عمو حاجی؛ کثیف‌ترین مرد ایران و جهان که ۶۰ سال حمام نرفت و عاشق گوشت گربه مرده بود

راز بقا: در دنیای مدرن امروزی، که بهداشت و نظافت شخصی از اهمیت بالایی برخوردار است، داستان مردی که بیش از شش دهه از استحمام خودداری کرد، توجه بسیاری را به خود جلب کرد. عمو حاجی، پیرمردی اهل روستای گوری از توابع دهستان دژگاه شهرستان فراشبند در استان فارس، به دلیل سبک زندگی منحصر به فردش، به شهرتی جهانی دست یافت.

زندگی‌نامه و محل زندگی عمو حاجی کثیف‌ترین مرد جهان

به گزارش راز بقا، عمو حاجی در سال ۱۳۰۷ شمسی در روستای گوری، از توابع شهرستان فراشبند در استان فارس متولد شد. او تمام عمرش را در همان منطقه زندگی کرد و بیشتر دوران زندگی‌اش را در حاشیه همان روستا، به دور از زندگی شهری و مدرن گذراند. مردم روستا او را می‌شناختند، اما سبک زندگی‌اش باعث شده بود تا کسی زیاد به او نزدیک نشود.

دلیل حمام نرفتن و انزوای خودخواسته عمو حاجی

دلایل مختلفی برای انتخاب این سبک زندگی مطرح شده است. برخی اهالی روستا می‌گویند که او پس از تجربه‌ای تلخ، مثل شکست عشقی یا از دست دادن یکی از نزدیکانش، تصمیم به انزوا گرفت. او به مرور زمان از مردم فاصله گرفت و ترجیح داد در دل طبیعت زندگی کند. جالب اینکه خود عمو حاجی معتقد بود نظافت باعث بیماری می‌شود و زندگی طبیعی و بدون دخالت مواد شوینده و بهداشتی را سالم‌تر می‌دانست.

عادات عجیب و متفاوت عموحاجی

سبک زندگی عمو حاجی بسیار غیرمعمول بود و همین هم توجه رسانه‌ها را جلب کرد. برخی از ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد او عبارت بودند از:

غذا خوردن: او اغلب از گوشت حیوانات مرده برای تغذیه استفاده می‌کرد. به گزارش راز بقا برخی از جوانان و نوجوانان دژگاه برای عمو حاجی مرغ، گربه، روباه، خارپشت و حتی مار مرده می‌بردند. او این حیوانات را در گودالی در اطراف خود دفن می‌کرد و پس از چند روز با آتشی که در این گودال می‌افروخت، آنها را نیم پز می‌کرد و با ولع خاصی می‌خورد.

نوشیدن آب: به جای آب تمیز، ترجیح می‌داد از آب‌های آلوده و گل‌آلود استفاده کند. عمو حاجی پس از آن با خوردن آب گندیده که در یک حلب زنگ زده که حشرات مختلف در داخل آن شناور هستند، وعده غذایی را به پایان می‌برد. لیوان او یک حلب ۴.۵ کیلویی روغن بود و او با استفاده از این حلب روزانه نزدیک به پنج لیتر آب می‌نوشید.

سیگار: گفته می‌شود او روزانه تعداد زیادی سیگار می‌کشید و حتی چند نخ سیگار را همزمان در دهانش می‌گذاشت.

پناهگاه: در کلبه‌ای گِلی یا حفره‌هایی زیر خاک زندگی می‌کرد. عمو حاجی بیشتر سال را در یک حفره شبیه قبر گذرانده و زمستان را نیز در چهاردیواری ساده‌ای که مردم روستا برای وی ساخته بودند زندگی می‌کرد. 

لباس: لباس‌های فرسوده و چندلایه می‌پوشید که هیچ‌وقت تعویض یا شسته نمی‌شدند. به گزارش راز بقا لباس پوشیدن این مرد در دهستان دژگاه که دارای گرمای نزدیک به ۵۰ درجه سانتی گراد است شگفتی آور بود؛ زیرا او تمام لباس‌هایی را که مردم این منطقه برایش می‌آوردند، پس از بریدن آستین‌های پیراهن و پاچه‌های شلوار با دندان، آنها را بر تن می‌کرد.

وسایل شخصی: لوازم زندگی او شامل یک چماق بود که پیشتر پلوس وانت بوده و وزن آن ۱۷ کیلوگرم است. استکان چایخوری این مرد عجیب یک کلاه ایمنی اسقاطی و چند حلب کهنه روغن نباتی بود که بچه‌های این دهستان با آفتابه در این حلب‌ها برای او آب می‌ریختند. عمو حاجی یک پیپ استثنایی هم داشت که از یک زانوی سه اینچی آب تشکیل شده که او سرگین (فضولات) حیوانات را در آن می‌ریخت و آتش می‌زد و به آن پک می‌زد و با هر مرتبه پک، دود پر حجمی از دهانش خارج می‌شد.

حمام آخر؛ شاید پایان راه

مدتی پیش از فوت، گزارش شد که عمو حاجی برای نخستین بار پس از دهه‌ها استحمام کرده است. به گزارش راز بقا این کار، برخلاف باور‌های او بود و برخی معتقدند که این موضوع به سلامت جسمی‌اش آسیب زد. مدتی بعد از این اتفاق، او در سن ۹۴ سالگی و در تاریخ اول آبان ۱۴۰۱ درگذشت.

بازتاب در فضای مجازی و رسانه‌های جهان

درگذشت او به‌سرعت به تیتر بسیاری از رسانه‌ها تبدیل شد. از بی‌بی‌سی و CNN گرفته تا رسانه‌های فارسی‌زبان مانند خبرآنلاین، همه درباره سبک زندگی‌اش نوشتند. در این میان، کاربران شبکه‌های اجتماعی هم واکنش‌های مختلفی نشان دادند؛ برخی او را نماد «سادگی و طبیعت‌گرایی» می‌دانستند و برخی دیگر او را نشانه‌ای از «فقر فرهنگی و اجتماعی».

برای مطالعه بیش‌تر بخوانید:

سیاه‌خان لپویی؛ عجیب الخلقه‌ترین و ترسناک‌ترین مرد ایران که بعد از ۱۰۰ سال همچنان در شیراز روی پاهایش ایستاده است!

شیخ حمد بن حمدان آل نهیان؛ میلیاردر اماراتی و ماشین‌بازترین مرد روی زمین که دندان‌های خود و شترش را طلا کرد!

ازدواج دختران جوان با سگ و بز؛ آیینی جنجالی برای دفع ارواح در هند!

عمو حاجی، نماد یا استثنا؟

برخی تحلیل‌گران جامعه‌شناسی معتقدند که نباید عمو حاجی را فقط به‌عنوان یک پدیده عجیب و غریب نگاه کرد. به گزارش راز بقا او نمادی از کسانی است که به دلایلی مانند فشار‌های اجتماعی، شکست‌های شخصی یا باور‌های متفاوت، از جامعه فاصله می‌گیرند و در انزوا به سبک زندگی خاص خود پناه می‌برند.

عمو حاجی فقط یک مرد با سبک زندگی عجیب نبود؛ او نمادی شد از مرزهای ذهنی بین بهداشت مدرن و باورهای سنتی، بین انزوا و اجتماع، بین سادگی و پیچیدگی زندگی شهری. شاید داستان او برای برخی خنده‌دار یا عجیب باشد، اما قطعاً برای بسیاری دیگر، درسی است در مورد احترام به تفاوت‌ها و درک سبک زندگی دیگران.

گزارشی از وضعیت پزشکی او نیز می‌تواند جالب باشد. غلامرضا مولوی دانشیار انگل‌شناسی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران، که اواسط زمستان سال ۱۳۹۴ با کمک همکارانش آزمایش‌های مختلفی را به‌منظور شناسایی آلودگی‌های انگلی روی عمو حاجی انجام داده‌اند، دراین‌باره می‌گوید: «عمو حاجی در مواجهه با مواد غذایی آلوده و محیط زندگی کاملا غیر بهداشتی، به هیچ یک از عفونت‌های انگلی که انتظار آن می‌رفت، آلوده نشده است. همچنین چندی پیش مرکز بهداشت فراشبند نتایج به دست آمده از هپاتیت B و C و ایدز او را نیز منفی گزارش کرده است. تنها آزمایش انگلی که امیدواریم در مورد عموحاجی انجام شود، عفونت تریشینوز است که در نتیجه خوردن گوشت خوک یا گراز به انسان سرایت می‌کند که ایشان سال‌ها است در شرایط لازم برای ابتلا به آن قرار داشته‌اند. در این مدت از عمو حاجی شنیده است که او از لاشه حیوانات از جمله گزار هم تغذیه کرده است. البته نشانه عینی وجود این نوع انگل، درد‌های عضلانی و اسهال است که عمو حاجی به یاد ندارد دچار چنین مشکلی شده باشد.»