«خوکفند»؛ حیوان اسرارآمیزی که حاصل جفت‌گیری گوسفند نر و خوک ماده است!

راز بقا: زمانی، تولد‌های غیرعادی مانند هیبرید‌های خوک و گوسفند به طور مرتب در روزنامه‌ها به عنوان «رویداد‌های عجیب طبیعت»، گزارش می‌شد. اما تقریباً در زمان جنگ جهانی اول، جنبشی برای سرکوب نمایش‌های عجیب و غریب و گزارش‌های خبری در مورد چنین موجوداتی نیز به وجود آمد.

به گزارش راز بقا، مخالفان استدلال می‌کردند که قرار دادن چنین چیز‌هایی در برابر افکار عمومی ناپسند و توهین آمیز و حتی ظالمانه بود. این جنبش موفقیت آمیز بود و پس از دهه بیست، موجودات عجیب و غریب به ندرت در معرض دید عموم قرار می‌گرفتند. در نتیجه، حتی زیست شناسان فراموش کردند که هیبرید‌های عجیب و غریب وجود دارند. این ناآگاهی اجباری اجتماعی منجر به این می‌شود که مردم حیواناتی را که شبیه دورگه‌های گوسفند و خوک هستند را به عنوان یک نژاد پشمی از خوک تعبیر می‌کنند. 

به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۰ داستان‌هایی در مورد خوک‌های پشمالو مانند گوسفند و هیبرید‌های گوسفند و خوک در اینترنت منتشر شد، زیرا باغ وحشی در بریتانیا (باغ وحش تروپیکال وینگز، ساوت وودهام فررز، اسکس) اعلام کرد که خوک‌های کمیاب «مانگلیتزا» را وارد کرده است. آن‌ها برنامه ریزی کردند تا آن‌ها را پرورش دهند. بسیاری از مردم فکر می‌کردند که آن‌ها دورگه گوسفند و خوک هستند. اما یک گزارش بی بی سی به مردم اطمینان داد که «مانگالیتزا» فقط یک نژاد خوک است: نژاد بسیار کمیاب خوک با روکش فرفری قرار است برای اولین بار در باغ وحشی در اسکس پرورش داده شود. 

سه خوک «مانگالیتزا» که شباهت زیادی به گوسفند دارند، درست قبل از عید پاک به عنوان بخشی از برنامه‌ای برای نجات این نژاد به باغ وحش تروپیکال وینگ در ساوت وودهام فررس وارد شدند. دنیس کاکس، هماهنگ کننده این برنامه و طرح نجات در آن زمان گفت: «در نگاه اول مردم ممکن است فکر کنند که گوسفند هستند، اما زمانی که آن‌ها برگردند و چهره و پوزه آن‌ها را ببینید متوجه می‌شوید که آن‌ها در واقع خوک هستند.» تصور می‌شود که این نژاد بومی اتریش و مجارستان باشد.

اما چگونه این نژاد خوک پشمی شبیه گوسفند شد؟ به نظر می‌رسد که برای شروع با یک خوک تقریباً برهنه و ایجاد یک خوک با پشم شبیه گوسفند، پرورش بسیار هوشمندانه‌ای لازم است و به نظر می‌رسد هیچ مطالعه ژنتیکی روی این «خوک ها» انجام نشده است. یک متخصص ژنتیک اسپانیایی که آزمایشگاه سابقش توالی ژنوم برخی خوک‌های مانگالیتزا را تعیین کرد، بعد از شنیدن این داستان گفت که اگرچه نتایج این مطالعه با سایر نژاد‌های خوک مقایسه شده است، او فکر نمی‌کند هیچ مقایسه‌ای با گوسفند انجام شده باشد؛ بنابراین به نظر می‌رسد که نشان داده نشده است که مانگالیتزا‌ها دورگه گوسفند و خوک نیستند، اگرچه از نظرات داستان‌های مختلف در سراسر اینترنت مشخص است که بسیاری از مردم فکر می‌کنند این گونه هستند.

از آنجایی که مانگالیتزا یک نژاد قدیمی است که ظاهراً قرن هاست وجود داشته، به نظر می‌رسد منشاء آن ناشناخته است. برای تعیین ماهیت آن منشا، لازم است تحقیقات انجام شود. همانطور که در بالا ذکر شد، یک راه واضح برای به دست آوردن اطلاعات در مورد اینکه آیا این حیوانات ممکن است دورگه گوسفند و خوک باشند، تجزیه و تحلیل ژنتیکی است. دیگری جفت گیری آزمایشی است تا ببینیم آیا می‌توان چنین هیبرید‌هایی تولید کرد یا خیر. حتی می‌توان تصور کرد که سوابق پرورشی در توصیف چگونگی تولید نژاد باقی بمانند (همانطور که در مورد بسیاری از نژاد‌های خانگی مشتق شده از تلاقی‌های هیبریدی وجود دارد). مطمئناً گزارشاتی در مورد تولید هیبرید‌های گوسفند و خوک در مکزیک وجود دارد. متخصصان ژنتیک با دیدن این حیوانات بر این باورند که آن‌ها احتمالاً هیبرید‌هایی از نوع خوک – گوسفند هستند. 

هیبرید گوسفند و خوک؟

به گزارش راز بقا؛ به نظر می‌رسد، اگرچه این حیوانات در کشوری مانند ایالات متحده به عنوان یک چیز کمیاب در نظر گرفته می‌شوند، اما در کوه‌های جنوب مکزیک این هییبرید مدت هاست که عمدا تولید شده است.

در برخی از بخش‌های مکزیک قدیمی نوعی «خوک» وجود دارد که محصول جفت‌گیری قوچ با خوک ماده است و اصطلاح «کینو» برای این ترکیب نسبتاً خشن به کار رفته است. قوچ که به عنوان پدر برای تولید کینو استفاده می‌شود، تا زمانی که کینو از شیر گرفته می‌شود، نزد آن‌ها باقی می‌ماند.

 یکی از ساکنان مکزیک شرح زیر را در مورد کینو ارائه کرده است: «خوک ماده‌ای که برای تولید کینو استفاده می‌شود متعلق به هر نژادی است، اما به عنوان یک قاعده متعلق به خانواده «پشت تیغی» است که تعدادشان بیشتر است. وقتی زمان تولید مثل فرا می‌رسد، پذیرش قوچ توسط خوک ماده به راحتی انجام می‌شود. فرزند این ترکیب یک خوک است - بی تردید یک خوک - با شکل و همه ویژگی‌های خوک، اما اگر او یک تیغ پشتی باشد، کاملاً در قسمت پشت با خوک‌ها متفاوت است.

خوکفند کینو دنده گرد و خپل است، پا‌های کوتاهش نمی‌توانند او را از گله دور کنند و پوزه‌اش برای ریشه کردن خیلی کوتاه است. بدن او با مو‌های بلند، ضخیم و مجعد پوشیده شده، اما آنقدر نرم نیست که بتوان آن را پشم نامید، اما با این وجود او این پشم یا مو را از پدرش می‌گیرد. رنگ او سیاه، سفید - سیاه و سفید - قهوه‌ای و سفید است. چرنده خوبی است و بیشتر از علف تغذیه می‌شود [این خصلت را شاید بتوان به تأثیر نسب گوسفند تعبیر کرد]با یک یا دو خوشه ذرت در روز به سرعت چاق می‌شود. کینو خود را تکثیر می‌کند و اغلب برای بار دوم و سوم با قوچ جفت‌گیری می‌کند. هرچه باشد، کینو محبوب‌ترین نژاد خوک در ایالت اواکساکا است و به دلیل تمایل آن‌ها به چاق شدن با غذای کم، این محبوبیت به دست آمده است. 

مانگالیتزا یا خوکفند

به گزارش راز بقا؛ «مانگالیتزا»، یک نژاد خوک اهلی مجارستانی است. بر اساس آنچه که نوشته شده در اواسط قرن نوزدهم با تلاقی نژاد‌هایی از سالونتای رومانیایی و باکونی مجارستانی با گراز وحشی اروپایی و نژاد صربی ایجاد شد. خوک «مانگالیتزا» یک پوشش ضخیم و مجعد از مو رشد می‌دهد. تنها نژاد خوک دیگری که به دلیل داشتن پوشش بلند مورد توجه قرار گرفته خوک منقرض شده «لینکلن شایر مو فرفری» انگلستان است. 

گونه بلوند «مانگالیتزا»، از انواع قدیمی‌تر و مقاوم‌تر خوک مجارستانی باکونی و سالونتا که با گراز وحشی اروپایی و نژاد صرب، در اتریش - مجارستان تلاقی یافتند (۱۸۳۳) ایجاد شد. در سال ۱۸۸۳، شاهزاده صربستان، میلوش اوبرنوویچ، ۱۲ خوک از نژاد شومادینکای صربستان، ده خوک ماده و دو گراز را نزد آرشیدوک جوزف فرستاد. خوک‌هایی که در اصل در مزرعه «توپچیدر» شاهزاده در نزدیکی بلگراد رشد می‌کردند، برای ایجاد نژاد لاسای سیاه سیرمین، که به عنوان مانگالیتزای سیاه نیز شناخته می‌شود، استفاده شد. شاهزاده، حیوانات را نزد آرشیدوک جوزف، پالاتین مجارستان فرستاد، جایی که قرار بود نژاد جدید در ملک او ایجاد شود. 

گراز چاق جدید تولید شده، رشد سریعی داشت و از طرف دیگر نیاز به مراقبت خاصی نداشت و همین امر باعث شد در مجارستان بسیار محبوب شود. در سال ۱۹۲۷، انجمن ملی پرورش دهندگان گراز چاق با هدف بهبود این نژاد تأسیس شد. مانگالیتزا تا سال ۱۹۵۰ برجسته‌ترین نژاد خوک در منطقه بود (۳۰۰۰۰ رأس از آن‌ها در مجارستان در سال ۱۹۴۳ بودند). از آن زمان، محبوبیت و همچنین جمعیت این نوع خوک کاهش یافته است. در سال ۱۹۹۱، کمتر از ۲۰۰ مانگالیتزا در مجارستان باقی مانده بود. یک شرکت اسپانیایی، پرورش و بازیابی مانگالیتزا را آغاز کرد و در سال ۲۰۱۶ موفق به دریافت نشان صلیب میانی مجارستان شد. امروزه نگهداری «مانگالیتزا» به یک سرگرمی محبوب تبدیل شده است. کمی بیش از ۷۰۰۰ خوک ماده در مجارستان حدود ۶۰۰۰۰ بچه خوک در سال تولید می‌کنند.

به غیر از مجارستان، مانگالیتزا در اتریش، کانادا، جمهوری چک، آلمان، هلند، رومانی، صربستان، اسلواکی، اسلوونی، سوئیس و ایالات متحده وجود دارد. در صربستان، این نژاد (که در صربی به آن مانگولیتزا می‌گویند) تقریباً به طور کامل در دهه ۱۹۸۰ از بین رفت. در سال ۱۹۹۸، مانگالیتزا به تالاب «زاساویکا» وارد شد. آن‌ها را در این منطقه رها می‌کنند تا آزادانه در یک منطقه حفاظت شده پرسه بزنند، تا حدی وحشی شوند، و برای تولید مثل با گراز‌های وحشی جفت‌گیری کنند. 

تنوع نژادی خوکفند

به گزارش راز بقا؛ سه نوع خوکفند وجود دارد که فقط از نظر رنگ متفاوت هستند: «بلوند»، «شکم پرستویی» و «قرمز». خوکفند «بلوند» بلوند است، خوکفند «شکم پرستویی» (در اصل از تلاقی خوکفند بلوند با خوکفند سیاه منقرض شده تولید شد) قسمت پایینی بدنش بلوند، اما قسمت بالایی بدنش سیاه است. خوکفند یا مانگالیتزای «قرمز» (که از تلاقی خوکفند بلوند با نژاد سالونتا تولید می‌شود) به رنگ زنجبیل است. گونه‌های دیگر (از جمله سیاه، گرگی و باریس) به عنوان گونه‌های خالص منقرض شده اند، اگرچه بازسازی آن‌ها از پرورش انتخابی گونه‌های مخلوط در مجارستان مورد بحث است.

نکته، اما این است که برخی از متخصصان ژنتیک بر این باورند که مانگالیتزا یک خوک خالص نیست بلکه یک هیبرید بین خوک و گوسفند است. البته هنوز هم باید تحقیقات دقیق‌تر ژنتیکی صورت بگیرد تا منشأ این خوک عجیب و غریب کشف شود. بین کسانی که بر این باورند مانگالیتزا یک خوک اصیل است یا اینکه هیبرید گوسفند و خوک و یا در واقع یک خوکفند است اختلاف نظر شدید وجود دارد.