گاو کُش؛ زنبور قرمزی که فقط یک بار جفتگیری میکند و میتواند یک گاو را بکشد
راز بقا: گاو کش یا مورچه مخملی قرمز، مورچه مخملی شرقی و یا به تعبیری دیگر مورچه گاوی یا گاو کش گونهای از زنبور انگلی است که از کانکتیکات تا کانزاس در شمال و فلوریدا تا تگزاس در جنوب را شامل میشود. زنبورهای بالغ این گونه بالغ بیشتر در ماههای تابستان دیده میشوند.
به گزارش راز بقا، مورچه مخملی شرقی بزرگترین گونه مورچه مخملی در شرق ایالات متحده است که طول تقریبی آن ۰.۷۵ است. بزرگسالان رنگ آمیزی آپوزماتیک را نشان میدهند که شامل رنگ کلی سیاه با طرح نارنجی مایل به قرمز در سطح پشتی قفسه سینه و شکم است.
ویژگیهای گاو کُش
معمولاً به دلیل ظاهر و نام رایجش با مورچه اشتباه گرفته میشود در حالی که این گونه یک زنبور انگلی است که در آن مادهها بدون بال هستند، همانطور که برای همه مادههای Mutillidae صادق است.
میتوان این حشره را با رنگ متمایزش، مشکی با قرمز روشن در قسمت بالای سر، سینه و شکم تشخیص داد. آنها سریع حرکت میکنند و اغلب در صورت تهدید، حالت دفاعی به خود میگیرند. برخلاف مادهها، بالهای نر تیره و شفاف هستند و نیش ندارند.
تولید مثل و چرخه زندگی
مورچههای مخملی مانند بسیاری از گونههای زنبور زندگی انفرادی دارند. نرها به هوا میروند تا فرمونهای آزاد شده توسط مادهها را تشخیص دهند. نرها نیز به سمت صداهای stridulation ماده پرواز خواهند کرد.
به گزارش راز بقا هنگامی که یک ماده پذیرا پیدا شد، نر ماده را با فک خود حمل میکند و او را به مکانی که برای جفت گیری «ایمن» میداند منتقل میکند. این فضاهای جفتگیری اغلب در سایه و دور از رقبای احتمالی جفت گیری هستند.
هم نرها و هم مادهها در طول فرآیند جفت گیری گام برمی دارند. هنگامی که فرآیند جفت گیری به پایان رسید، ماده شروع به جستجوی تخمها و لارو گونههای میزبان میکند. اعتقاد بر این است که مادهها تنها یک بار در طول زندگی خود جفت میشوند.
پس از جفتگیری، مادهها به دنبال لانههای قاتلان سیکادای شرقی و زنبورهای گاوی و همچنین سایر گونههای لانه بزرگ Cbronidae میگردند، جایی که مخفیانه وارد لانه میشوند و تخمی را روی لارو میزبان میگذارند.
تخم به سرعت به صورت یک توده سفید و بدون پا بیرون میآید که لارو میزبان را مصرف میکند و قبل از شفیره شدن چندین مرحله لاروی را طی میکند. شفیره سازی معمولاً ۲۳ روز طول میکشد.
مکانیسم دفاعی گاو کش
گونههای Dasymutilla یا همان گاو کُش، استراتژیهای دفاعی متعددی دارند، اما بیشتر به دلیل نیش بسیار دردناکشان شناخته میشوند، که رتبه ۳ از ۴ را در شاخص درد ناشی از نیش به خود اختصاص دادهاند و به آنها لقب «گاو کُش» را دادهاند.
دفاع گاو کُش شامل ضخیم کردن پوشش محافظ خارجی، توانایی دویدن سریع و گریزان، رنگ هشدار دهنده، صداهای هشدار دهنده رگباری، ترشح شیمیایی و زهر است. هر دو جنس برای هشدار دادن به شکارچیان بالقوه (شکل دیگری از آپوسماتیسم در مادهها و خودنمایی در نرها) صدای جیر جیر میدهند.
به گزارش راز بقا مورچههای مخملی هنگام راه رفتن، قسمتهای شکمی خود را به سرعت به هم میمالند. این متفاوت از stridulation است که در حشراتی مانند جیرجیرک دیده میشود، که در آن ساختارهای پا به شکم مالیده میشود.
«گاو کش» و گونههای وابسته به آن به دلیل «تقلید مولری» خود شناخته شده اند. «تقلید مولری» زمانی اتفاق میافتد که گونههایی با مکانیسمهای دفاعی از قبل موجود، رنگها و الگوهای مشابهی را برای افزایش تناسب اندام همه گونههای درگیر اتخاذ کنند.
گونههای مورچه مخملی آمریکای شمالی یکی از پیچیدهترین حلقههای تقلیدی مولری در جهان طبیعی را تشکیل میدهند که به هشت حلقه تقلید مجزا تقسیم میشوند. از رفتار و رنگ آمیزی آنها برای مطالعه نحوه عملکرد رنگ آمیزی آپوسماتیک در طبیعت استفاده شده است.
چرا این حشره به گاو کش معروف است
وقتی این حشرات فقط در تعداد کم باشند، احتمالا مرگبار نیستند. اما اگر گاو روی هر کدام از آنها پا بگذارد، یک سیگنال شیمیایی در غده سم، یک فرمون هشدار، آزاد میشود که کلونی را برای حمله گروهی بسیج میکند.
زهر آنها از بزاق دهانشان بیرون میآید، و از طرف دیگر یک غده سمی واقعی نیز دارند که در شرایط خطر استفاده میکنند؛ بنابراین آنها هم شکارچی را نیش میزنند و هم او را گاز میگیرند، اما در هر دو صورت سم ترشح میشود یعنی هم از دهان و هنگام گزش و هم از غدن سمت؛ بنابراین آنها دو برابر حالت عادی سم به بدن مهاجم تزریق میکنند.