«رومانوف»؛ باارزش‌ترین گوسفند جهان که حرمسرا دارد و در یک سال ۱۴ بره به دنیا می‌آورد!

راز بقا: گوسفند رومانوف نژادی از گوسفندان اهلی از دره ولگای شمالی در شمال شرق مسکو در کشور روسیه می‌باشد. نام این نژاد از دهکده‌ای به همین نام در این منطقه گرفته شده است.

به گزارش راز بقا، برای نخستین بار در قرن ۱۸ میلادی این نژاد در خارج از روسیه دیده شد. پس از آن ابتدا به آلمان و از آنجا به فرانسه صادر شد. در سال ۱۹۸۰ تعداد ۱۴ میش و ۴ قوچ توسط دولت کانادا خریداری شد و ۵ سال در قرنطینه نگهداری گردید. پس از چندین آزمایش، تعدادی از این نژاد به آمریکا هم برده شد و هم‌اکنون در بیشتر کشور‌های جهان که آب و هوای معتدل و سرد دارند پرورش داده می‌شود. 

ویژگی‌های ظاهری گوسفند رومانوف

این گوسفندان به آب و هوای سرد و خوراک محلی عادت دارند. رومانف یکی از نژاد‌های گوسفندان دم کوتاه شمال اروپا می‌باشند. بره رومانف خالص در زمان تولد سیاه رنگ با لکه‌ای سفید یا قهوه‌ای بر روی پیشانی می‌باشد، ولی با رشد بره پشم سفیدرنگ مایل به خاکستری از زیر لایه موی سیاه بیرون می‌زند و خاکستری رنگ می‌شود، ولی لکه سفید روی پیشانی را حفظ می‌کند و بسته به زیر نژاد، کم و بیش موی مشکی از سینه تا پشت به صورت حلقه بیرون می‌زند و خطی سیاه همانند تاج گل دور گردن حیوان پدیدار می‌شود که ظاهری منحصر به فرد، مخصوصاً به قوچ این نژاد می‌بخشد. وزن متوسط قوچ‌ها از ۵۵ تا ۷۰ کیلو و برای میش‌ها از ۴۰ تا ۵۰ کیلو در گله‌های فضای باز، بسته به نوع خوراک متفاوت است. 

تولید مثل رومانوف 

برخلاف دیگر نژاد‌های گوسفندان که در هر شکم یک یا گاهی دو بره می‌زایند، میش رومانف در هر زایش دو، سه، چهار، پنج یا شش بره تولید می‌کند. رکورد ۹ بره در روسیه و ۷ بره در آمریکا ثبت شده است. در بسیاری نقاط جهان رکورد ۱۴ بره در دو زایش متمادی یک میش ثبت شده است. پتانسیل ژنتیکی بالای این نژاد و نتیجه تلاش‌های اصلاح نژادی و آمار ثبت رکوردها، نشان می‌دهد که در نژاد رومانوف به‌طور معمول در نخستین زایش بره‌های دوقلو و در زایش‌های پی‌آیند بره‌های سه قلو به دنیا می‌آیند. 

بره این نژاد در سه تا چهار ماهگی به بلوغ می‌رسد و در هر فصلی به جفت‌گیری می‌پردازد. به همین دلیل جداسازی بره نر در ۸ تا ۱۰ هفتگی صورت می‌گیرد. 

به گزارش راز بقا؛ در گله‌های آزاد زایش در ۷ ماهگی نیز دیده شده است. واضح است که جفت‌گیری پیش از نه تا ده ماهگی سبب آسیب دیدن شدید میش و افزایش شدید احتمال مرگ و میر بره و مادر می‌شود. دوران آبستنی این نژاد تقریباً ۱۴۴ روز بوده و از همه گوسفندان دیگر کوتاه‌تر می‌باشد. میش این نژاد، در صورت مدیریت درست خوراک به آسانی از پس شیردهی به بره‌های خود بر می‌آید و به ندرت و تنها در زایش‌های ۴ قلو به بالا نیاز به کمک دارد. قوچ رومانف از زمان بلوغ زودرس خود (۱۰ تا ۲۰ هفته) در تمامی فصول آماده و توانایی جفت‌گیری و باردارسازی ۶۰ تا ۷۰ میش را دارا می‌باشد. 

موارد استفاده گوسفند رومانوف

نژاد رومانوف، نژادی خالص است بدون دستکاری ژنتیکی یا آمیزش نژاد‌های دیگر، و ژنی متفاوت با دیگر نژاد‌های خالص و میکس دیگر دارد، و به همین دلیل گزینه‌ای مناسب جهت بهینه‌سازی گله‌های داشتی و گوشتی می‌باشد. 

بسیاری از گله‌داران سراسر دنیا به دلیل شرایط سخت اقتصادی موجود در بازار داخلی و خارجی و نیاز به تولید بیشتر با منابع کمتر اقدام به جایگزینی قوچ گله محلی خود با قوچ رومانف کرده‌اند. بره حاصل از خواص مشابه زایشی به پدر خود (رومانف) برخوردار است و خواص پرواری و سازگار بودن با محیط را نیز از مادر محلی خود به ارث می‌برد. در نتیجه با استفاده از یک قوچ، گله‌ای محلی با ۳۰ تا ۷۰ راس میش در طی ۱۳ تا ۱۴ ماه با گله‌ای بالغ از نژاد آمیخته جایگزین می‌شود که خواص عالی چندقلوزایی، آمادگی جفت‌گیری در تمام فصول، آبستنی کوتاه‌تر، خوش‌پرواری و همساز بودن با محیط را دارا می‌باشد و زایش و بازده گله بین ۲ تا ۴ برابر افزایش می‌یابد. 

نکته مهم دیگر درباره گوسفند رومانوف این است که هم نر و هم ماده این نژاد در سه ماهگی بارور می‌شوند و از طر رف دیگر هیچ فصل مشخصی برای جفت‌گیری ندارد و در هر ماه و ه ر روزی می‌تواند جفت‌گیری کند. به همین دلیل است که گوسفند رومانوف در حال حاضر یکی از محبوب‌تریثن گوسفند‌های جهان است و بسیاری از دامندااران در سراسر جهخان به دلیل نرخ بالای چندقلوزایی این نژاد ترجیح می‌دهند میش‌ها و قوچ‌های محلی خود را با رومانوف جایگزین کنند به ویژه اینکه شرایط مادی و اقتصادی نیز سال به سخت سخت‌تر می‌شود. 

گوسفند رومانوف به دلیل چندقلوزایی گا‌ها در تغذیه بره‌ها تا زمان از شیر گرفتن آن‌ها ممکن است دچار مشکل شود. شاید این یکی از معدود نقاط ضعف گوسفند رومانوف به شمار می‌رود. 

پشم گوسفند رومانوف

پشم رومانوف بسیار قوی و پرمایه است. پشم دو روکش شده و قطر متوسط الیاف پشم ۲۰.۹ میکرومتر است و ۷۱.۹ میکرومتر موی پوشش بیرونی (پشم بره) دارا می‌باشد. میانگین وزن پرز‌های چرب حدود ۴.۵ کیلوگرم است. این پشم که مخلوطی از پشم خاکستری و موی محافظ مشکی است، معمولاً برای قالی، حصیر و دیوارکوب استفاده می‌شود.