راز دو پا بودن انسان فاش شد!
راز بقا: انسان و نیز نزدیکترین خویشاوندان ما، میمونها، تنوع قابل توجهی از انواع حرکت را نشان میدهند، از راه رفتن عمودی روی دو پا گرفته تا بالا رفتن از درختان و راه رفتن با استفاده از هر ۴ دست و پا.
در حالی که دانشمندان همواره در پی پاسخ این سوال بودند که چگونه وضعیت دو پایی انسان از اجداد ۴ پا دگرگشت یافته است، نه مطالعات پیشین و نه سوابق فسیلی، اجازهی بازسازی یک تاریخ روشن و قطعی از مراحل اولیه دگرگشت که منجر به دو پا شدن انسان شد، ندادهاند.
با این حال، بررسی جدید که بر روی شواهد کشف شدهی اخیر از جمجمهی یک میمون ۶ میلیون ساله به نام Lufengpithecus متمرکز است، سرنخهای مهمی را در مورد منشا دو پا شدن انسان به ما میدهد.
در این بررسی محققین با استفاده از سی تی اسکن ۳ بعدی از ناحیه استخوان گوش داخلی (محل قرارگیری کانالهای نیم دایرهای) توانستند چگونگی حرکت پستانداران منقرض شده را مشخص کنند.
نتایج به دست آمده به یک دگرگشت ۳ مرحلهای برای دو پایی اشاره میکند:
اولین میمونها در درختان به سبکی حرکت میکردند که بیشتر شبیه به روشی بود که امروزه گیبونها در آسیا، انجام میدادند. آخرین جد مشترک میمونها و انسانها شبیه Lufengpithecus حرکت میکردند؛ و سپس تعلیق اندام جلویی و چهار پایی زمینی بود. از همین مجموعهی حرکتی گسترده، انسان دو پا، دگرگشت یافت.
پروفسور Xijun Ni، رهبر این پروژه، معتقد است که میمونهای اولیه، یک مجموعه حرکتی "مشترک" داشتند که اجداد انسان دو پا محسوب میشدند. با بررسی میزان تغییرات دگرگشتی در هزارتوی استخوان گوش، محققین معتقدند که تغییرات آب و هوایی، احتمالا یک کاتالیزور مهم در ارتقای تنوع حرکتی میمونها و انسانها، بوده است.
منبع:.nature.com
ترجمه: سحر مرتضینژاد_آکادمی فرگشت ایران
این دلایل رو براحتی درون خودمون هم میتونیم پیدا کنیم ، یکی از مهمترین عوامل دوپایی شدن اجداد کهن ما هم مربوط به زمانی هست که اجداد کهن ما درختان محل سکونت شون رو از دست دادن و مجبور به زندگی در دشتهای آفریقا شدند، و تو دشتها هم خطرات بزرگی مانند گوشتخواران بزرگ اونها رو شدیدا و دائما تهدید میکردن ، با توجه به شرایط بدنی و ضعف شدید در توان مقابله و دفاع از خودشون در مقابل اون شکارچیان خطرناک ،و همچنین اجباری که در حرکت بودن برای غذا داشته اند - تنها راه ممکن دست گرفتن دائمی چوبدستی ، یا استخوان اجساد حیوانات و یا قلوه سنگ ها بوده ، و این اجبار در مشغول بودن دستها در گرفتن ابزارهای دفاعی ، اجداد ما رو مجبور به دو پایی شدن کامل کرده . البته اجداد کهن ما حتی مدتها قبل از ورود به دشتها و در زمان درختزی بودن هم عادت به راه رفتن دوپایی داشتند . چیزی شبیه رفتار دوپایی خویشاوندان نزدیک مون یعنی شامپانزه ها ، گوریل ها، اورانگوتان و گیبون ها که اجداد ما بیشتر از این خویشاوندان هم عادت به دوپایی بودن داشته اند
با بررسی درون خودمون، براحتی دلایل رفتارهای اجداد کهن مون رو میتونیم پیدا کنیم