(تصاویر +18) وحشتناک‌ترین مرگ تاریخ بشر؛ ۸۳ روز شکنجه در آغوش تشعشعات مرگبار

راز بقا: در ۳۰ سپتامبر سال ۱۹۹۹، اشتباهی بزرگ در پالایشگاه اتمی توکایمورا در شمال شرق توکیو، ژاپن رخ داد که در پی آن ۱۶.۶ کیلو اورانیوم غنی‌شده از محیط محافظت‌شده خود به بیرون راه پیدا کرد! در این حادثه سه نفر آلوده شدند که دو نفر در جا جان باختند و نفر سوم، هیروشی اوچی، که تنها ۳۵ سال سن داشت، به مدت ۲۰ دقیقه در برابر تابش تشعشعات رادیواکتیو با خلوص بالای ۹۵% قرار گرفت.

به گزارش راز بقا، هیروشی اوچی، یکی از کارگران شرکت توکایمورا بود. هنگامی که حادثه رخ داد، او و همکارانش در حال انجام یک فرآیند شیمیایی بودند که به اشتباه موجب خروج اورانیوم غنی‌شده از محیط محافظت‌شده خود شد. در این فرایند، آن‌ها در معرض تابش شدید رادیواکتیو قرار گرفتند که به‌طور ناگهانی و بدون هیچ هشدار قبلی بر بدنشان تاثیر گذاشت.

هشدار: این گزارش حاوی تصاویر و مطالبی است که دیدن و خواندن آن ممکن است برای برخی آزار دهنده باشد

وقتی هیروشی به بخش اورژانس بیمارستان توکیو منتقل شد، پزشکان با تعجب مشاهده کردند که هیچ علامت فوری از آسیب‌دیدگی در بدن او مشاهده نمی‌شود. به گزارش راز بقا او حتی به‌طور عادی و بدون مشکل با کادر درمانی صحبت می‌کرد و هیچ نشانه‌ای از بیماری یا زخم‌دیدگی‌های شدید در ظاهر او دیده نمی‌شد. به دلیل تشعشعات شدید، پزشکان برای اطمینان بیشتر او را برای ۴۸ ساعت در قرنطینه قرار دادند.

اما تنها ۱۸ ساعت بعد از قرنطینه، وضعیت او به شدت تغییر کرد. هیروشی به طور ناگهانی دچار حالت تهوع و ضعف شدید شد و به سرعت به بخش بستری منتقل شد. به گزارش راز بقا پوست بدن او شروع به تیره شدن و تاول زدن کرد. در معاینه ژنتیکی، مشخص شد که تشعشعات بخش زیادی از کروموزوم‌های بدن او را نابود کرده‌اند. این به این معنا بود که بسیاری از حجرات کروموزوم‌ها در حال فروپاشی بودند و در واقع، بدن او به شدت آسیب دیده بود. این نشان می‌داد که هیروشی دیگر به طور طبیعی به عنوان یک انسان زنده به شمار نمی‌آمد.

در عرض ۲۴ ساعت، پوست بدن او شروع به افتادن کرد و ارگان‌های داخلی‌اش یکی پس از دیگری از کار افتادند. به گزارش راز بقا از آنجا که بدن انسان به طور طبیعی در برابر آسیب‌های رادیواکتیو واکنش‌های مختلفی نشان می‌دهد، وضعیت او به شدت پیچیده شد. هیروشی به پزشکان گفت که دیگر نمی‌تواند ادامه دهد و از آن‌ها خواست که زندگی‌اش را پایان دهند. اما پزشکان امید داشتند که با مراقبت‌های ویژه بتوانند او را زنده نگه دارند.

هیروشی به حالت کما رفت و در این وضعیت، بدن او به شدت زیادی وزن از دست می‌داد. او در حدود ۲۴ ساعت بیش از ۲۰ لیتر مایعات ضایع کرد. این موضوع به معنای این بود که بدن او به طور جدی از بین می‌رفت و هیچ نشانه‌ای از بهبود در وضعیتش وجود نداشت. اما پزشکان با تمام توان خود به طور مداوم و ۲۴ ساعته تلاش کردند تا او را زنده نگه دارند. به گزارش راز بقا تیم‌های مختلف پزشکی با استفاده از روش‌های پیشرفته و درمانی مانند پیوند پوست، مغز استخوان، تزریق خون و پلاسمای تازه، سعی داشتند وضعیت او را بهبود بخشند. در طول این مدت، هیروشی تحت مراقبت‌های ویژه قرار داشت و وضعیت او به‌طور مداوم تحت بررسی و تحلیل قرار می‌گرفت.

برای مطالعه بیش‌تر بخوانید:

دریاچه نیوس و اسرار مرگبارترین شبِ زمین؛ چگونه یک دریاچه جان هزاران نفر را در یک شب گرفت؟

راز‌های تاریک آزمایش ایوانف؛ ترکیب انسان و شامپانزه برای ساخت ابرانسان!

بیماری عفونی مرگ‌باری که بیشتر از کرونا آدم کشت!

پس از ۸۳ روز، هیروشی اوچی هنوز زنده بود، اما وضعیت بدن او به شدت وخیم شده بود. او دیگر ۸۰ درصد پوست بدن خود را از دست داده بود و ۳۵ درصد از استخوان‌هایش به شدت آسیب دیده بودند. علاوه بر این، ۶۰ درصد مغز استخوان او از بین رفته بود. با این حال، علیرغم همه این‌ها، پزشکان توانستند او را زنده نگه دارند. به گزارش راز بقا در طی این مدت، پزشکان و محققان اطلاعات بی‌سابقه‌ای در مورد اثرات تابش‌های رادیواکتیو بر بدن انسان به دست آوردند. این تحقیقات به‌ویژه در زمینه‌های پزشکی و بیولوژیکی اهمیت زیادی داشت.

سرانجام، پس از ۸۳ روز و علیرغم تمام تلاش‌های پزشکی، هیروشی اوچی درگذشت. مرگ او به یکی از فجیع‌ترین و دردناک‌ترین مرگ‌ها در تاریخ بشر تبدیل شد. اما از تحقیقات بر روی او اطلاعات مهم و ارزشمندی به دست آمد که می‌تواند در پیشگیری و درمان افرادی که در معرض تابش‌های رادیواکتیو قرار می‌گیرند، موثر باشد.

داستان زندگی هیروشی اوچی در کتابی به نام مرگ تدریجی (۸۳ روز بیماری تشعشعی) منتشر شده است. به گزارش راز بقا این کتاب جزئیات دقیق و عمیقی از وضعیت پزشکی و پیشرفت بیماری هیروشی را شرح می‌دهد و مرگ او در صدر جدول ده بدترین و فجیع‌ترین مرگ‌های تاریخ بشر تا کنون قرار گرفته است. هیروشی اوچی به‌عنوان یک نماد از مقاومت انسان در برابر شرایط غیرقابل تحمل و یک نمونه از اثرات کشنده تابش‌های رادیواکتیو شناخته می‌شود.

مرگ او نه تنها یک تراژدی انسانی بود، بلکه به محققان و پزشکان این فرصت را داد که اثرات تابش‌های رادیواکتیو را به‌طور علمی بررسی کرده و برای درمان و پیشگیری از چنین شرایطی در آینده، روش‌های جدیدی را طراحی کنند. این حادثه همچنین به مردم جهان یادآوری کرد که خطرات استفاده از انرژی هسته‌ای و مواد رادیواکتیو می‌تواند برای انسان‌ها بسیار جدی و خطرناک باشد.