دهانقورباغهای؛ پرندهای که قیافهاش شبیه درخت ۱۰۰۰ ساله است و چند ساعت میمیرد تا چهار ماه زنده بماند!
راز بقا: دهان قورباغهای خرمایی (tawny frogmouth) گونهای از دهان قورباغه بومی سرزمین اصلی استرالیا و تاسمانی است که در سراسر این کشور و جزیره یافت میشود. این پرنده سر بزرگ و تنومند دارد که اغلب به دلیل عادتهای شبانه و رنگهای مشابه با جغد اشتباه گرفته میشود.
به گزارش راز بقا، در گذشته، گاهی اوقات به اشتباه آن را mopoke یا mopawk مینامیدند، نامی که برای بوبووک استرالیایی استفاده میشود، که نام آن اغلب با صدای دهان قورباغهای خرمایی رنگ اشتباه گرفته میشود.
ویژگیهای دهانقورباغهای خرمایی
به گزارش راز بقا دهانقورباغههای خرمایی پرندگان بزرگ و دارای سر بزرگی هستند که طول آنها بین ۳۴ تا ۵۳ سانتیمتر است. وزن آنها تا ۶۸۰ گرم در طبیعت و شاید حتی بیشتر در اسارت ثبت شده است، اما این وزنها فوقالعاده بالا هستند.
به طور متوسط و از بین ۵۵ نر وزن آنها ۳۵۴ گرم، در حالی که ۳۹ ماده وزن میانگین ۲۹۷ گرم با محدوده بین ۱۵۷ تا ۵۵۵ گرم بودند. به طور متوسط، امید به زندگی دهان قورباغهایهای خرمایی وحشی تا ۱۴ سال و برای آنهایی که در اسارت هستند تا ۳۰ سال است.
دهان قورباغهای خرمایی تنومند و فشرده با بالهای گرد و پاهای کوتاه است. آنها دارای منقارهای پهن، سنگین، خاکستری مایل به زیتونی تا سیاه هستند که نوک آن قلاب شده و روی آن پرزهای متمایز است. چشمان آنها درشت و زرد است که از این نظر با جغدها دارای ویژگی مشترک هستند. با این حال، آنها مانند جغد صورت رو به جلویی ندارند.
دهان قورباغهایهای خرمایی دارای سه رنگ متمایز هستند که خاکستری در هر دو جنس رایجترین آنهاست. نرهای این شکل دارای قسمت بالایی خاکستری نقرهای با رگههای سیاه و قسمت زیرین کمی کمرنگتر با نوارهای سفید و خالخالهای قهوهای هستند. مادههای این شکل غالباً تیرهتر با لکههای خرماییتر هستند.
قورباغههای خرمایی رنگ در سرتاسر سرزمین اصلی استرالیا یافت میشوند. در تاسمانی، آنها در سراسر بخشهای شمالی و شرقی ایالت رایج هستند.
قورباغهایهای خرمایی گوشتخوار هستند و به عنوان یکی از مؤثرترین پرندگان کنترل آفات در استرالیا در نظر گرفته میشوند، زیرا رژیم غذایی آنها عمدتاً از گونههایی است که به عنوان آفات موذی در خانهها، مزارع و باغها در نظر گرفته میشوند.
بخش اعظم رژیم غذایی آنها از حشرات بزرگ شبانه مانند شب پرهها و همچنین عنکبوت ها، کرم ها، رابها و حلزونها تشکیل شده است، اما همچنین شامل انواع حشرات، سوسک ها، زنبورها، مورچه ها، هزارپاها و عقربها میشود. تعداد زیادی از بی مهرگان برای تشکیل زیست توده کافی نیز جزء رژیم غذایی آنهاست. پستانداران کوچک، خزندگان، قورباغهها و پرندگان نیز خورده میشوند.
فکتهای جالب درباره دهانقورباغهای خرمایی
آنها والدین بسیار خوبی هستند
قورباغههای خرمایی والدین بسیار خوبی هستند. نر و ماده هر دو در ساختن لانه و جوجه کشی تخمها سهیم هستند، معمولاً یک تا سه تخم میگذارند. تخمها ۳۰ روز طول میکشد تا جوجه کشی کنند، نر در روز جوجه کشی میکند و هر دو جنس در طول شب به نوبت این کار را انجام میدهند.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
گندمرغ؛ بدبوترین پرنده دنیا که چهرهای شبیه دایناسور و معدهای شبیه گاو دارد!
آنها برای تمام زندگی تکهمسر میمانند
جفت قورباغهایهای خرمایی شریک زندگی مادام العمر دارند. جفتهای مولد زمان زیادی را صرف خستن با هم میکنند و نر اغلب به آرامی با منقار ماده را نوازش میکند. برخی از محققان گزارش میدهند که وقتی شریک زندگیشان میمیرد، دهان قورباغهایهای قهوهای رنگ به نظر میرسد که «غمگین» میشوند.
آنها جغد نیستند
به گزارش راز بقا اگرچه دهان قورباغهایهای خرمایی رنگ اغلب به عنوان جغد شناخته میشوند، اما اینطور نیست. اما آنها با چشمان درشت، پرهای نرم و طرحهای استتار شبیه جغدها هستند، زیرا جغدها و این پرندگان در شب شکار میکنند. این پدیده (که در آن دو گونه ویژگیهای یکسانی دارند، علیرغم اینکه ارتباط نزدیکی ندارند) «تکامل همگرا» نامیده میشود.
برخلاف جغدها، دهان قورباغهایهای قهوهای رنگ پاها و چنگالهای قدرتمندی برای شکار طعمه ندارند. در عوض، آنها ترجیح میدهند طعمه را با منقار خود بگیرند. منقار نرم، پهن و رو به جلوی آنها برای گرفتن حشرات طراحی شده است. آنها همچنین از پرندگان کوچک، پستانداران و خزندگان تغذیه خواهند کرد.
آنها استاد استتار هستند
دهان قورباغهایهای قهوهای بهخوبی استتار میشوند و وقتی مانند مجسمه روی شاخه درخت ثابت میمانند، به نظر میرسد که بخشی از خود درخت هستند. آنها اغلب ترجیح میدهند در نزدیکی شاخه درخت شکسته نشسته و سر خود را به صورت زاویه دار فشار دهند و بیشتر شبیه شاخه درخت باشند.
صداهای عجیبی از خودشان در میآورند
دهانقورباغهایهای خرمایی در شب کاملاً آوازخوان هستند و طیف وسیعی از صداها از غرغر عمیق تا «ووو» ملایم دارند. وقتی تهدید میشوند صدای خش خش بلندی از خود در میآورند. آوازهای آنها نیز به صورت خرخر، جیغ و گریه توصیف شده است.
آنها میتوانند از شرایط بسیار سخت جان سالم به در ببرند
در مناطق سردتر استرالیا، دهان قورباغهایهای خرمایی میتوانند با چند ساعت قرار گرفتن در حالت «مرگ کاذب» (troper) چند ماه زمستان را زنده بمانند و سالم از آن خارج شوند. در این حالت حیوان ضربان قلب و سوخت و ساز بدن خود را کاهش میدهد و دمای بدن خود را برای حفظ انرژی کاهش میدهد.
در روزهای بسیار گرم تابستان، دهان قورباغهای خرمایی در دهان خود مخاط تولید میکند که هوای تنفسی را خنک میکند و در نتیجه کل بدناش خنک میشود.
آنها به درختان کهنسال نیاز دارند
دیدن دهانقورباغهایهای خرمایی مرده در جاده چندان غیرعادی نیست. آنها اغلب در سراسر جاده در حال تعقیب حشرات در شب پرواز میکنند و میتوانند توسط ماشینها مورد اصابت قرار گیرند.
جمعیت دهانقورباغهایهای خرمایی نسبتاً ثابت است، اما کمبود درختان مسن برای لانهسازی وجود دارد. آنها به خصوص درختان با شاخههای قدیمی را دوست دارند، زیرا خودشان را به شکل شاخههای قدیمی در میآورند.
آنها در ساختن لانه خوب نیستند
دهان قورباغهای خرمایی در لانه سازی بسیار سست است. آنها به سادگی شاخهها و برگها را در قالب یک توده میریزند و بس. جوجهها و تخمها حتی زمانی که والدین در حال تعویض وظایف جوجه کشی هستند از لانه بیرون میافتند.