای شکاری، کاملاً شبیه شاهینهای بزرگجثه عمل میکند.
به گزارش راز بقا، Microhierax fringillarius به خانوادهی شاهینان (Falconidae) تعلق دارد که شامل شاهینها و کاراکاراها است. نام لاتین جنس آن Microhierax به معنای «باز کوچک» است. این جنس شامل پنج گونه است که همگی اندازهای بسیار کوچک دارند. در این میان، شاهینک سیاهران کوچکترین عضو این خانواده و همچنین کوچکترین پرنده شکاری شناختهشده در جهان به شمار میرود.
شاخه: طنابداران (Chordata)
رده: پرندگان (Aves)
راسته: شاهینسانان (Falconiformes)
خانواده: شاهینان (Falconidae)
سرده: Microhierax
گونه: M. fringillarius
آنچه این پرنده را منحصربهفرد میسازد، اندازهی بسیار کوچک آن است. به گزارش راز بقا طول بدن بالغ این شاهینک بین ۱۴ تا ۱۶ سانتیمتر و وزنش فقط حدود ۳۵ تا ۵۵ گرم است. برای مقایسه، اندازهای تقریباً برابر با گنجشک خانگی دارد، اما همچنان دارای منقار قلابمانند، پنجههای تیز و قدرت شکارگری فوقالعاده است.
رنگ پرها: بخشهای بالایی بدن سیاه و براق، صورت و گلو سفید، و سینه به رنگ نخودی یا قهوهای روشن
نقاط قابل توجه: رانهای سیاهرنگ که نام آن نیز به همین ویژگی اشاره دارد
منقار و چنگال: کوچک، اما تیز و مناسب برای شکار و پارهکردن گوشت
شاهینک سیاهران بومی جنوبشرقی آسیا است و در کشورهای زیر یافت میشود:
مالزی، تایلند، اندونزی (سوماترا، بورنئو)، میانمار و سنگاپور.
زیستگاه اصلی این پرنده جنگلهای استوایی کمارتفاع و حاشیهی جنگلهاست. گاهی در مناطق کشاورزی نیز دیده میشود، بهشرطی که درختهای بلند یا تیرکهایی برای نشستن و لانهسازی در دسترس باشد. این پرنده توانایی خوبی برای سازگاری با محیطهای انسانی دارد.
با وجود اندازه کوچک، این شاهینک شکاری توانمندی است. غذای اصلی آن شامل موارد زیر است:
حشرات (سوسکها، ملخها، پروانهها)، پرندگان کوچک، خزندگان کوچک، خفاشها.
آنها اغلب از روی شاخهها شکار را زیر نظر میگیرند و با سرعت به سمت طعمه حمله میکنند. معمولاً بهصورت جفتی یا گروههای کوچک شکار میکنند، که در بین شاهینها رفتار نادری محسوب میشود.
شاهینکهای سیاهران روزفعال هستند و در ساعات روشن روز روی درختها یا سیمهای برق قابل مشاهدهاند. رفتار اجتماعی و گروهی دارند و برخلاف بسیاری از پرندگان شکاری که منزوی هستند، این پرندهها گاهی با اعضای خانواده یا گروههای کوچک زندگی و شکار میکنند.
جفتگیری معمولاً در فصل خشک انجام میشود، زمانی که غذا در دسترس بیشتری است. آنها معمولاً درون حفرههای درختان آشیانه میسازند، گاهی از سوراخهای قدیمی دارکوب یا سایر پرندگان استفاده میکنند.
تعداد تخمها: ۲ تا ۵ عدد
دورهی خوابیدن روی تخم: حدود ۲۸ تا ۳۰ روز
ترک لانه توسط جوجهها: ۴ تا ۵ هفته پس از تولد
وظایف مراقبت از تخمها و تغذیهی جوجهها توسط هر دو والد انجام میشود. به گزارش راز بقا موفقیت در لانهسازی به شدت وابسته به وجود منابع غذایی و حفرههای مناسب در درختان است.
بر اساس فهرست قرمز IUCN، این پرنده در ردهی کمخطر (Least Concern) قرار دارد، به این معنا که در حال حاضر در معرض خطر انقراض نیست. اما همچون بسیاری از گونههای جنگلی، تهدیداتی نیز دارد، از جمله:
تخریب جنگلها، تکهتکه شدن زیستگاه و گسترش کشاورزی.
حفاظت از زیستگاههای طبیعی و حفظ پوشش جنگلی در اولویت فعالیتهای حفاظتی مرتبط با این پرنده است.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
«گنج زنده ایران»؛ شاهین بحری با قیمت ۱۰ میلیارد تومان به کشورهای عربی برای «قوش بازی» قاچاق میشود
در مناطقی که این پرنده یافت میشود، علاقهمندان به پرندهنگری آن را یکی از گونههای دیدنی و جذاب میدانند. به گزارش راز بقا تورهای پرندهنگری در مالزی و تایلند اغلب مشاهده این گونه را در برنامههای خود دارند. با اینکه در فرهنگ عامه چندان شناختهشده نیست، اما در میان پرندهشناسان، نماد شگفتی طبیعت در مقیاس کوچک به شمار میرود.
یک. کوچکترین پرنده شکاری جهان با طول تنها ۱۴ سانتیمتر
دو. شکارچی سریع و چابک که میتواند حشرات پرنده را در هوا شکار کند
سه. شکار گروهی، ویژگی نادر در میان شاهینها
چهار. صدایی تیز و لرزان شبیه به جیرجیر یا خشخش
پنج. سازگاری با محیط انسانی و استفاده از تیرکهای برق یا بامبو بهعنوان محل نشیمن
پژوهشگران همچنان در حال بررسی رفتارها، فیزیولوژی و سازگاریهای این پرنده هستند. موضوعات مورد علاقه شامل:
مکانیک پرواز در پرندگان شکاری کوچک
رفتارهای اجتماعی و قلمرویی
نرخ موفقیت لانهسازی در زیستگاههای آسیبدیده
گزارشهای مشاهدهی این پرنده توسط پرندهنگرها میتواند به درک بهتر وضعیت آن کمک کند.
Microhierax fringillarius یا شاهینک سیاهران، با اینکه کوچکترین پرنده شکاری دنیا است، اما قدرت، دقت و سازگاری قابل توجهی دارد. حضور آن در جنگلهای جنوبشرقی آسیا نشاندهنده تنوع و پیچیدگی بومسازگانهای این منطقه است. این پرندهی ریزنقش به ما یادآوری میکند که در طبیعت، اندازه همیشه تعیینکننده توانایی نیست.